Sculpturen van sneeuw en ijs
(Bron: AD)
zondag 25 november 2012
IJssculpturen
vorige | foto 1 van 22 | volgende
Het is nog geen winter, maar er ligt al volop ijs in het
Belgische Brugge. Daar is op het op het stationsplein het jaarlijkse
sneeuw en ijssculpturenfestival van start gegaan. Een ijskoude
fascinerende wereld. Een warme stel handschoenen en dito muts kunnen
geen kwaad als je de ijzige bouwwerken gaat bekijken. Om de sculpturen
goed te houden is het op de expo zo'n 6 graden onder nul.
(Bron: AD)
(Bron: AD)
De Harz
Foto: De Telegraaf
Heerlijk in de Harz
door Mariët Oosterwijk
Voor een lang weekend ontspannen zakken we af naar
Naturresort Schindelbruch in Midden-Duitsland. Al is afzakken niet echt
het juiste woord. Eindbestemming is namelijk de Harz, het noordelijkste
middelgebergte van Duitsland, met de Brocken van 1142 meter als hoogste
punt. Voor het feit dat we ons niet terdege hebben beseft dat we naar
hógergelegen gebied gaan, worden we later dan ook ’gestraft’. Vooralsnog
verloopt de reis voorspoedig…
Country-stijl
Het is inmiddels aardedonker als we aankomen bij Naturresort Schindelbruch waar we warm worden verwelkomd door Sabine Waske, die samen met haar man Olaf Hirsch sinds 2007 de scepter over het wellnesshotel zwaait. In het Waldrestaurant, dat deels bestaat uit een ruimte in country-stijl en deels uit een lichte serre plus zomerterras, komt Sabine direct met materiaal van de omgeving en natuurlijk het resort zelf. Enthousiast steekt de geboren en getogen ’Berliner’ van wal over de omgeving.
Foto: De Telegraaf
De weg er naartoe is slechts vier kilometer lopen over een mooi pad dwars door het bos. „En mocht je eenmaal daar denken ’maar ik loop niet meer terug’, dan halen we jullie met onze shuttlebus op”, lacht ze. „In dit jaargetijde zou ik een tripje naar de top van de Brocken afraden. Er ligt daar sneeuw en het is er koud. Maar niet getreurd, er is nog zoveel te doen.”
In de dagen die volgen vertoeven we grotendeels binnen. Sabine heeft al therapieën voor ons geregeld: „Voor mevrouw de 85 minuten durende gezichtsbehandeling Tiefenkraft, voor meneer de vijftig minuten durende ontspanningsmassage Festhalten und Loslassen. Met verwarmde druivenpittenolie. En voor jullie samen een dertig minuten durend oriëntaals badritueel.” We werken ons in de luxe fitnessruimte in het zweet, wentelen ons in de wellness, drinken wijn, lezen eindelijk weer eens een boek, doen aan ’candlelightzwemmen’ en, vooruit toch even naar buiten, nemen deel aan de fakkeltocht. En hoe adembenemend is dat! Want wonende in een stad, zouden we bijna vergeten hoe ver het uitzicht zich kan strekken en hoe magisch de sterrennachten kunnen zijn…
Bergopwaarts
Als we op een ochtend besluiten een uitstapje te maken blijkt het te hebben gesneeuwd! En dat terwijl we voor vertrek toch echt weersites hebben gecheckt waarop het gemiddeld acht graden boven nul zou blijven. Wat ons weer deed besluiten onze ’zomerbandenauto’ te pakken. Beetje dom om geen rekening te houden met de hoogte waarop dit resort ligt… Toch wagen we het erop en het pittoreske Stolberg is ons eerste doel. Vanwege ons niet echt sneeuwvriendelijke schoeisel stappen we zoveel mogelijk in de voetstappen van de dapperen die ons die ochtend al voor zijn gegaan. Na een paar honderd meter bergopwaarts slaan we rechtsaf een breed bospad in en volgen dat tot de eerste karakteristieke huisjes in zicht komen.We hebben slechts zo’n vier kilometer gelopen, maar zijn desondanks natgesneeuwd tot op het bot. „Bij Friwi hebben ze heerlijke koffie en kuchen”, vertellen ze ons bij de VVV desgevraagd. En hoewel we het plaatsje daarmee te weinig eer aandoen steken we direct de weg over, duiken onder de poort door en lopen rechtsreeks naar Friwi. Alwaar we tevreden een hete citroenthee, een Caffè macchiato en twee taartjes bestellen. Eenmaal opgedroogd willen we dat graag zo houden en bellen we voor de shuttlebus, die ons in no time terugbrengt naar het warme resort…
Reiswijzer:
Wij reden in een kleine vijf uur met de auto van Nijmegen naar Naturresort Schindelbruch, Schindelbruch 1, 06536 Südharz. Van de 460 kilometer gaan slechts de laatste 25 kilometer over B-wegen.Het milieuvriendelijke, CO2-neutrale hotel ligt aan de rand van het dorpje Stolberg, in een bosrijke omgeving. Aanrader is de HarzCard. Daarmee kunt u na aanschaf 100 attracties en bezienswaardigheden gratis bezoeken. De kaart kent twee varianten. De 48-uurs-HarzCard én de 4-dagen-HarzCard. Kinderen tot en met 4 jaar krijgen, in combinatie met een volwassene, een gratis Bambino-HarzCard.
Maar dankzij het Waldrestaurant,het binnenzwembad, de sauna’s en het goed uitgeruste fitnesscentrum is het ook binnen heerlijk toeven! Het wellness-hotel biedt ’wellness al la carte’ met ondermeer achttien ’Balans’-behandelingen, achttien ’Verwennerij’-behandelingen en zestien ’Opbouwende’ behandelingen.
Het Schindelbruch natuurresort is aangesloten bij Wellness Hotels & Resorts International. Via de website is een gratis catalogus aan te vragen van de aangesloten hotels.
Zie voor meer informatie: www.schindelbruch.de
(Bron: Telegraaf)
De Brabantse Wal
Foto: Joop Duijs.
Streekpad De Brabantse Wal
Langs de steilrand
door Joop Duijs
Is het u
wel eens opgevallen als u uit België of Zeeland komt, hoe groot het
hoogteverschil is in de buurt van Bergen op Zoom? Alsof je tegen een
muur oprijdt. Sinds kort ligt er het 112 km lange streekpad De Brabantse
Wal. Wij proefden van bijna twintig kilometer bij Hoogerheide en
Woensdrecht.
Je wandelt ècht naar beneden als je vanuit het fraaie
buurtschap Calfven, vlakbij de Belgische grens, de Noordpolder inloopt.
Een paar eeuwen geleden klotste hier de Noordzee nog tegen de Brabantse
Wal aan, nu liggen er akkers zwartglanzend klaar voor de winter. De
polder is in dit jaargetijde helemaal leeg, de wind is er de baas. Aan
de horizon zien we grote aantallen windmolens, de enorme kranen van de
Antwerpse havens en de kerncentrale in Doel, die o.a. de Belgische
havenstad van elektriciteit voorziet.
Op de schop
De polder, die op de overgang ligt van lage klei- en hoge zandgronden, gaat de komende jaren volledig op de schop. Eigenlijk is de Noordpolder veel te drassig, niet echt geschikt voor landbouw dus en daarom wordt dit eeuwen geleden al op de zee gewonnen gebied grotendeels teruggegeven aan de natuur. Natuurmonumenten laat nu het kwelwater dat het boeren zo moeilijk maakt, vanuit de hoge wal gewoon naar de lage polder stromen. Om vervuild water uit de omgeving buiten te houden, plaatst men stuwtjes in de afwateringssloten. Zo ontstaan natte graslandjes die geweldig in trek zijn bij weidevogels. Voor libellen en amfibieën zijn zelfs speciale poelen aangelegd.Bruine Kiekendief
Aan het einde van de half verharde Calfvenseweg beklimmen we de Schenkeldijk die in de 17e eeuw werd aangelegd. Vanaf de dijk, die de natuurlijke grens vormt tussen het katholieke Brabant en het protestante Zeeland, is goed te zien hoe de Brabantse Wal uit het landschap omhoog rijst. Terwijl een bruine kiekendief over de velden scheert, zien we twintig meter hoger het Koepelbos liggen , waar vroeger een uitzichtkoepel stond en boven het verkleurende gebladerte pronkt de Onze Lieve Vrouw Hemelvaartkerk in Hoogerheide uit. Het godshuis is gebouwd in neogotische stijl en dateert uit 1888.Van Hoogerheide pakken we maar een heel klein stukje. Het dorp kreeg in 1934 een zweefvliegveld voor de luchtmacht, dat later zou uitgroeien tot Vliegbasis Woensdrecht. De vliegbasis zorgde ervoor dat Hoogerheide flink groeide. Bij Stork-Fokker worden nog altijd onderhouds- en reparatiewerkzaamheden voor vliegtuigen uitgevoerd.
Strategische ligging
In de Tweede Wereldoorlog is door de strategische ligging, vlakbij de Antwerpse havens en het militaire vliegveld, enorm om Hoogerheide gevochten. Na zware gevechten werd het bijna verwoeste dorp op 4 oktober 1944 door Canadese troepen bevrijd. Wij wandelen verder naar Woensdrecht waar we vanaf de Rijzende Weg een prachtig uitzicht hebben over de lager gelegen Prins Karel Polder. Bij café Non Plus Ultra, latijn voor tot hier en niet verder, gaan we onder de snelweg door om even verder de bossen van landgoed Lindonk in te wandelen. Het landgoed is 71 hectare groot en sinds 2006 eigendom van de Stichting Brabants Landschap. Lindonk heeft enorme hoogteverschillen: het hoogste punt ligt 13,7 m boven NAP, terwijl het laagste punt ruim elf meter lager ligt.Verderop passeren we de neoclassicistische villa van landgoed Mattemburgh. De witte villa heeft een park met een Engelse en Franse tuin, waarin zich een Orangerie bevindt. Via een statige beukenlaan en na het oversteken van de spoorlijn Bergen op Zoom-Vlissingen zien we het Markiezaatsmeer dat een deel is van de Oosterschelde.
Wetlandgebied
Het inmiddels zoetwater-moerasgebied is na de Waddenzee en het IJsselmeer het grootste wetlandgebied van Nederland. Jaarlijks strijken er honderdduizenden trekvogels neer en komen 125 soorten er tot broeden. zoals de lepelaar, grauwe gans, wintertaling, strandplevier, kluut, visdiefje, geoorde fuut, oeverzwaluw en velduil. Aan de oevers van het meer zijn moerassen, riet en wilgenbosjes te vinden die door runderen en paarden worden begrazen. Als u een kijkje wilt nemen, moet u bij de Fianestraat aangekomen niet de spoorwegovergang oversteken maar naar linksaf slaan. In de buurt van het bezoekerscentrum op de Kraaijenberg bevindt zich een dertien meter hoge uitkijktoren, die niet alleen uitzicht over het Markiezaat biedt, maar ook op de Brabantse Wal.Wij gaan echter rechtsaf de spoorlijn over naar het eindpunt. De hond is bekaf van al dat dalen en stijgen. Non Plus Ultra dus. En daar is geen woord latijn bij, want hij gaat gewoon liggen*.
MARKIEZENSTAD
De Brabantse Wal is ontstaan doordat de Schelde hier in de laatste ijstijd in zee uitmondde en daardoor de oever afsleet. De wal wordt al eeuwenlang bewoond. Rond de Grote Markt van Bergen op Zoom zijn bij opgravingen voorwerpen gevonden uit de Romeinse en Keltische tijd. Bergen op Zoom ontstond in de 11e eeuw en groeide uit tot de Markiezenstad. Die naam dankt de stad aan de Heren van Bergen die de titel van markies kregen van Karel V. Eén van hen, Jan II van Glymes liet in 1485 een paleis bouwen in Bergen op Zoom. De stad werd tijdens de Tachtigjarige Oorlog diverse keren belegerd, maar nooit ingenomen.
WANDELWIJZER
18 km, honden toegestaan.70% onverhard. Horeca in Hoogerheide, Woensdrecht en Bergen op Zoom.
(Bron:Telegraaf)
Steenwijk
Foto: De Telegraaf
Steenwijk
Poort van het Noorden
door Joop Duijs
De Friezen moeten er natuurlijk niet aan denken, maar
stel dat de plannen van het nieuwe kabinet voor het fuseren van
provincies doorgaan…. Dan zou Steenwijk wel eens hoog kunnen scoren om
de hoofdstad van Noord-Nederland te worden! De vestingstad heeft
namelijk niet alleen een groots, roemrucht verleden, maar ligt ook
centraal en op de grenzen van Overijssel, Friesland, Drenthe en
Flevoland.
Stuwwal
En wat wonen die mensen in een mooie omgeving! Daar komen we al snel achter als we aan de overkant richting de Woldberg wandelen. De ’berg’ is een zesentwintig meter hoge stuwwal die is ontstaan tijdens het Saalien, toen gletsjers het land voor zich uitduwden. De paden van deze heuvel in het verder zo vlakke land zijn verhard met het puin van de Duitse bombardementen op Rotterdam in de meimaanden van 1940.Dit puin bevatte de nodige kalk waardoor er hier plantensoorten zijn verschenen die eigenlijk alleen groeien op kalkrijkere gronden. Van die verharding merken we overigens maar weinig, want de paden zijn op sommige plaatsen enorme modderpoelen. Goede, waterdichte en hoge schoenen aan dus als het heeft geregend!
Foto: De Telegraaf
De moeite waard, want Steenwijk wordt omringd door een prachtig landschap met bossen, heidevelden, vennetjes, glooiende akkers en holle wegen. Al eeuwen trekken mensen hier van noord naar zuid en omgekeerd. Die reizigers gebruikten doorgaans steeds dezelfde paden, die ze bereisden met zwaar beladen karren. Als het karrenspoor te diep en daardoor onbruikbaar werd, ging men ernaast gewoon weer verder. Zo sleten in de loop van vele honderden jaren de holle wegen zich in het landschap. Ze zijn ongetwijfeld ook gebruikt door de legers van de Spanjaarden en prins Maurits tijdens de Tachtigjarige Oorlog, toen Steenwijk meerdere malen werd belegerd.
Via een grasdijk die ons langs weilanden en boomkwekerijen leidt, komen we bij een mooi vennetje, dat is ontstaan door turfwinning. Bij de boswal spotten we een aantal reetjes die in alle rust nog wat vet op de botten eten om straks de wintermaanden te kunnen overleven. Als we verderop in het bos dreigen verkeerd te lopen, helpt een aardige amazone ons op het goede pad door even een stukje op haar paard mee te rijden. Waar vind je nog zoveel hulpvaardigheid?
Huis Eese
Bij het verlaten van het bos lopen we een stukje door de tuinen van Huis Eese, een havezathe die behoort tot de Heerlijkheid De Eese, dat in 1923 werd gekocht door jonkheer Van Karnebeek, destijds minister van Buitenlandse Zaken. De Heerlijkheid stamt uit de dertiende eeuw en was een soort koninkrijkje in een koninkrijk, want de eigenaar bepaalde alles zelf en mocht zelfs recht spreken.Van Karnebeek richtte een landbouwbedrijf op om het landgoed, waarvan de aandelen nog altijd in handen zijn van zijn familie, te kunnen exploiteren. Door de slechte toekomstperspectieven in de akkerbouw is men vanaf 2004 bezig het bedrijf meer een natuurfunctie te geven. Rond de havezathe zijn nog het voormalige jachthuis St Hubert, een oude Saksische boerderij met koetshuis en een landbouwschuur te bewonderen. De uit Scandinavisch hout opgetrokken gebouwen worden met een speciaal soort poedercoating behandeld, waardoor ze de aparte rode kleur behouden.
Verderop gaan we de bossen weer in van de Heerlijkheid, dat drie provincies bestrijkt: Overijssel, Drenthe en een klein stukje Friesland. Op het landgoed komen zo’n 85 soorten broedvogels voor, waarvan de meest bijzondere de appelvink, fluiter en zomertortel zijn. Ook reeën, eekhoorntjes, de das en steenmarters dribbelen door het groen.
Na het onderdoor steken van de snelweg komen we terug in Steenwijk, eeuwenlang kruispunt op de handelsroute van en naar het noorden. Met de treinverbinding en snelweg is de stad, met liefst 62 rijksmonumenten, dat natuurlijk nog steeds. Steenwijk, misschien straks de hoofdstad, maar voor altijd de Poort van het Noorden!
Wandelwijzer:
16 km, 80% onverhard, honden toegestaan. Horeca in Steenwijk, onderweg bij Tuk’s Theehuis en Bungalowpark de Eese.
(Bron: Telegraaf)
Kerstmarkten
Foto: Wikimedia Mooie Duitse kerstmarkten dichtbij
De Kersttijd brengt altijd veel gezelligheid, eten,
cadeautjes maar ook tal van kersttradities, zoals verlichte kerstbomen
en kerststerren met zich mee. De kersttradities zoals we die vandaag
kennen, deden al in de 16e eeuw hun intrede, toen men speciaal met kerst
overal in Europa bijzondere gerechten ging eten.
kerstmarkten die er worden gehouden zijn dan ook beslist de moeite
van een bezoek waard. Maar welke Duitse kerstmarkten, die niet te ver
reizen van onze grens liggen bovendien, springen er nu uit? De Reiskrant
geeft hier een kleine selectie, en laat u een sfeerbeeld zien van de
kerstmarkten in Duitsland: 1. Keulen
De entree van de kerstmarkt in Keulen.
Foto: Wikimedia Commons.
Een beeld van de kerstmarkt in Keulen.
Foto: Wikimedia Commons.
2. Düsseldorf
Een beeld van de kerstmarkt in de Altstadt in Düsseldorf.
Foto: Wikimedia commons
3. Oberhausen
Een beeld van de kerstmarkt in Oberhausen.
Foto: Wikimedia Commons.
4. Dortmund
Foto: Wikimedia commons
5. Bremen
De kerstmarkt in Bremen in 2009.
Foto: Wikimedia Commons
6. Osnabrück
Een beeld van de kerstmarkt in Osnabrück.
Foto: Wilkimedia Commons.
7. Aken
De kerstmarkt in Aken.
Foto: Wikimedia Commons.
(Bron: Telegraaf)
Amsterdam Light Festival
Foto: Lucia Amsterdam Light Festival
AMSTERDAM -
Nog twee
weken en dan licht Amsterdam 44 dagen op tijdens de eerste editie van
Amsterdam Light Festival. Onze historische hoofdstad zal tijdens dit
evenement letterlijk in de schijnwerpers worden gezet. Lichtsculpturen
zijn gratis te bewonderen en bruggen zijn kunstzinnig of juist feeëriek
verlicht. Donkere dagen rond Kerstmis? Welnee!
„Een lichtfestival biedt kunst voor een zeer breed publiek. En als er één stad is waar dat prachtig kan, is het Amsterdam, want het spel van licht en water in deze stad is uniek”, legt Felix Guttmann, voorzitter Stichting Amsterdam Light Festival, uit.
Het evenement concentreert zich rond de Amstel. Kunstenaars uit acht landen en vier continenten zorgen tussen 17.00 en 22.00 uur voor een waar lichtspektakel in dit deel van de stad. Zo ligt er een ponton in de Amstel met een zeven meter hoge constructie in de vorm van een ei, OVO, een kunstwerk van Koert Vemeulen, Pol Marchandise, Mostafa Hadi en Marco Viñals Bassols. Door het spel van licht (in 22 minuten komen er 724 verschillende lichtstanden voorbij), geluid en water (reflecties in het water en mist die danst in de wind) lijkt OVO een bovennatuurlijke ervaring. De toeschouwer wordt deel van het kunstwerk wanneer hij de gracieuze, prachtige structuur binnen gaat. Het ei symboliseert geboorte, transformatie en perfectie.
De curator van het festival, Rogier van der Heide: „Van alle kunstvormen is de lichtkunst wellicht het meest geschikt voor een openbare ruimte. Zo is het er en zo is het er niet… Licht staat niemand in de weg. Overal ter wereld investeren overheden in lichtfestivals. Ze geven meer betekenis aan de openbare ruimte, laten de schoonheid van eenvoud zien en, dat is wellicht het belangrijkste, brengen mensen bij elkaar. Of het nu in Singapore, Lyon, Gent, Eindhoven of in Sydney is: lichtfestivals maken een feest van de openbare ruimte.”
Het festival is verdeeld in vier onderdelen: Boulevard of Light, Illuminade, Christmas Canal Parade en Socialight. Natuurlijk haken Amsterdamse musea, theaters, restaurants, winkels, stadsdelen en het bedrijfsleven in op deze thema’s.
Foto: Alfhons Nieuwenhuis
Tijdens de Christmas Canal Parade, 15 december, zal onze hoofdstad in kerstsfeer worden gebracht. Tientallen boten met prachtige verlichting zullen door de grachten varen. Verspreid langs de route zorgen zangkoren voor een compleet winters plaatje.
Socialight benadrukt het Amsterdamse karakter van het festival. Verschillende projecten betrekken Amsterdammers van alle leeftijden en verschillende stadsdelen bij de invulling van het festival. Zo maken onder andere basisschoolleerlingen hun eigen lampenkappen. Deze worden tijdens het festival op een van de pleinen opgehangen en tentoongesteld. En er is een wedstrijd georganiseerd door studenten uit de stad: wie versiert het mooist zijn fiets met lichtjes?
(Bron: Telegraaf)
vrijdag 23 november 2012
Spanje; Costa Blanca
Aan de wandel met ‘de week’: het stuwmeer van Relleu
Het voormalige stuwmeer van Relleu is een verborgen en vrij onbekend plekje waar het door de absolute rust en het aparte landschap fijn wandelen is.
Praktische informatie
Duur: 1uur of 3,5 uur, twee opties
Moeilijkheidsgraad: Eenvoudig tot middel
Beginpunt: U kunt Relleu bereiken door vanaf de AP-70 de afslag Villajoyosa te nemen of van de N-332 de afslag Sella. U neemt de CV-770 richting Sella en slaat na het passeren van het dorp Orcheta linksaf richting?Relleu. Als u in El Campello of zuidelijker woont, kunt u ook ten noorden van El Campello de weg naar Aigües nemen en na het passeren van deze plaats de prachtige A-181 naar Relleu nemen. In het eerste geval nadert u Relleu aan de zuidoostkant en aan de rand van het dorp slaat u schuin linksaf alsof u om het dorp heenrijdt. Na enkele honderden meters gaat er een weg scherp linksaf met een geel bordje ‘Pantano d’Amadorio’. Deze weg neemt u. Komende uit Aigües neemt u aan de rand van Relleu een weg scherp rechtsaf waar ‘Circunvalación’ staat. Deze volgt u tot u smalle asfaltweg bereikt die rechtsaf gaat en waar het genoemde gele bord staat. U volgt de smalle asfaltweg gedurende 2,5 km en ziet dat er net na een scherpe bocht naar rechts linksaf een grindweg afslaat. Op de hoek staat een informatiebordje. U slaat de grindweg in en parkeert aan de rechterkant van de weg. Tip: Omdat er veel gejaagd wordt, is het verstandig dit gebied tot 6 december niet op zondag te betreden.
Wandeling
U loopt het brede grindpad op en houdt rechts aan bij de V-splitsing die al snel volgt. U loopt langs een groepje loofbomen die hersftkleuren hebben en merkt dat het pad door de regen van de afgelopen week op een paar plekken wat drassig is. U negeert een paar grindwegen die linksaf lopen en volgt het doorgaande pad. Links van u loopt de vroegere rivier. De aanwezigheid van water is merkbaar door rietpluimen in het landschap.
Na ruim tien minuten maakt het pad een bocht naar rechts en u komt in een bijzonder landschap. Als u goed om u heenkijkt zult u merken dat u in het voormalige stuwmeer loopt. Op de grond groeien nu lage planten waar een smal maar duidelijk zichtbaar pad doorheen voert. U houdt een beetje rechts aan en komt op een verhoging in het stuwmeer uit. Op een open plek slaat u linksaf en loopt naar de enige hoge boom die hier staat en buigt dan rechtsaf naar een smal rotspad. Aan uw linkerhand ziet u een huisje en een muur liggen.
Als u dit fascinerende uitzicht een poosje hebt bewonderd, kunt u kiezen uit twee opties: u keert om en loopt door het stuwmeer weer terug naar de auto. Óf u knoopt er nog een wandeling van 2,5 uur aan vast, die niet moeilijk is maar wel behoorlijk steil omhoog gaat. De beloning is een schitterend uitzicht op de kust en de bergwereld.
In het laatste geval loopt u over de dam heen en neemt het pad dat hier door een struik heen loopt naar de traptreden die aan de rechterkant van de dam omhoog lopen. Beklim deze treden voorzichtig, ze bevinden zich niet alle in even goede staat en ze zijn steil.
Boven aangekomen ziet u dat er een smal paadje verder de heuvel oploopt. U volgt dit pad en moet even later een paar meter omlaag. Dit wordt vereenvoudigd door enkele in de rots uitgehouwen traptreden. Onze route gaat verder rechtsaf omhoog maar u kunt eerst nog een paar passen rechtdoorlopen om naar een tweede, veel kleinere dam te kijken die een zijtak van de kloof afsluit. De route gaat, zoals gezegd, verder omhoog en u loopt over de kam van de lage heuvel die hier naast het stuwmeer ligt en van waaraf nu u, terugkijkend, een prachtig uitzicht over het droge stuwmeer heeft. Na vijf minuten gaat het smalle rotspad over in een breder grindpad. Er volgt al snel een V-splitsing waar u het linkerpad kiest. Het pad gaat nu op en neer en maakt veel bochten. Het loopt door een mooi landschap met veel dennenbomen en rozemarijn. Het is ook een populair jachtgebied en als u goed oplet ziet u bij een stilstaand watertje tussen de rotsen enkele hekjes opgesteld die dienen om zich achter te verschuilen.
U passeert aan de linkerkant van de weg een oude, ronde put en even later nog een jachthut. Kort daarna passeert u weer een V-splitsing en opnieuw neemt u het linkerpad. Het pad gaat nu steeds steiler omhoog en na een vermoeiende klim van twintig minuten bereikt u een T-splitsing van grindwegen. U slaat hier linksaf en begint aan een nieuwe klim. Vergeet niet af en toe achterom te kijken en te genieten van het uitzicht op het dorp Relleu met haar (weliswaar minder fraaie) nieuwbouwwijken en vooral op de met dennen begroeide heuvels.
Het steilste stuk is tot het laatst bewaard en na opnieuw twintig minuten klimmen komt u op het hoogste punt. Op een open plek met een splitsing ligt de berg Puig Campana vlak voor u. U slaat linksaf en loopt nog tien minuten over een glooiend pad dat over de bergkam Sierra de Pantano loopt. Aan het einde van dit pad heeft u een onvergetelijk uitzicht over de kust bij Villajoyosa, het stuwmeer Amadorio, Sella, de Puig Campana en de Sierra de Aitana. De vermoeiende klim is zo toch de moeite waard geweest en het is een ideale plek voor een lange pauze.
U daalt via dezelfde weg weer af. Let bij de steile stukjes goed op want het grind kan zorgen voor gevaarlijke schuivers. Vlak voordat u de trappen bij het stuwmeer bereikt, kunt u ook schuin linksaf slaan en via een smal pad terugkeren naar het droge stuwmeer.?Op die manier vermijdt u de traptreden die in de diepte kijkend misschien een beetje eng zijn.
Door: Bea Lutje Schipholt
(Bron: Weekblad De Week)
donderdag 22 november 2012
Spanje; Costa Blanca
Bernia route – pittige maar bijzonder mooie bergwandeling
Vanaf
een natuurlijke bron, via een gat door de Bernia en een Middeleeuws
fort, een paar uur in het paradijs. Lengte ca. 9 km. Duur in normaal
tempo 3,5 uur. Kwalificatie: pittig, vanwege stijgingspercentage en
glibberige losse stenen paden. Niet geschikt voor kinderen onder de 15
en lieden met ademhalingsprobleem. De tunnel door de Bernia van ca. 20
meter moet deels op het zitvlak of op de knieën worden genomen.Wat je op deze wandeling in een paar uur aan gevarieerd natuurschoon tegenkomt komt wel heel dicht bij het beste van het beste. De Bernia Route of de Real de Bernia.
De koninklijke Bernia, een berg die de Marina Alta van de Marina Baja scheidt, is een in alle opzichten indrukwekkende bergketen, die we tot nog toe, voornamelijk van afstand, altijd weer prachtig vonden met de per uur veranderende kleuren op haar flanken. Flanken, die dichtregels in je oproepen, vooral als je aan haar voeten staat met een mooi glas wijn in de hand. Laat de wijn de wijn als je haar wilt beklimmen en zorg voor voldoende drinkwater zeker als je, zoals wij, vanaf een uur of vier bij haar op bezoek gaat. En dat deden wij bij ca. 28 graden en dat was geen zacht eitje, maar wel een prachtige belevenis.
Allereerst hoe kom je daar?
Op minstens twee manieren. Route 1 is vanuit Jalon (Xaló) die wij namen en route 2 start vanuit Altea la Vella. Die wij later zullen beschrijven.
Op weg dus naar Jalon via de CV750 vanuit Benissa. Aan de zuidkant van Jalon vind je het benzine station van Cepsa en vlak daarvoor (links) loopt een smalle asfaltweg, de Camino Cementario. Neem die en na 1 km stoot je op een T-kruising waar je links af gaat, de CV 749 op.
Dan 11,5 km omhoog door een prachtig wisselend landschap, voorbij het kleine restaurant Bon Vent en de wandelaars pleisterplaats Bar Restaurant Sierra Bernia. Allebei aan je linkerhand.
Je gaat daar ca. 200 meter voorbij tot je een groot informatiebord tegenkomt aan de rechterkant. Hierop vind je in 3 talen de beschrijving van de Bernia Route en let gelijk ook op de hoogte-aanwijzingen.
Let op de geel/witte streep combinatie!
Belangrijk! Dat is je wegwijzer voor deze tocht. Ze staan er echt maar niet altijd goed zichtbaar. Neem geen afslagen waar je de geel/witte streep combinatie niet kan vinden. Zoek door.
We nemen de linkerroute (kloksgewijs) en gaan langzaam via smalle paden de noordflank van de Bernia op. De hellingen zijn hier dicht begroeid met allerlei verschillende bloemen en planten, die niet alleen fantastische geuren verspreiden maar ook nogal eens stevige doornen dragen. Let daarop, als je jezelf omhoog trekt (neem desnoods stevige handschoenen mee) en dat gebeurt vooral wanneer je een afslag bent ingeslagen zonder vooraf goed op de geel/witte markering te letten. Bij ons kwam het twee keer voor en kwamen wij er na ca. 25 meter moeilijk klimmen achter dat we niet alleen verkeerd zaten, maar ook dat armen en handen vol prikkels zaten. Dus oriënteer je steeds zorgvuldig en let op de geel/witte strepen, die op de rotsen meestal goed te zien zijn.
Forat
Zeer aanbevolen en let op de … juist! De wit/gele markering.
maandag 19 november 2012
Reistips
Foto: Wikimedia Drie reistips voor de komende maanden
Wat zijn nu leuke reisdoelen voor de komende drie
donkere wintermaanden december, januari en februari? Wij van de
Reiskrant geven u hierbij een drietal tips. Naturlijk staat het u vrij
om naar hele andere bestemmingen te reizen. Wij horen graag waar u
heengaat de komende maanden of misschien blijft u juist wel thuis.
Reageer en laat ons het weten!
1. December: Kerstfeer in Londen
Londen is een prima reisdoel in December. Waarom? Omdat het gewone leven in de Britse hoofdstad na de geweldig goed verlopen Olympische Spelen afgelopen zomer, zo langzaam weer de overhand krijgt.In december kun je er bijvoorbeeld genieten van de reusachtige Noorse spar op Trafalgar Square, die de Noren jaarlijks aan de Britse hoofdstad schenken.
Maar
ook de etalages van warenhuizen zoals Harrod, Fortnum & Mason's en
andere grote warenhuisketens zijn in het kader van de Kerst prachtig om
te zien. , Dan is er verder natuurlijk het Winter Wonderland in Hyde
Park en zijn er ijsbaantjes neergelegd waarop je je schaatskunsten kunt
vertonen. Om helemaal in de Kerststemming te komen kun je er luisteren
naar de zang van prachtige koren in de Westminster Abbey. Dat alles
maakt Londen tot een van de ultieme plekken om Kerstmis te vieren.Het weer is er in december natuurlijk vaak ronduit snert. Dat slachte weer leent zich echter prima om lekker aan de glühwein te nippen terwijl je gezellig onderuit zit bij een houtgestookte haard!
2. Januari: Noorderlicht Noorwegen
Waarom? Voor de mooiste lichtshow die er op aarde te vinden is. Het Noorderlicht ofwel de Aurora Borealis kan overal ter wereld worden gespot tussen de 65 en 72 graden breedtegraad. Maar met name in de Noorse steden zoals Kirkenes, Tromsø, Alta en Svalbard kun je het als het ware eerste rangs aanschouwen, vooral in de winter.
Als je dan ook nog eens gebruik maakt van de prachtige cruise mogelijkheid om met de zogenaamde Hurtigruten de Noorse fjorden te bevaren, dan wordt het helemaal een belevenis die je je hele leven niet zult vergeten.
Bovendien kun je tijdens je verblijf een tochtje maken op een sneeuwscooter of een hondensleetocht. En voor diegenen die roepen dat het weer er veel te koud is en te slecht in januari halen we hier graag de woorden aan van de beroemde Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen hij zei: "Er bestaat niet zoiets als slecht weer, maar wel slecht aangepaste kleding."
3. Februari: Rio de Janeiro Brazilië
Als je de Braziliaanse kostuums, die de ploeg droeg tijdens de Olympische spelen, al extravagant vond, wacht dan tot je het Carnaval in Rio hebt gezien. Tijdens dit geweldige volksfeest gaan miljoenen de straten op in de meest bizarre kleding of zo schaars gekleed dat er nog maar weinig te raden overblijft. Het is een aaneenschakeling van samba dans, drummuziek en allerlei wilde uitingen van vreugde. Onderussen waakt Christus de Verlosser,'s werelds grootste art-deco standbeeld, over dit alles vanaf de Corcovado berg.
Je
kunt er tijdens deze periode, waarin het heerlijk en aangenaam warm is
met gemiddelde temperaturen van 32 graden celsius, ook fantastisch
genieten van de beroemde stranden. Stranden met namen als Copacabana,
Ipanema en Barra da Tijuca, waarvan vooral de laatste in opkomst is.
Copacabana en Ipanema zijn wereldberoemd en liggen vlak naast elkaar:
alleen het kleine strand van Arpoador scheidt ze. De stranden van Rio
staan bekend vanwege de schaars geklede vrouwen en de beachsoccer
spelende mannen.
(Bron: Telegraaf)
Stadswandeling Berlijn
Foto: Wikimedia Commons
Stadswandeling door Berlijn
De Duitse hoofdstad Berlijn is er een waar cultuur, natuur, design en geschiedenis hand in hand gaan. Je vindt er eeuwenoude farao’s, hippe, moderne winkelcentra, klassieke bouwkunst en prehistorische dieren. Het is een stad waar voor iedereen wat te doen is en de Reiskrant zet tien bezienswaardigheden op een rij die gemakkelijk te bezoeken zijn op de voet of met het openbaar vervoer.
—-
2. Reichstag
Oud en nieuw gaan hand in hand in Berlijn. Dit kun je vooral goed zien aan de Reichstag (Rijksdag), de zetel van het Duitse parlement. Het in 1933 door brand verwoeste gebouw werd in de jaren zestig en na de hereniging van Duitsland gerestaureerd. Historische details, zoals grafitikreten op de buitenmuur, werden behouden en het interieur is volledig vernieuwd. Grote trekpleister is de nieuwe koepel, met een prachtig uitzicht over de binnenstad.
—-
3. Egyptisch Museum
Eén van de meest populaire musea in Berlijn is het Egyptisch Museum . Hier komen mummiefanatiekelingen en faraofans volledig aan hun trekken: je vindt er namelijk de originele buste van de Egyptische koningin Nefertite. Dit beeld is meer dan drieduizend jaar oud en werd in 1900 opgegraven door Duitse archeologen. Een aantal sarcofagen (inclusief mummie!) en eeuwenoude papyrusrollen maken de collectie compleet.
Het museum is dagelijks geopend van 10.00-18.00 en donderdag tot 22.00. Een toegangskaartje kost € 8,00 en tegen een reductietarief slechts € 4,00. Iedereen tot 16 jaar mag gratis naar binnen.
—-
4. Berlijnse Muur
De
inwoners van Berlijn werden bijna dertig jaar lang van elkaar
gescheiden door de Muur; een betonnen grens tussen het oosten en het
westen van de stad. Deze grens tussen communisme en kapitalisme werd
gesloopt, maar op verschillende plekken in de hoofdstad zijn nog
restanten te vinden. Bezoek op de Mühlenstrasse de East Side Gallery. Daar staat een gedeelte van de Muur nog rechtop en kun je beschilderingen zien door een groot aantal kunstenaars.
—-
5. Slot Charlottenburg
Slot Charlottenburg is het grootste kasteel van Berlijn en werd in de 17e eeuw gebouwd in opdracht van Koning Frederik de eerste. Er worden geregeld rondleidingen door het kasteel georganiseerd, die zeer de moeite waard zijn voor kunst- en cultuurliefhebbers. Je vindt er onder meer de grootste Franse kunstverzameling buiten Frankrijk. Ook voor kinderen worden er speciaal samengestelde rondleidingen georganiseerd.
Met een Premium Day Pass heb je toegang tot het slot en tot nog veel meer tuinen en kastelen in Berlijn. Een dagkaart kost je €19.
(Bron: Telegraaf)
zondag 18 november 2012
Slovenië
Foto: Slovenia.info
Slovenië: het einde van de wereld
door Elske van der Velden
France Preŝeren, de beroemde Sloveense dichter,
omschreef met ’Geen mooiere plek dan dit tweede Eden, vol charme en
gratie’ de plaats Bled in Slovenië. Hij zal zeker niet de laatste zijn
geweest die geïnspireerd raakte door de natuurlijke pracht van noordwest
Slovenië. Bled en het nabijgelegen Bohinj zijn door de omringende
bergen en natuurlijke charme de ultieme speelplek voor avonturiers,
adrenalinejunkies en sportievelingen. Maar ook aan een vleugje romantiek
ontkom je hier niet.
De meren van Bled en Bohinj
En dat is ook niet vreemd. Omsingeld door de Julische Alpen liggen de felblauwe meren van Bled en Bohinj. Onze gids, Matjaž Triplat, wijst ons op de kleur. „Dat komt door het kalksteen”, legt hij uit, terwijl we in de boot stappen om richting het eiland van Bled te varen. Kalksteen op de bodem van het meer weerspiegelt zonlicht waardoor het meer een helder turquoise kleur krijgt. Maar we klagen niet. Het levert namelijk sprookjesachtige foto’s op.Zelf woonde en werkte Matjaž jaren in Engeland, maar hij keerde uiteindelijk toch terug naar zijn geliefde Slovenië. Met gepaste trots vertelt hij over de bijzondere verstandhouding tussen de mens en het meer van Bled. „De sloepjes die over het meer varen, worden pletnaboten genoemd. De dienst is sinds inmenging van keizerin Maria Theresa van Oostenrijk in handen van een selecte groep families. Het voorrecht is van generatie op generatie overgegeven. Buiten deze families om, mag niemand in de pletnaboten varen.”
Onze kapitein roeit zich een lieve lust naar een eiland; een eenzaam stukje land in het midden van het meer. Vanaf een afstand zie je de gotische Maria Hemelvaartskerk tussen de bomen door prijken. Matjaž vertelt dat het kerkje op het eiland een van de meest geliefde trouwlocaties in Slovenië is. „Alleen moet de bruidegom zijn bruid wel alle 99 traptreden optillen. Lukt hem dat niet dan heeft de bootsman recht op de eerste nacht met zijn kersverse echtgenoot”, lacht Matjaž.
We komen er al snel achter dat Slovenen dol zijn op mythes en legenden. Zo is de Maria Hemelvaartskerk niet zomaar een kerk: als je geluk hebt, gaat je wens hier in vervulling. „Iedereen mag het proberen: als je de bel in het kerkje drie keer kunt laten luiden, mag je een wens doen”, zegt onze gids. Dat laten wij ons geen twee keer zeggen. Binnen de kortste keren staat onze groep in de rij om ’belletje te trekken’. Dat de weg naar het verkrijgen van die wens moeilijker is dan gedacht, blijkt al gauw. De ene na de andere persoon vliegt met het touw in de hand de lucht in. Beheersing is ver te zoeken. Die beloofde wensen trouwens ook…
Vanaf Bled zijn we binnen twintig minuten in Bohinj. Onderweg worden we getrakteerd op het uitgestrekte landschap van noordwest Slovenië. Groene heuvels vergezellen ons op onze trip. Huizen die niet zouden misstaan in een Oostenrijks bergdorp scharen zich tegen de heuvelruggen. De geruite gordijntjes en geraniums doen je twijfelen of je niet toch in een Oostenrijks Alpendorpje zit.
Bohinj is minder gepolijst dan het romantische Bled. Zodra we met onze touringcar langs het kerkje in Bohinj rijden, spreidt het meer zich voor onze ogen uit. Ruige bergen en dennenbomen bakenen het meer vol zeilbootjes en kano’s af.
'Het einde van de wereld'
„Bohinj wordt in de volksmond ’het einde van de wereld’ genoemd”, vertelt onze gids in Bohinj, Aleŝ Fervžer. Er is letterlijk geen weg die verdergaat dan Bohinj. De enige weg is die naar Bled. Maar erg is dat niet. Op een windstille dag weerspiegelt de omgeving in het meer. „Op de wandelpaden kun je herten, vossen en zelfs bruine beren tegenkomen”, beweert Aleŝ. Riviertjes kabbelen vredig naar het meer. Als het einde van de wereld zou bestaan, dan zou het inderdaad Bohinj zijn.Bled is niet de enige plek voor watervertier. Ook in Bohinj zijn prima mogelijkheden om een dagje met een kayak of kano van het meer te genieten. Al peddelend zien we twee mannen met rubberen knielaarzen in de rivier vissen. Op het meer vliegen twee paragliders boven ons hoofd. Zeilbootjes kruisen elkaar. Kano’s en roeiers scheren voorbij. Langs het meer lopen mensen met rugzakken op en wandelstokken in de hand. We meren aan bij een houten werf. Boven ons ligt een kabelbaan die je in de winter naar het skigebied van Bohinj brengt. Het is duidelijk: het is hier een grote natuurlijke speeltuin voor sportievelingen.
Een fijne bijkomstigheid is dat zowel Bled als Bohinj winterproof is. Mensen komen uit alle windstreken naar deze regio om te skiën. Accommodaties hebben zich aangepast aan de wintertoeristen, wat betekent dat je (ook in de zomer) toegang hebt tot sauna- en spafaciliteiten. Wat is lekkerder dan stoom af te blazen in de sauna na een lange wandeling?
Reiswijzer:Met luchtvaartmaatschappij Adria Airways landt u binnen 2 uur op de luchthaven van Ljubljana. Bled ligt op circa 30 minuten, Bohinj op circa 45 minuten rijden van de Sloveense hoofdstad.http://www.adria.si Vanuit hartje Ljubljana kunt u er ook voor kiezen om met de trein naar Bled en Bohinj te reizen. Deze reist duurt maximaal 2,5 uur en kost gemiddeld €10 voor een enkeltje. http://www.slo-zeleznice.si/en (Bron:Telegraaf) |
zaterdag 17 november 2012
De Peel
Foto: Rutger van den Hoofdakker
De Peel: Spookachtig mooi
door Rutger van den Hoofdakker
Vroeger was de Peel woest en verlaten. In het
desolate gebied van in totaal 30.000 hectare bestond er de kans dat je
het er niet levend van af bracht. Het moerasland van de Peel stond
bekend als ’de toegangspoort tot de hel’. Wij zien het als een mooie
fietsuitdaging!
- Klik om te downloaden:
-
17nov fietsroute de Peel.pdf.pdf
Het lichaam van een Romeinse ridder met zilveren helm, schoenen en een aantal munten werd in ieder geval vele eeuwen later teruggevonden door een turfboer.
Keurig bewegwijzerd
Anno 2012 is het in de Peel aangenaam vertoeven. Verdwalen is uitgesloten, want de fietswegen zijn keurig bewegwijzerd met knooppunten. Voordat we op weg gaan, drinken we nog even koffie in de oude herberg De Morgenstond in Griendtsveen. Oude, nostalgische foto’s sieren de muur. De plaats zelf kent een beschermd dorpsgezicht. Het werd pas in 1885 gesticht door Jan van der Griendt die het veengebied wilde exploiteren met de winning van turf. Hij liet fraaie hoeves en buitenhuizen voor hemzelf en zijn familie bouwen. De arbeiders woonden onder primitieve omstandigheden in een tent of plaggenhut.
Eenmaal op de fiets is er weinig primitiefs te ontdekken. Langs de Helenavaart staan vele fraaie hoeves en landhuizen. Veel boerderijen zijn genoemd naar vorsten, zoals de Hoeve Willem III. Er schijnt heerlijk ambachtelijk ijs gemaakt te worden, maar vandaag op een kille novemberdag staat ons hoofd er niet naar. Aan de overkant van de vaart ligt de Emmahoeve uit 1910.
Jonge geschiedenis
Het jaartal geeft eigenlijk al aan hoe jong de geschiedenis is van dit gebied. Na een aantal kilometers langs de vaart te hebben gefietst, is er plotseling een vreemde bocht naar rechts. Deze knik in de vaart was het gevolg van een ruzie tussen de gemeente Deurne en Van der Griendt. De slimme koopman besloot toen om het kanaal over het gebied van de gemeente Horst, die wel wilde samen werken, te laten graven.Een mooi stuk dat tot de verbeelding spreekt, is het natuurgebiedje het Zinske met wuivende rietkragen, donkere plassen, grillig gevormde berken, een enorme diversiteit aan planten en ronddolende schapen. Over de vennen uitstaren, zeker als het donker en mistig is, heeft iets spookachtig. De afgraving van de turf heeft er toe geleid dat de veengebieden versnipperd zijn.
De Groote Peel
Het grootste overblijfsel, de Groote Peel, ligt enkele kilometers voorbij het plaatsje Neerkant. Wij rijden er gauw even naar toe, want ook hier is de aanblik magisch. Vennen, rietkragen, berkenbosjes, plassen en vlaktes vol pijpenstrootje kenmerken het uitzicht in het Nationaal Park De Peel. Het is met 1300 hectare niet zo heel groot, maar wel zeer in trek bij vogels. Maar liefst 95 soorten broeden hier in het voorjaar. Zo worden de roodborsttapuit, rietgors, wulp en geoorde fuut er regelmatig gesignaleerd.
Ook diverse andere dieren zoals de vos, spitsmuizen en gladde slangen hebben hier hun leefgebied. Op de terugweg heeft het agrarisch landschap de overhand, al zien we nog regelmatig natuurgebieden.
Nadat we terug zijn in Herberg De Morgenstond en we weer opgewarmd zijn bezoeken we nog even het graf van schrijver Toon Kortooms en het naar hem vernoemde Park. Kortooms is o.a. bekend van ’Help! De dokter verzuipt’ en tientallen andere streekromans. En wij begrijpen inmiddels wel hoe Kortooms in dit magische Peelland zijn inspiratie opdeed…
Routebeschrijving:
Vertrek- en eindpunt: Herberg de Morgenstond, Sint Barbarastraat 35, 5766 PC Griendtsveen Afstand: 35 kilometer Routebeschrijving: Vanaf startplaats de vaart over richting knooppunt 26. Volg daarna de knooppunten 27 – 29 – 96 – 20 – 45 – 89 – 30 – 32 – 6 en 26.Info:
Herberg de Morgenstond is het hele jaar door geopend vanaf 10 of 11 uur tot in de late uurtjes. Kijk voor meer informatie op www.herbergdemorgenstond.nl Ook het Toon Kortooms Park is het hele jaar door geopend. Zie www.toonkortoomspark.nl(Bron: Telegraaf)
zie ook bij de foto's "Herfst in het land van Peel en Maas"
Hongkong
Wat te doen in Hongkong
door Jaap van Splunter
De ene keer zit je vergenoegd toe te kijken hoe een
Chinees in het luxe hotelrestaurant met vork en mes probeert te eten,
terwijl je de andere keer een westerling met stokjes ziet worstelen in
een lokaal restaurant. Duidelijker is het niet te schetsen: oost en west
komen in Hongkong samen en maken de metropool tot een smeltkroes waar
iedereen zich thuis zal voelen.
Victoria Peak
De grondprijzen van de huizen bij Victoria Peak behoren tot de hoogste van Hongkong, misschien wel ter wereld. En dat is niet zo verrassend, want de ligging en het uitzicht op de stad zijn ronduit spectaculair. Niet voor niets zetten toeristen een bezoek aan de Peak bovenaan het lijstje.De berg bevindt zich in het westelijke deel van Hong Kong Island en vormt met 552 meter het hoogste punt van het eiland. De echte sportievelingen wandelen naar de top, maar je kunt ook de bus of de tram nemen. En de laatste is een attractie op zichzelf.
Met een stijgingspercentage van wel 45 graden klim je in een minuutje of tien naar de Upper Peak Tram Terminus. Vanaf een platform heb je een subliem uitzicht over onder meer Hong Kong Island, Victoria Harbour, Kowloon, en zelfs de New Territories. En uiteraard ontbreekt het winkelcentrum niet, want de dollars moeten tenslotte wel rollen.
Sky 100
Decennialang had Victoria Peak het alleenrecht op het mooiste uitzicht op de stad, maar daar is sinds het begin van dit jaar verandering in gekomen. Op de honderdste verdieping van het in totaal 118 verdiepingen tellende International Commerce Centre − het op drie na hoogste gebouw ter wereld − is een state of the art-observatieplatform aangelegd.Feitelijk is het een verdieping met alleen maar glas, zodat je een panoramisch uitzicht van 360 graden op de stad hebt. Op 393 meter hoogte ligt de stad letterlijk aan je voeten. En door de ligging in het westen van Kowloon zie je de stad vanuit een ander perspectief dan vanaf Victoria Peak.
Sky 100 is daarmee dan ook geen concurrent van de Peak, maar eerder een perfecte aanvulling. Nu is het mogelijk om de stad vanaf zowel Hong Kong Island als Kowloon - de belangrijkste stadsdelen - in ‘vogelvlucht’ te zien.
Star Ferry
Hongkong heeft een modern openbaar vervoerssysteem, maar gelukkig heeft de Star Ferry de tand destijds doorstaan. De veerdienst tussen Kowloon en Hong Kong Island is een instituut.Oorspronkelijk werden mensen per sampan overgezet, maar in 1870 kwam ene Grant Smith op het idee om met een veerboot te gaan varen. Hiermee werd de basis gelegd voor de huidige Star Ferry, die nog steeds springlevend is.
Tegenwoordig worden jaarlijks maar liefst 26 miljoen passagiers vervoerd. Maar misschien nog wel belangrijker voor de bezoeker: het is tevens een van de goedkoopste manieren om de skyline van de stad te bekijken.
Voor nog geen dertig eurocent vaar je in circa twintig minuten tussen de belangrijkste stadsdelen, waarbij je een onbelemmerd uitzicht hebt op de wolkenkrabbers die Victoria Harbour lijken te omarmen. Ondanks de aanleg van tunnels en de metro is de Star Ferry niet voor niets nog steeds een geliefd transportmiddel.
Tempels
Alhoewel Hongkong tegenwoordig tot het ‘communistische’ China behoort, vormt het geloof nog steeds een belangrijk onderdeel in het leven van de inwoners. Het merendeel bestaat uit boeddhisten, taoïsten en confucianisten.Daarnaast zijn er nog christenen, moslims, hindoes, sikhs en joden. Het is dan ook niet verbazingwekkend, dat Hongkong bijna vierhonderd tempels herbergt.
En terwijl je in Europa bij één geloof of één kerk hoort, doen ze er in Hongkong niet moeilijk over om meerdere geloven te bedienen. In veel tempels worden goden uit meerdere geloofsinrichtingen vereerd.
Het is ondoenlijk om een lijstje van de beste of mooiste tempels te maken. Het populairste tempelcomplex is ongetwijfeld de Wong Tai Sin-tempel in Kowloon, nabij het oude vliegveld.
Het is hier dringen bij het ‘altaar’, waar het verbranden van wierookstaafjes tot kunst is verheven. De rook moet de goden gunstig stemmen of een gebed overbrengen. In het complex vind je ook tientallen waarzegsters, want (bij-) gelovig zijn de inwoners zeker.
Chinees Nieuwjaar
Naast de Europese feestdagen, zoals Kerstmis, Nieuwjaar en Pasen heeft Hongkong nog vele eigen feestdagen en feesten. Zo wordt de geboortedag van Boeddha groots gevierd in het Po Lin-klooster op het eiland Lantau. De drakenbootraces zijn een van de hoogtepunten op de feestenkalender.Maar als er één feest uitgehaald moet worden, dan is het natuurlijk wel Chinees Nieuwjaar. Het begint op de eerste maanmaand (tussen 21 januari en 20 februari) en duurt vijftien dagen.
Dit is een van de grootste familiefeesten en er vindt dan ook een enorme volksverhuizing plaats als het zover is. Het vuurwerk langs Victoria Habour is ongetwijfeld een van de meest spectaculaire onderdelen. China en vuurwerk zijn een twee-eenheid en die komen met een vuurwerkshow spetterend tot uiting.
Dit is een van de dingen die je ooit in je leven gedaan moet hebben. En vergeet niet om op de laatste dag van het Chinees Nieuwjaarsfeest het lantaarn- of lampionnenfeest te bezoeken, misschien wel het meest kleurrijke feest dat Hongkong te bieden heeft.
Bron: telegraaf
zondag 4 november 2012
Foto's van de herfst
vorige | foto 1 van 154 | volgende
Wie alleen maar denkt dat de herst het begin van kou en
ellende is, moet gewapend met regenjas en een paar ouderwetse kaplaarzen
eens het bos in trekken. Koning Herfst zwaait daar de scepter, en opent
zijn schatkist vol moois. Als je even op de knieën gaat in het natte
gras, of mos, ontdek je een kleurrijke toverwereld waar met een beetje
fantasie de spannendste dingen gebeuren. De afgelopen weekenden leverde
dat een hoop mooie plaatjes op die we u niet willen onthouden. Beter
nog... zet de televisie uit, kom van de bank af en trek eropuit. ©
FOTO'S DAVID VAN DER HEEDEN
Genieten met Koning Herfst
Abonneren op:
Posts (Atom)