zondag 30 december 2012

klik op het plaatje voor een pps.

Ook wij zijn gedupeerd

Veel gedupeerden door failliet Holidaycars
 SASSENHEIM -

 Duizenden vakantiegangers, onder wie Nederlanders, die een auto gehuurd hebben via Holidaycars.com kunnen fluiten naar het voertuig dat ze hebben besteld. Het Nederlandse autoverhuurbedrijf dat in 125 landen actief was, is door de rechter failliet verklaard, meldde de curator vrijdag. Foto: HolidayCars „De reserveringen blijven in principe bestaan, maar deze kunnen niet meer door Holidaycars worden gefinancierd”, zegt zij. Gedupeerden die reeds betaald hebben bij Holidaycars, zullen dus opnieuw geld moeten neertellen voor de door hen gehuurde auto. Holidaycars, dat onlangs door vakantiebeoordelaar Zoover nog tot meest populaire autoverhuurbemiddelaar van Nederland werd verkozen, moest deze maand noodgedwongen uitstel van betaling aanvragen. „De autoverhuur kampt in de winter altijd met minder boekingen. Dit jaar heeft Holidaycars deze dip niet kunnen overbruggen”, legt de curator uit, die de precieze oorzaken van het faillissement nog moet onderzoeken. Het is nog niet duidelijk hoeveel mensen precies worden benadeeld door het op de fles gaan van Holidaycars. Het bedrijf verhuurde ook auto's via reisbureaus, reisorganisaties en luchtvaartmaatschappijen. Holidaycars telde in totaal 50 medewerkers.

dinsdag 25 december 2012

Gezellige kerstdagen


Feesten met beesten


vorige | foto 1 van 39 | volgende

(Kerst)feesten met de beesten

Naar goede gewoonte krijgen zoodieren ook een kerstgeschenkje en dat levert volgende schattige en grappige foto's op: © afp

zondag 16 december 2012

New York in kerstsfeer

New York helemaal in de ban van kerst

Parijs in kerstsfeer


vorige | foto 1 van 36 | volgende

Parijs baadt in magische kerstsfeer

Parijs bewijst weer een keer dat ze dé lichtstad van de wereld is. De Franse hoofdstad verkeert helemaal in de kerstsfeer dankzij feeërieke verlichting en sfeervolle etalages. © reuters

Londen in kerstsfeer

vorige | foto 1 van 43 | volgende

Londen is klaar voor Kerstmis

Londen is altijd sprookjesachtig mooi tijdens de kerstperiode. Ook dit jaar zet de Britse hoofdstad haar beste beentje voor met feeërieke verlichting en prachtig versierde etalages. We dompelen jou met plezier even onder in de Londense kerstsfeer. © getty

zondag 9 december 2012

Light Festival in Amsterdam

vorige | foto 1 van 23 | volgende

Kunstwerken van licht tijdens Amsterdam Light Festival

Het Amsterdam Light Festival is begonnen. Burgemeester Eberhard van der Laan ontstak gisteren in de Hermitage de verlichting die de Nederlandse hoofdstad in deze donkere dagen zal opvrolijken. Monumenten en bruggen langs de Amstel, van de Munttoren tot het Amstel Hotel, worden tot 20 januari in de schijnwerpers gezet. © anp

Bali voor iedereen

Bali: rijstvelden, tempels, water, en nog véél meer.
Bali: ooit een exclusief eiland voor de 'happy few', is de jongste decennia uitgegroeid tot een zeer toegankelijke bestemming die elk jaar miljoenen toeristen ontvangt. Het fabelachtige Indonesische eiland heeft voor elke reiziger wat te bieden.
Kuta en Legian hebben alles voor je veeleisende tiener: van waterpret tot McDonalds.
Balinezen zijn dol op kinderen. Deze minigoden krijgen overal de onverdeelde aandacht.
Van trendy boetiekhotels tot designvilla's: in Seminyak kun je je luxe-ei kwijt.
Seminyak is ook een shopping-walhalla: chique boetieks met Zara-prijzen.
Je kan ook rondfietsen. Ubud leent zich daartoe dankzij het nog landelijke karakter.
Laat je niet overtuigen tot massages in je all-inpakket. Die boek je gewoon zelf voor nog geen 5 euro per uur.
Budgetbewakers
Wie met een beperkt budget vertrekt, mag zich verheugen op best veel comfort. Zoals op andere Zuid-Oost-Aziatische bestemmingen kan je er spotgoedkoop slapen, eten, uitgaan en shoppen. De goedkoopste en populairste logies zijn de 'homestays': je logeert bij een gezin dat enkele kamertjes of gastenverblijven verhuurt. Vanaf 2,5 euro per nacht heb je al 'basic' onderdak met een gedeelde badkamer zonder warm water, airco of ontbijt. Met wat geluk, krijg je er een venster en lakens bij. De meeste Balinezen spreken Engels, dus onderhandel (hoe meer nachten je vooraf boekt, hoe voordeliger)!

Supereconomisch zijn de zogenaamde surf shacks in Uluwatu. Vooral studenten en surfers die langere tijd wensen te blijven, kiezen deze homestays omdat het de beste manier is om de Balinezen te leren kennen. Meestal zijn ze huiselijk en gezellig en niet zelden word je er behandeld als een (tijdelijk) lid van de familie. De jongste jaren zijn er ook die meer luxe aanbieden. Vanaf 20 euro per nacht heb je het comfort van een goed hotel, maar dan intiemer en zonder de drukte.

Op levendige plekken als Kuta en Legian zijn de homestays grotendeels verdrongen door grote hotels, maar hier kun je dan weer voor een prikje terecht in een herberg. Vanaf 3,5 euro heb je al een propere, eenvoudige kamer met simpel ontbijt. Voor het dubbele kun je een zwembad, warm water en airco verwachten. Helaas ook inbegrepen: de drukte van duizenden motorfietsen die zich door de smalle straatjes wurmen en het kabaal van het uitgaansvolkje.

Wie dat wil ontvluchten, kan vanuit Padang Bai, Benoa of Sanur de boot nemen naar Nusa Lembongan, een eilandje aan de zuidkust met nauwelijks verkeer. Slechts een handvol hotels kijken uit op verlaten, spierwitte stranden zoals Mushroom Bay, Sunset Beach en Dream Beach. Ideaal om in alle rust te zonnen, surfen, duiken of snorkelen. Zo was het leven hier 25 jaar geleden: een beetje luieren, naar de bootjes kijken, geen internet en elektriciteit die het geregeld laat afweten. Er zijn dagelijks overzetten vanaf 10 euro tussen Bali en Nusa Lembongan en je kan kiezen tussen slow en speed boat (duurder).

Lowcostfood
Voordelig eten kan in de ontelbare warungs. Die ontstonden in de 18de-eeuw uit de behoefte aan lokaal aangepast voedsel voor westerlingen in het door Nederland gekoloniseerde Indonesië. Je frisdrank kost er vaak meer dan je hele maaltijd: voor nauwelijks 1 euro geniet je van Nasi Campur (rijstgerecht) of Soto Ayam (kippensoep met noedels). Let op voor eetgelegenheden die zich Warung noemen maar 'echte' restaurants zijn, met een menukaart, airco en bediening aan tafel en een vijfvoud aanrekenen (maar nog steeds betaalbaar).

Om over het (ei)land te reizen, is er het goede en veilige Perama-busnetwerk dat de hoofdplaatsen verbindt. Wie de hitte en occasionele tropische bui wil trotseren, kan ook een fiets huren voor 0,5 euro per dag. Vooral in Ubud is dat populair. Het culturele en religieuze hart is door zijn landelijke karakter de enige plek waar je nog van het pure Bali kan genieten: uitgestrekte rijstvelden, veel (ambachtelijke) kunst, unieke tempels en omhuld door bossen en glooiende heuvels. Dat alles behoedt Ubud voorlopig voor grote resorts, hoewel er aan de rand wel een meersterrenhotel werd neergepoot - met een lift in een uitgehouwen rots!

Door de ligging op een dik uur van hoofdstad Denpasar wordt Ubud overspoeld door dagjestoeristen, maar de budgetreiziger blijft wat langer hangen in een van de homestays of budgethotels.

Sinds de bestseller Eat, Pray, Love en de gelijknamige Julia Roberts-film is Ubud ook een trekpleister voor eco- en new age-toeristen. Een hele subcultuur van biorestaurants, yogascholen, meditatieworkshops, holistische spa's en sjamanen hoopt hier een graantje mee te pikken.

Praktisch
Vluchten: tijdig boeken bij Cathay Pacific, Malaysian Airlines en Qatar Airlines voor goedkope vluchten vanaf 750 euro. Wie flexibele reisdata heeft, betaalt minder!

Logeren: 7 nachten in comfortabele homestay (met ventilator/airco en badkamer) in bijvoorbeeld Kuta: 85 euro per persoon. Wie genoeg heeft aan een bed in een basic kamer en gedeelde badkamer met koud water: vanaf 2,5 euro per nacht per persoon.

Totaalprijs:
± 850 euro per persoon.

Transport:
- Perema-tours boek je beter vooraf via de site of lokale kantoren: 5 euro (1,5 u.) of 7 euro met hoteltransfer.
- Publieke overzetboot: 4,5 euro (1,5 u.).
- Snelle boot: (1u. - snel volzet, dus dag vooraf reserveren): 18 euro enkel, 32 euro retour, inclusief oppikken aan hotel op populaire plaatsen als je voor twee personen boekt.
- Speedboot (30 min.): 20 euro zonder, 40 euro mét hoteltransfer.

Excursies: snel de helft goedkoper als je deze zelf organiseert en met bus, taxi of scooter reist.

Meer info: GoBali Travel


Gezinnen
Ondanks de lange afstand en vluchturen (15 uur inclusief tussenstop) is Bali een uitstekende reisbestemming voor gezinnen met kinderen. Om te beginnen is de Balinese cultuur erg kindvriendelijk: het gezin is het hoogste streefdoel in een mensenleven en een kind is zo heilig dat het pas op de honderdste levensdag met de voeten de aarde mag raken. Letterlijk!

Gezinnen worden er dan ook met open armen ontvangen en je zal snel merken dat in restaurants en hotels je kinderen de onverdeelde aandacht van het personeel krijgen.

Kant-en-klaarpakketreizen van grote touroperators besparen je een heleboel geregel: veel internationale hotels bieden all-in pakketten met animatie en opvang in meerdere talen.

Maar wie over stevige zenuwen en veel geduld beschikt, kan gerust zelf rondtrekken met zijn koters, want ook de 'homestays' en gastverblijven verwelkomen gezinnen met kinderen.

Mijd niettemin het kamikazeverkeer op de drukke plekken en trek naar de rustigere stranden als Sanur, Nusa Dua, Lovina of Benoa.

Tienerpret
Wie met veeleisende en snel verveelde tieners naar Bali trekt, kiest beter voor levendige plaatsen als Kuta en Legian: de twee meest bevolkte en dus drukste badplaatsen. Waterpretparken, McDonalds (levering tot aan je hoteldeur inbegrepen), KFC, Hard Rock Café, lunaparken en grote shoppingcentra gevuld met gadgets (namaak en echt): de moed zakt je als ouder misschien al in de schoenen, maar voor de meeste pubers is dit het idee van de ideale vakantie.

Watersport
Niet te vergeten: Bali is ook een surfparadijs, dus wie weet kan je je pubers overtuigen zich in te schrijven in een van de vele surfscholen langs het strand van Kuta, dat overloopt in Legian. Voor het geld moet je het niet laten: voor amper 10 euro boek je al een halve dag surfles met materiaal. Andere betaalbare waterpret: parasailing, kitesurfen en jetski. Tot slot telt Bali ook een aantal pretparken, zoals Waterbom en Kuta Green Park. Hier betaal je als toerist wel 50% meer toegangsgeld dan de lokale bevolking, maar dat is met een gemiddelde van 1,5 euro nog steeds een lachertje.

Praktisch
Vluchten: bij de meeste maatschappijen vliegen kinderen tot 2 jaar gratis op de schoot van de ouders. Kies voor comfort bijvoorbeeld bij Singapore Airlines (vanaf 900 euro per persoon) of rechtstreeks met KLM.

Logeren: standaardkamer met ontbijt in gezinshotel (bv. Peneeda View Resort in Sanur): ± 210 euro per persoon als de kinderen op de kamer slapen. Inbegrepen: luchthaventransfers en drie dagexcursies naar de belangrijkste bezienswaardigheden met chauffeur.

Totaalprijs: voor 2 volwassenen en 2 kinderen gratis (dus jonger dan 2 jaar): vanaf 2.220 euro.


Luxepaardjes
Hoewel zuidelijke badplaatsen als Nusa Dua en Sanur bekend staan voor hun internationale tophotels (prijskaartje: minstens 170 euro per nacht) die zich in één lange strook naast het strand hebben gevestigd, vind je met gemak luxe over heel het eiland. In Seminyak, een paar kilometer ten noorden van Kuta, vind je kleinere maar erg trendy boetiekhotels, stijlvol ingerichte restaurants en loungeclubs.

Het oord wordt druk bezocht door de expatgemeenschap van Bali en is the place to be voor hippe vogels, die ontbijten in tentjes zoals Cornerstone in de bekende Jalan Oberoi-straat.

Hier zijn ook de beste restaurants van het eiland gevestigd, en de twee grootste en bekendste clubs van het eiland: de legendarische KuDeTa en Potato Head. Dit is de habitat van de iets kapitaalkrachtigere toerist die met een cocktail van 7 euro (een fortuin in Bali) in de hand en loungemuziek op de achtergrond van de zonsondergang geniet. Potato Head Beach Club is zo mogelijk nog groter en spectaculairder en heeft naast drie restaurants ook een beach club met verlicht zwembad en sinds kort een eigen boetiekhotel.

Dure alcohol
Niet onbelangrijk: hoewel het zelf hindoeïstisch is, behoort Bali tot Indonesië, het grootste moslimland ter wereld. Het gevolg is dat de prijzen van geïmporteerde alcohol de pan uit swingen. Zo betaal je in betere restaurants al snel 50 euro voor de goedkoopste wijn.

Daartegenover staat dat elke fashionista in Seminyak haar hart kan ophalen in de talrijke, wederom westers gerunde boetieks. Peperduur naar Balinese normen, maar voor ons vergelijkbaar met ketens als Zara en Mango. Evenals op de drukste winkelplekken op Bali kan je ook hier een pak volledig op maat laten maken. Vanaf 100 euro heb je al een kostuum met twee hemden. Goed om weten: in Seminyak zijn de winkels open tot tien uur 's avonds, je hoeft er dus geen streepje daglicht voor te laten.

Designvilla's
Wie het écht breed wil laten hangen, kan in deze regio in de mooiste villa's logeren. Deze designparels, opgetrokken uit marmer en hoog ommuurd, zijn eigendom van steenrijke Chinezen en Japanners of Amerikaanse miljonairs en Saoedische oliebarons. Ze worden verhuurd via plaatselijke immokantoren of rechtstreeks van de eigenaar op websites zoals Booking.com en Asiarooms.com voor bedragen die oplopen tot 25.000 euro per week! Daarvoor krijg je wél een zwembad met poolboy, vijf badkamers, een tuinman, butler, schoonmaakster, kok, nanny, privé-security, een auto met chauffeur... Gelukkig zijn er ook villa's te huur voor meer schappelijke prijzen. Sommigen liggen midden in een rijstveld: ecologisch onverantwoord, maar het blijft een unieke ervaring!

Praktisch
Vluchten: Singapore Airlines (vertrek Brussel of Amsterdam) vanaf 900 eurp per persoon met tussenstop in Singapore. Rechtstreeks met KLM (Amsterdam-Bali) vanaf 995 euro.

Logeren: 3 nachten luxesuite in een vijfsterrenresort (zoals Komaneka Bisma in Ubud) gecombineerd met vier nachten in een exclusieve privévilla met zwembad (bijvoorbeeld The Balé): 1.260 euro per persoon (logies + ontbijt, transfer luchthaven-hotel, drie dagexcursies naar de belangrijkste bezienswaardigheden met gids en privéchauffeur). Vanaf 2.160 euro per persoon.


Pakketreizigers
Geen gedoe, lekker genieten en jezelf achterover in een aircobusje tot in alle hoeken van Bali laten brengen onder begeleiding van een Nederlandstalige gids: de meeste reizigers kiezen nog steeds voor een totaalpakket omdat je zo de toeristische bezienswaardigheden in alle comfort bezoekt en tegelijk geniet van de luxe en rust van de betere hotels. Zowat alle grote touroperators bieden pakketreizen naar Bali aan, al dan niet met excursiepakket, maar dé specialist terzake is GoBali (GoBali Travel).

Gezien het uitmuntende culinaire aanbod binnen elk budget mijd je beter all-informules en kies je voor halfpension. Wie over een iets hoger reisbudget beschikt, kan een reis op maat laten maken door een gespecialiseerd reisbureau met eventueel een auto met chauffeur. Ook fly & drive-formules zijn via de betere reisadviseur beschikbaar, maar gezien het hectische verkeer in Kuta en Denpasar rijd je beter niet zelf.

Wie houdt van wellness en massages kan voor belachelijk lage prijzen (vanaf 5 euro per uur voor een massage!) terecht in een van de talrijke massage- en schoonheidssalons. Laat je dus niet overhalen om dit tegen een meerprijs in je reispakket op te nemen.

Doe het zelf
Zelf reisagent spelen en je pakket samenstellen met vluchten en hotels via internet en met een goede reisgids bij de hand, is natuurlijk ook een optie. Wie het geduld heeft om een paar uur uur te surfen (bijvoorbeeld op booking.com en asiarooms. com, kan 10% besparen op de vlucht en soms tot 70% op overnachtingen! De hoogste korting krijg je bij nieuwe hotels of via 'deals'.

Op datzelfde internet kan je ook betaalbare huizen boeken, vaak verhuurd door westerlingen, al dan niet via gespecialiseerde immosites. Een beetje digitaal zoekwerk levert al snel een huis op voor 500 euro per week, zij het dan wel net buiten het hoogseizoen en de drukke plaatsen.

Om een vliegtuigticket te scoren voor een correcte prijs, negeer je beter de zoekmachines die beweren de goedkoopste vluchten van de maatschappijen te groeperen. De ervaring leert ons dat de sites van de vliegtuigmaatschappijen zelf gebruiksvriendelijker én goedkoper zijn.

Vluchten: vanaf 750 euro met Cathay Pacific (Amsterdam via Hong Kong), Qatar (Brussel via Doha) of Malaysian Airlines (Brussel via Amsterdam, Kuala Lumpur)

Praktisch
Logeren: vanaf 350 euro per persoon voor 7 nachten in middenklassehotel (bijvoorbeeld Ramada Benoa in Benoa), kamer met ontbijt. Inclusief drie dagexcursies met gids en transfer van en naar de luchthaven, maar zonder massages en spa's: vanaf 1.000 euro per persoon.


Shoppingtips van een insider
Bali is een winkelparadijs voor elke toerist. Belangrijk om te weten: behalve in de chique boetieks met vaste prijzen is afbieden een must.

Tip 1: Wacht met shoppen tot je wat kleur hebt. Balinezen schatten aan de hand van je huidskleur in hoelang je al in het land bent en of je dus nog veel of weinig geld hebt of de prijzen al kent.

Tip 2: Begin elke onderhandeling door de prijs te halveren.

Tip 3: Ochtendshoppen kan voordelig zijn. Bijgelovig als ze zijn, geloven Balinezen dat de eerste klant van de dag geluk brengt voor de rest van de dagverkoop. Kijk niet verbaasd op als de verkoper met het geld op zijn waren slaat; het is zijn manier om de goden te bedanken voor die eerste verkoop.

Tip 4: Op de markt communiceren marktkramers door middel van de kleur van de plastic tasjes waarin ze je aankoop opbergen. Elke kleur heeft een betekenis. Zo zegt een zwart zakje: "Dit is een goede onderhandelaar", zo weet de volgende verkoper hoe hij je moet aanpakken.

Tip 5: Ook al is het voor westerlingen vreemd om te onderhandelen bij het shoppen, bekijk het als een spel en blijf vriendelijk en rustig. Wie het hardst lacht, betaalt het minst!

(Bron: HLN.be)

zaterdag 1 december 2012

De midwinterhoorn (De Oale Roop) klinkt weer

Het 'oehoehoe' van de midwinterhoorn klinkt weer als wolfgehuil over Twentse akkers.


. Hoe kun je het klaaglijke geluid van demidwinterhoorn uitleggen? Het 'oehoehoe' van de anderhalve meterlange houten hoorn die in Twente en de Achterhoek op de eerstezondag van de Advent uit de put wordt gehaald om er 's avonds bijde schemering op te blazen.

Dit blazen gebeurt alleen in de adventstijd, verteltmidwinterhoornblazer Henk Steggink uit Rossum bij Oldenzaal.“Omdat de blazers de geboorte van het kerstkind aankondigen.“ Datis niet altijd zo geweest. De traditie gaat terug tot de Keltenen de Germanen. Midden in de donkerste periode van het jaar -vandaar de naam midwinterhoorn- joegen onze voorvaderen met hetsonore geluid de boze geesten van het erf en keerden zij dewinterse duisternis.
“En in tijden van oorlog gebruikten de Germanen de hoorn vanhet oerrund -de voorloper van de houten hoorn- alsintimidatiemiddel“, weet Steggink. Ten bewijze voert hij deRomeinse geschiedschrijver Tacitus op, die bij de beschrijvingvan de slag in het Teutoburgerwoud (9 na Chr.) van het'angstaanjagende geluid van de hoorns' rept. “De Romeinen noemdenons de Tubanti, wat hoornblazers betekent. Daar is later hetwoord Twente van afgeleid.“
Na de kerstening werd het Germaanse gebruik ingepast in hetchristelijk geloof en ging het niet meer om de komst van hetlicht maar van het Christuskind. Zeker is dat het karakteristiekeinstrument voor het eerst te zien is in een christelijke context,en wel in een illustratie bij psalm 150 die rond het jaar 800wordt gedateerd.
Traditiegetrouw speelt maar één blazer tegelijk. Vaak staande blazers in groepjes en reageert iemand van de ene groep op hetgeblaas van een ander. Maar prachtige melodieën hoeft deluisteraar niet te verwachten; het hoorngeschal kent weinigklankvariatie. Bij het bespelen van het instrument bolt debloazer zijn wangen en door steeds harder te blazen, bereikt hijde hoogste van de vijf tot zeven natuurtonen die de hoornvoortbrengt. Dan is de lucht op en komt hij weer terug bij degrondtoon.
Op dit traditionele patroon - 'n oald'n roop genoemd - wordthier en daar gevarieerd, al is dat bepaald niet naar ieders zin.Felle tegenstanders van de tierelantijnen zweren bij 'n oald'nroop. Ook Steggink geeft daar de voorkeur aan. “De oald'n roopklinkt als wolvengehuil en gaat door merg en been. Je moet welecht kracht zetten bij het blazen, maar dan hoor je het ook inde wijde omtrek.“
Hij wijst erop dat door dat krachtige geluid de midwinterhoornvan oudsher tevens een communicatiemiddel was van boeren, herdersen nomaden. In de 18de eeuw bijvoorbeeld, toen katholiekeerediensten niet werden getolereerd in Twente. Wanneer de Drostrondreed op zoek naar illegale misvieringen, waarschuwden dekatholieke boeren elkaar met de midwinterhoorn. En in deAchterhoek werd op de hoorn geblazen wanneer smokkelaars actiefwaren en de douane ze op het spoor dreigde te komen.
Het maken van een midwinterhoorn is handwerk. Overlangsdoorgesneden elzen-, wilgen- of berkenstammetjes worden uitgeholden weer aan elkaar geplakt. Oorspronkelijk legde men een rietenbies tussen de twee helften, waarna ze met wilgentwijgen ofbraamstengels werden vastgebonden. Vervolgens werd de hoorn inde put gelegd. Door het water zet de bies uit en blijven de tweehelften aan elkaar zitten. Steeds meer hoornmakers gebruikenechter moderne lijm. Ook Steggink, die -waarschijnlijk als enige-zelfs gekuipte hoorns maakt: hoorns vervaardigd uit houtenduigen, net zoals wijnvaten en biertonnen. “Dat is niks nieuws,vóór de oorlog gebeurde dat ook al. Het voordeel is dat je ergeen bomen voor hoeft te kappen, wat vaak illegaal gebeurt.Bovendien blazen ze makkelijker en beter.“
De hoorn kan niet gestemd worden. Daardoor is het mondstuk,gemaakt van eenjarig vlierhout, enorm belangrijk. Dit mondstuk,ook wel happe of spool genoemd, verschilt dan ook per persoon.
De eeuwenoude traditie van het hoornblazen is weerspringlevend. Aan het begin van de jaren vijftig van de vorigeeeuw was dat wel anders. De enkele hoorn die toen nog op deze ofgene boerderij aanwezig was, stond meestal doelloos naast de put.Met een wedstrijd tussen het handjevol nog praktiserende blazerskwam daar verandering in. Het enthousiasme groeide gestaag en menblies niet meer alleen boven een put, waarin de hoorn nat werdbewaard, maar ook vanaf kerktorens en tijdens kerstmarkten.
Dat laatste ging sommigen evenwel te ver, omdat het niets meermet 't old gebroek te maken had. Een jaarlijksemidwinterhoornwandeling maakte een einde aan het commerciëlegeblaas bij hotels en op markten. Dat was in 1984 en sindsdienwordt er elk jaar een wandeling georganiseerd, steeds door eenandere lokale vereniging. Duizenden wandelaars komen op hetevenement af. Lopend over de glooiende akkers van Twente (en ookin de Achterhoek is de traditie van het midwinterhoornblazen weertot bloei gekomen) luistert men naar het hoorngeschal datkilometers ver draagt. Vooral als het stevig vriest.

Schotland

Deze 13de-eeuwse burcht kwam voor in films als Highlander en The World is not Enough.
Sinds half oktober kan je niet alleen vanuit Charleroi rechtstreeks vliegen naar Edinburgh, maar ook vanuit Brussel. Daarmee wordt de Schotse hoofdstad dé uitvalsbasis voor een route die het mooiste bundelt van het noorden van het Verenigde Koninkrijk.
Edinburgh
Isle of Skye
Strathisla Distillery
Boven Edinburgh, op een uitgedoofde vulkaan van 135 meter hoog, torent een van de pronkstukken van de stad: Edinburgh Castle. Een toegangsprijs van £16 (20 euro) is niet goedkoop, maar je krijgt zeker waar voor je geld. Zelfs met een oppervlakkig bezoek ben je uren zoet. Hoogtepunten zijn de koninklijke vertrekken, en in het bijzonder de Great Hall, waar feesten en ceremonies werden gehouden. Mis ook het grote kanon en de zaal met de Schotse kroonjuwelen niet. Die zijn ouder dan de Britse en je ziet er ook de Stone of Scone, de steen waarop de Schotse koningen werden gekroond. Daarnaast vind je er meerdere militaire musea en expo's, onder meer over de politieke gevangenen die in het kasteel verbleven. Bij een eerste bezoek is het niet evident om het overzicht te bewaren en daarom kun je beter voor een geleid bezoek opteren. Dat zit in de prijs inbegrepen.

Aan het kasteel begint ook de Royal Mile, een parelsnoer van historische gebouwen, fish- en chipsrestaurants, koffiebars en souvenirwinkels. Loop zeker even binnen in de de Saint Giles Cathedral, die bekend is om de kapel van de Orde van de Distel, de belangrijkste Schotse ridderorde. Verlaat ook af en toe de hoofdstraat om een van de vele 'closes', pittoreske steegjes, te ontdekken. De Royal Mile eindigt bij het Palace of Holyrood House, de officiële residentie van de koningin als ze Edinburgh bezoekt. Als het paleis niet in gebruik is, kan het worden bezocht. Koop bij voorkeur een combiticket (£15,10) met The Queen's Gallery, waar wisselende expo's uit de koninklijke kunstcollectie te zien zijn. Het paleispark is evenzeer een bezoek waard, omdat je er nog ruïnes vindt van de vroegere abdij.

Havenwijk
Met New Town en het hogergelegen Old Town telt Edinburgh twee stadsdelen die beschermd zijn als werelderfgoed, maar het is Old Town - met zijn levendige kasseistraatjes - dat het meest fascineert. De Grassmarket is een supergezellig pleintje waar eeuwenlang de wekelijkse markt werd gehouden. Tot in de jaren 80 vormden Grassmarket en het aangrenzende Victoria Street een verpauperde wijk, maar vandaag barst het van de trendy winkels, pubs en studentenhuizen. In het lager gelegen New Town moet je absoluut naar Charlotte Square afzakken, dat geheel omringd is door Victoriaanse gebouwen. Via Princes Street wandel je naar het Walter Scott Memorial, een Victoriaans monument opgedragen aan de schrijver van heldenverhalen als Ivanhoe en Rob Roy.

De havenwijk Leith, iets buiten het centrum, is in no time een van de levendigste stadsdelen geworden. Tussen de tientallen bars, pubs en restaurants is het moeilijk kiezen. The Honours is de brasserie van sterrenchef Martin Wishart, en The Ship on The Shore is misschien wel het beste visrestaurant van Schotland. Voor een gezellige pub-avond is The King's Wark, aan The Shore, nog steeds the place to be. Mis ook The Royal Yacht Britannia niet. Dit luxejacht werd tot in de jaren 90 gebruikt door de Queen en haar gevolg, en ligt sindsdien permanent aangemeerd in Leith als museumschip. Je kan het schip in eigen tempo bezoeken (£11,75) met een audiogids. Ook in het Nederlands!

Bruggen
Verlaat Edinburgh via de Forth Road Bridge: dan heb je een prima uitzicht op de eerste stalen brug ter wereld: de Forth Rail Bridge. Het duurde van 1883 tot 1890 om dit 2,5 kilometer lange gevaarte te bouwen. Op deze route krijg je ook de pracht van de Ochils te zien, met indrukwekkende valleien en vergezichten. Golfliefhebbers moeten halt houden in het wereldberoemde Gleneagles Hotel in Auchterarder, dat liefst vier golfterreinen telt. Het hotel beschikt zelfs over een eigen treinstation! Iets ten oosten ervan, in Scone Palace, werden meer dan veertig koningen gekroond, tot de kroningssteen in 1296 naar Londen werd vervoerd. We zijn vooral onder de indruk van de collectie ivoren voorwerpen en het porselein uit Sèvres. Opmerkelijk is ook de Grote Koninklijke Galerij, waar de koninklijke familie in ijsvrije tijden curling speelde. Die sport is overigens een Schotse 'uitvinding' uit de 16de eeuw.

Harry Potter
Daarna gaat het noordwaarts naar Pitlochry, waar de kleinste distilleerderij van Schotland staat te pronken in een lieflijk valleitje. Maar wat The Edradour écht de moeite maakt, is dat je er het productieproces kunt volgen. Slechts twee mannen brouwen er zo'n twaalf vaten whisky per week.

De volgende stop ligt een eind verderop. In Glenfinnan staat een monument voor de Highlanders die in 1745 ten strijde trokken tegen de Britten om de rooms-katholieke Stuarts weer op de Britse troon te brengen. De opstand draaide uit in een fiasco en als wraak werd het dragen van tartan, het spelen van de doedelzak en het spreken van Gaelic verboden in Schotland. Vanboven op het monument kijk je uit op een prachtig viaduct waarover een stoomtrein dendert. Liefhebbers herkennen meteen de Hogwarts Express van Harry Potter. Je kan het uurschema op voorhand raadplegen zodat je op het juiste moment ter plaatse bent om foto's te maken. In Mallaig vertrekt de ferry naar het Isle of Skye. Je kan best op voorhand via internet (Calmac Bookings) een overtocht boeken. De prijs is sterk afhankelijk van de gekozen datum en vertrekuur, maar reken op zeker £30 voor een auto met twee passagiers. Isle of Skye heeft als bijnaam 'eiland der nevelen' en je moet inderdaad veel geluk hebben om blauwe lucht te zien. Toch is het leuk om te toeren tussen heidevelden en veenderijen, en je te laten verrassen door de schapen die achteloos de weg oversteken.

We laten het eiland achter ons via de brug en belanden bij een 'highlight' van Schotland: Eilean Donan Castle in Kyle of Lochalsh. Die 13de-eeuwse burcht werd in het water gebouwd om Scandinavische piraten de toegang tot het meer te belemmeren. In 1719 werd het slot bijna volledig met de grond gelijkgemaakt toen Engelse aanvallers de kruitvoorraad lieten ontploffen. De ruïne werd vanaf 1913 heropgebouwd en nadien opengesteld voor het publiek (£6). De burcht is alleen te bereiken via een stenen brug en dankzij de prachtige ligging is het een van de meest gefotografeerde kastelen van Schotland. Filmfreaks herkennen het uit Highlander, Entrapment en de Bond-film The World Is Not Enough. Het interieur is hersteld in zijn middeleeuwse staat, maar gevuld met meubels uit begin 20ste eeuw.

Meer van Nessie
We verlaten de begane paden en rijden richting het water, waar we aangenaam verrast worden door enkele charmante dorpjes. Plockton, aan de oevers van het Loch Carron, is een schilderachtig stadje dat tal van schilders aantrekt vanwege de palmbomen die hier groeien. Volgens veel Schotten is het een van de mooiste dorpen langs de noordwestkust, mede te danken aan het gezellige jachthaventje. Wie in de buurt is, kan niet om een bezoek aan Loch Ness heen. Het meer is zeker niet het mooiste van Schotland, maar wel het meest mythische. Je kunt er een boottocht maken langs de ruïnes van Urquhart Castle, terwijl de kapitein weetjes spuit over Nessie.

De volgende halte brengt ons meer noordwaarts, in een regio die bekend is vanwege de Malt Whisky Trail. Maar voor het zover is, houden we even halt in Elgin voor de knappe 19de-eeuwse gebouwen. Bezoek ook de ruïnes van Elgin Cathedral, een gotische kathedraal die de Reformatie niet overleefde. Elgin heeft ook een bruisend nachtleven, met exotische restaurants en uitstekende foodpubs zoals Sunninghill Hotel en Bijou Café.

Maar dan is het whiskytijd! Stap je maar één distilleerderij binnen, kies dan de Strathisla Distillery in Keith, gebouwd in 1786 en de oudste nog actieve distilleerderij van Schotland. Hier wordt onder meer de wereldberoemde Chivas Regal gemaakt. Na de rondleiding volgt een proeverij van drie whisky's. Met een inkomprijs van amper £6 is dat een uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding.

Onze laatste stop is Aberdeen, de derde grootste stad van Schotland. Een vrij onbekende buurt is Fitdee ('Footdee' staat op de bussen), een charmante visserswijk aan de monding van de Dee. Wat meteen opvalt, is dat alle huizen hier met de achterkant naar de zee staan. In het historische centrum doet Aberdeen haar naam van granietstad alle eer aan, want in de zon krijgt de natuursteen een zilveren glans. De vele parken en bloemen maken van Aberdeen een aangename stad om je reis af te sluiten.

Logeer in een kasteel
In Schotland leefden de clans lang op voet van oorlog. Daarvan getuigen de honderden kastelen in deze streek. Sommige zijn vervallen tot ruïnes, andere worden nog bewoond door de clans en nog andere zijn omgevormd tot hotel. Zo is er Aldourie Castle and Estate (Aldourie Castle), op de zuidoever van Loch Ness. Dit prachtige kasteel telt 15 luxekamers (hoge prijsklasse) en op het domein bevinden zich ook cottages voor wie langer wil blijven. Meer kastelen op Celtic Castles.

Praktisch
Erheen: Op 28 oktober start Brussels Airlines met rechtstreekse vluchten naar Edinburgh, zesmaal per week (heen en terug). Vanaf volgende zomer komen er zelfs twee vluchten per dag. Retourtickets vanaf 99 euro, taksen inbegrepen.

Wie niet opkijkt tegen een overstap in Londen, kan opteren voor British Airways of Cityjet. British Airways vliegt vanuit Londen naar Edinburgh en Aberdeen. Cityjet heeft vluchten vanuit London City naar Edinburgh en Dundee. Je vertrekt dan in Antwerpen, waar gratis parking is en je geniet van ultrakorte instaptijden.

Beste periode: Hou rekening met regen en/of bewolking in élk seizoen van het jaar. Herfst: 10-15 °C. - Klimaatinfo.

Rondreizen: Een huurwagen met verblijf in hotels onderweg kan je onder meer boeken bij Gallia of Buro Scanbrit. Een begeleide busrondreis kan je boeken bij VTB Reizen of de reisagent.

Munt: 1 pond = 1,26 euro

Meer info: Visit Scotland

Onze stops
Edinburgh-Auchterarder: 72 km
Auchterarder-Pitlochry: 60 km
Pitlochry-Mallaig: 184 km
Mallaig-Kyle of Lochalsh: 44,3 km
Kyle of Lochalsh-Plockton: 10 km
Plockton-Elgin: 179 km
Elgin-Keith: 27 km
Keith-Aberdeen: 78 km
Aberdeen-Edinburgh: 2
(Bron: HLN.be)

Mooiste tuin van Frankrijk


Voor het tweede jaar op rij ligt de mooiste tuin van Frankrijk vlak over de Belgische grens. Les Jardins de Séricourt werd benoemd tot Jardin de l'Année 2012. De tuin van vier hectare ligt in een beschutte vallei niet ver van Arras. De tuinen houden het midden tussen Engelse landschapstuinen en strakke Franse tuinen met bloemperken en gesnoeide hagen. Een bezoekje kost 9,50 euro.

Meer info: Les Jardins de Séricourt
(Bron: HLN.be) 

Kerst in Amsterdam


vorige | foto 1 van 7 | volgende

Amsterdam klaar voor kerst

Op de Dam is het Turn on the Lights festival van start gegaan. De start van de feestmaand wordt met een lichtspektakel, optredens en vuurwerk gevierd. © anp

Gouda

Foto: Wikimedia Commons.

Verlicht donker Gouda

door Rutger van den Hoofdakker
Gouda is de stad van de kaas, stroopwafels en kaarsen. De bekende kaarsjesavond waarbij de stadslichten uitgaan en in de binnenstad iedereen achter de ramen kaarsen laat branden, trekt jaarlijks tienduizenden bezoekers. Wij maakten alvast een verkenningsrondje Gouda voor u op een stormachtige dag!

Foto: De Telegraaf


Als we willen vertrekken op de markt ruiken we de overheerlijke geuren van verse stroopwafels. De verleiding is groot, want de lekkerste zijn natuurlijk vers gebakken en nog warm. Vooruit, even zetten we onze tanden in een megagroot exemplaar en gaan daarna op pad.

Opvallend stadhuis

Tijdens je rondje Gouda zijn er nogal wat afstapmomenten. En dat is maar goed ook op deze winderige dag! Zo bekijken we eerst het stadhuis dat uit 1450 dateert en daarmee één van de oudste van ons land is. Met al die torentjes en versierselen doet het denken aan het stadhuis van Leuven. Ook op het enorme driehoekige plein staat de Sint-Janskerk, genoemd naar Johannes de Doper. Het godshuis dateert hoofdzakelijk uit de 15e en 16e eeuw en wordt niet voor niets ook wel Grote Kerk genoemd.
Het kerkgebouw is maar liefst 123 meter lang en daarmee het langste van Nederland. Het meest bijzondere aan de kerk zijn de gebrandschilderde ramen. Hier verwijzen bijbelse verhalen naar het conflict tussen katholieken en protestanten dat tot de Tachtigjarige Oorlog tussen Nederland en Spanje leidde. De kerk was oorspronkelijk katholiek, maar werd later protestants. De protestantse ’beeldenstormers’ hadden respect voor de makers van de prachtige ramen en vernielden ze niet. Dus kunnen wij nu nog steeds de voorstellingen van ’de overspelige vrouw’, ’het ontzet van Leiden’ en ’Jezus’doop’ bewonderen. Mooi om over na te denken zo voor Kerst.

Rijk aan historie

Gouda is rijk aan historie, dat blijkt wel. Al in 1277 kreeg het van Floris V stadsrechten. Mede door de gunstige ligging aan de Gouwe en de Hollandse IJssel werd de stad in de 15e eeuw een echte handelsstad. Bier en lakens waren toen voorname producten. De periode van bloei duurde tot aan de Tachtigjarige Oorlog toen Gouda geïsoleerd kwam te liggen. Aan het eind van de 17e en begin 18e eeuw trad er economisch herstel op. Het maken van kaarsen, kaas en pijpen zorgde voor vele inwoners voor een inkomen.

Uitzicht op Hollandsche IJssel

Via de Westhaven en Oosthaven rijden we Gouda uit. Fraai zijn de uitzichten op de Hollandsche IJssel. Met de zuidwesterstorm krijgt de rivier prachtige schuimkoppen. Wij hebben de wind tegen en wensten dat we op een e-bike zaten. Maar we troosten ons met de gedachte dat we aan het eind dan weer meewind hebben.
Langs de Hollandsche IJssel bereiken we Moordrecht, een aardig plaatsje van 8000 inwoners met een beschermd dorpsgezicht en wat rijksmonumenten. De oorsprong van de naam Moordrecht fascineert ons nog het meest. De plaats wordt ook wel ’Moerdrecht’ of ’Moordt’ genoemd. De naam zou verwijzen naar de onthoofding van Johannes de Doper. In een kerk van Moordrecht is een zegel met een bijbel lezende maagd te zien die ondanks de aanwezigheid van drie moordenaars gewoon verder leest.
Ze voelt zich ’veilig onder de moordenaars’, want God zou haar toch beschermen. Wij vinden de logische geografische verklaring voor de plaatsnaam wat minder spannend. Moor verwijst naar het veenachtige gebied (moeras). En een ‘drecht’ is een doorwaardbare plaats…
Na het oversteken van de Gouwe fietsen we nog even langs de rand van Gouda. Het is hier poldergebied met kilometers ver uitzicht, lange vaarten en sloten. Groen en blauw door elkaar. En een mager ondergaand zonnetje. Onze fietsverlichting moet al gaan branden als we in de buitenwijken van Gouda zijn.
Geen tijd meer voor de fraaie omweg via de Reeuwijkse Plassen. In de wijk Bloemendaal worden de kaarsjes reeds ontstoken. De warme chocolademelk wacht. Uiteraard met een stroopwafel erbij. In de Sint-Janskerk steken we zelf nog een kaarsje op…

Route

Vertrek- en eindpunt: NS station Gouda, parkeerplaats Noordkant
Afstand: 20 km
Routebeschrijving: Ga vanaf ingang treinstation, parkeerplaats Noordkant rechtsaf. Op kruispunt rechtsaf tunnel door (Spoorstraat). Naar knooppunt 42. Dan 41 - 29 - 23 - 25 - 12 - 28 - 43 - richting 42 en voor spoor rechtsaf naar NS - station Gouda.

Kaarsjesavond

Gouda%20bij%20kaarslicht.... Gouda bij kaarslicht.... Foto: Roel Dijkstra
Op dinsdag 11 december vindt in Gouda weer de traditionele Kaarsjesavond plaats. Het evenement bestaat al ruim 50 jaar en trekt jaarlijks tienduizenden bezoekers uit binnen- en buitenland. Rond 19.30 uur wordt op de Markt de circa 20 meter hoge kerstboom uit Noorwegen ontstoken (tegenwoordig met 10.000 energiebesparende led-lampjes).
Rond het stadhuis zijn alle ramen verlicht met duizenden brandende kaarsen. Dit levert een prachtig, magisch decor op. Diverse koren zingen kerstliederen en waarbij het publiek uit volle borst mag meezingen. Ddaarnaast biedt het programma 'Gouda bij Kaarslicht' talloze andere activiteiten zoals midwinterhoornblazen, koek & zopietocht, concerten, creatieve workshops. 'Gouda bij Kaarslicht': van 12.00 tot 22.00 uur. Zie www.goudabijkaarslicht.nl      
(Bron: Telegraaf)

Luik

Foto: Reporters en De Telegraaf

Lichtjes in Luik

door Alfred J. Boer
In steeds meer Europese steden zijn tijdens de donkere dagen kerstmarkten te vinden. Glühwein, warme chocolademelk en andere smaakmakers zorgen er voor een speciale ambiance. Een van de leukste vind je in het Belgische Luik, zo mochten wij aan den lijve ondervinden.
Gedurende de afgelopen vijfentwintig jaar is de kerstmarkt in Luik uitgegroeid tot de grootste van België. Nu staat groot niet per definitie voor gezellig, maar dankzij de unieke locatie op zowel Place Saint Lambert met een uitloper naar Place du Marché, blijft het intieme karakter volledig gewaarborgd. De omliggende gebouwen, de bomen en de tweehonderd houten chalets zijn werkelijk prachtig verlicht en dit geldt ook voor het reuzenrad en de telkens speciaal voor deze gelegenheid opgebouwde rodelbaan.

Kerstmarkt

Jaarlijks weten meer dan anderhalf miljoen bezoekers de weg naar de kerstmarkt te vinden om met volle teugen te genieten van Belgische en Waalse specialiteiten. Zo zijn er bijvoorbeeld speciale thema-chalets te vinden. In Le Chalet de la Gruyère kun je de tongstrelende kaas met dezelfde naam proeven, terwijl La maison Ardennaise de lekkerste bieren en lokale kazen serveert. Natuurlijk mag een bezoekje aan Chalet au pied du piste ook niet ontbreken; geniet hier van de bekende Waalse graanjenever Pèket. Na een slokje hiervan is de drempel een stuk lager om vanuit het reuzenrad een adembenemend vogelperspectief te krijgen van de stad Luik. En wie weet maakt een laagje sneeuw het feest compleet.
Even behoefte aan rust? Onder Place Saint Lambert is het Archéoforum gevestigd waar de overblijfselen zijn te zien van een oude Romeinse villa en funderingen van een kathedraal. Vanaf een van de chalets vertrekt ’s middag om de anderhalf uur een groep onder het maaiveld en een glas warme wijn is bij de prijs inbegrepen.
Foto: Reporters en De Telegraaf
 Per auto ben je vanaf Maastricht in een tijdsbestek van pakweg twintig minuten in de ‘Vurige Stede’, maar een ontspannen treinreis is minstens zo aantrekkelijk. Al was het alleen maar omdat je in dat geval niet ontkomt aan een overstap op het nieuwe station Luik-Guillemins, genoemd naar de kloosterorde van de Wilhelmieten dat op deze plek was gevestigd. Het station werd in 2009 officieel geopend en komt van de tekentafel van de befaamde Spaanse architect Santiago Calatrava.
Uiteraard kent dit station ook verbindingen met zowel Antwerpen als Brussel, terwijl slechts acht minuten verder station Luik-Palais is gelegen. Hier vandaan is het slechts vijf minuten lopen naar het pas zomer 2011 geopende vijfsterren Crowne Plaza Liège hotel, gelegen op de top van Mont St. Martin. Waar nu de lobby is gevestigd stond vroeger het herenhuis Les Cômtes de Méan. De overblijfselen uit het verleden zijn op tal van plaatsen nog te zien.
Vanaf deze plek wandel je in vijf minuten tijd naar Place Saint Lambert met daaromheen de leukste winkelstraatjes en niet te vergeten: voldoende gelegenheid om zo’n heerlijke Goufre de Liège (Luikse wafel) te verschalken. Culinair gezien heeft de stad Luik oneindig veel te bieden. Bekende lokale gerechten zijn bijvoorbeeld Boûketes (pannenkoeken vervaardigd van boekweit), Boulets à la Liégoise (Luikse vleesballetjes, o.a. bij Le Bistrot d’en Face), Salade Liégoise en stoofpotjes. Verrassend eten voor een aantrekkelijke eenheidsprijs doe je in Le Labo 4, gevestigd in een voormalig universiteitslaboratorium aan de oostelijke Maasoever.

Metamorfose

Gedurende tientallen jaren gold er voor Luik slechts één devies: op weg naar het zuiden er zo snel mogelijk doorheen. Maar het afgelopen decennium onderging de hoofdstad van een voormalig prinsbisdom een ware metamorfose. Het centrum met zijn talloze winkelwandelstraten, traditionele taveernes en studentencafé’s oogt anno 2012 aantrekkelijker dan ooit. Alleen al de aanwezigheid van niet minder dan negentien musea is al reden genoeg voor een langer verblijf in de stad van bekende Luikenaren als de componist César Franck en niet te vergeten: George Simenon, de geestelijke vader van inspecteur Maigret. En het schitterende, aan de Maasoever gelegen Grand Curtius museum geeft een beeld van de kunst en de geschiedenis van Luik. Ook zeer de moeite waard is het bijwonen van een voorstelling in de onlangs volledig gerestaureerde ’Opéra Royal de Wallonie’.
Foto: Reporters en De Telegraaf
 Van een compleet andere orde is de traditionele zondagochtendmarkt op de Quai de la Batte; naast allerlei snuisterijen en antiek vind je er ook kleine huisdieren en een uitgebreid aanbod van groente en fruit. Luik is overigens verre van vlak en voor een uitgebreide wandeling is een beetje conditie niet overbodig. Daarentegen legt een verkenning te voet ontelbaar veel wetenswaardige details bloot en het is dan ook aan te raden om een individuele rondleiding te boeken bij het Office du Tourisme. Deze rondleidingen vinden plaats op een aantal zondagen gedurende de maanden april tot en met december en kennen verschillende thema’s. Geen angst voor de taal, want er zijn ook Nederlandstalige gidsen. Kortom: een bezoek aan het kerstdorp leent zich prima voor een uitgebreidere kennismaking met de Vurige Stede.

zondag 25 november 2012

IJssculpturen

vorige | foto 1 van 22 | volgende

Sculpturen van sneeuw en ijs

Het is nog geen winter, maar er ligt al volop ijs in het Belgische Brugge. Daar is op het op het stationsplein het jaarlijkse sneeuw en ijssculpturenfestival van start gegaan. Een ijskoude fascinerende wereld. Een warme stel handschoenen en dito muts kunnen geen kwaad als je de ijzige bouwwerken gaat bekijken. Om de sculpturen goed te houden is het op de expo zo'n 6 graden onder nul.
(Bron: AD)

De Harz

Foto: De Telegraaf

Heerlijk in de Harz

door Mariët Oosterwijk
Voor een lang weekend ontspannen zakken we af naar Naturresort Schindelbruch in Midden-Duitsland. Al is afzakken niet echt het juiste woord. Eindbestemming is namelijk de Harz, het noordelijkste middelgebergte van Duitsland, met de Brocken van 1142 meter als hoogste punt. Voor het feit dat we ons niet terdege hebben beseft dat we naar hógergelegen gebied gaan, worden we later dan ook ’gestraft’. Vooralsnog verloopt de reis voorspoedig…


Aangezien er op Duitse autosnelwegen geen maximum snelheid bestaat, rijden we rap richting oosten. Boven de 130 kilometer per uur is de automobilist weliswaar niet (volledig) verzekerd, maar de auto af en toe even lekker op de staart trappen is wel heel verleidelijk. Hoewel de Harz een bergachtig gebied is, gaat de rit tot de laatste twintig minuten over de autosnelweg. Daarna banen we ons via overigens ook prima wegen, tussen de rijke natuur een weg omhoog. Hoewel onze eindbestemming, vanuit Nijmegen, binnen vijf uur te bereiken is, is het voor de volgende keer toch handig vóór het donker te arriveren. Het aantal lantaarnpalen langs de autowegen is best schaars en als de navigatie het vanwege allerlei omleidingen laat afweten, voelen we ons toch wel even heel verloren.

Country-stijl

Het is inmiddels aardedonker als we aankomen bij Naturresort Schindelbruch waar we warm worden verwelkomd door Sabine Waske, die samen met haar man Olaf Hirsch sinds 2007 de scepter over het wellnesshotel zwaait. In het Waldrestaurant, dat deels bestaat uit een ruimte in country-stijl en deels uit een lichte serre plus zomerterras, komt Sabine direct met materiaal van de omgeving en natuurlijk het resort zelf. Enthousiast steekt de geboren en getogen ’Berliner’ van wal over de omgeving.
Foto: De Telegraaf
 Over de bekendste, 1142 meter hoge berg de Brocken, de verschillende regionen waaruit de Harz bestaat, de oost/west-grens die er dwars doorheen loopt, het klooster Walkenried en het daarbij behorende Cisterciënzer museum, het Josephskreuz, de UNESCO-bijdrage aan dit Duitse hart en niet te vergeten haar trots: op wandelafstand het mooie plaatsje Stolberg. „Ganz süss” glimlacht Sabine. „En zeer interessant voor jullie Nederlanders; Juliana van Stolberg, de moeder van Willem van Oranje, werd hier begin zestiende eeuw geboren. Jullie koningin Beatrix is dus een directe afstammeling van haar. Juliana is er op het Slot geboren en heeft er tot haar dertiende gewoond.”
De weg er naartoe is slechts vier kilometer lopen over een mooi pad dwars door het bos. „En mocht je eenmaal daar denken ’maar ik loop niet meer terug’, dan halen we jullie met onze shuttlebus op”, lacht ze. „In dit jaargetijde zou ik een tripje naar de top van de Brocken afraden. Er ligt daar sneeuw en het is er koud. Maar niet getreurd, er is nog zoveel te doen.”
In de dagen die volgen vertoeven we grotendeels binnen. Sabine heeft al therapieën voor ons geregeld: „Voor mevrouw de 85 minuten durende gezichtsbehandeling Tiefenkraft, voor meneer de vijftig minuten durende ontspanningsmassage Festhalten und Loslassen. Met verwarmde druivenpittenolie. En voor jullie samen een dertig minuten durend oriëntaals badritueel.” We werken ons in de luxe fitnessruimte in het zweet, wentelen ons in de wellness, drinken wijn, lezen eindelijk weer eens een boek, doen aan ’candlelightzwemmen’ en, vooruit toch even naar buiten, nemen deel aan de fakkeltocht. En hoe adembenemend is dat! Want wonende in een stad, zouden we bijna vergeten hoe ver het uitzicht zich kan strekken en hoe magisch de sterrennachten kunnen zijn…

Bergopwaarts

Als we op een ochtend besluiten een uitstapje te maken blijkt het te hebben gesneeuwd! En dat terwijl we voor vertrek toch echt weersites hebben gecheckt waarop het gemiddeld acht graden boven nul zou blijven. Wat ons weer deed besluiten onze ’zomerbandenauto’ te pakken. Beetje dom om geen rekening te houden met de hoogte waarop dit resort ligt… Toch wagen we het erop en het pittoreske Stolberg is ons eerste doel. Vanwege ons niet echt sneeuwvriendelijke schoeisel stappen we zoveel mogelijk in de voetstappen van de dapperen die ons die ochtend al voor zijn gegaan. Na een paar honderd meter bergopwaarts slaan we rechtsaf een breed bospad in en volgen dat tot de eerste karakteristieke huisjes in zicht komen.
We hebben slechts zo’n vier kilometer gelopen, maar zijn desondanks natgesneeuwd tot op het bot. „Bij Friwi hebben ze heerlijke koffie en kuchen”, vertellen ze ons bij de VVV desgevraagd. En hoewel we het plaatsje daarmee te weinig eer aandoen steken we direct de weg over, duiken onder de poort door en lopen rechtsreeks naar Friwi. Alwaar we tevreden een hete citroenthee, een Caffè macchiato en twee taartjes bestellen. Eenmaal opgedroogd willen we dat graag zo houden en bellen we voor de shuttlebus, die ons in no time terugbrengt naar het warme resort…

Reiswijzer:

Wij reden in een kleine vijf uur met de auto van Nijmegen naar Naturresort Schindelbruch, Schindelbruch 1, 06536 Südharz. Van de 460 kilometer gaan slechts de laatste 25 kilometer over B-wegen.
Het milieuvriendelijke, CO2-neutrale hotel ligt aan de rand van het dorpje Stolberg, in een bosrijke omgeving. Aanrader is de HarzCard. Daarmee kunt u na aanschaf 100 attracties en bezienswaardigheden gratis bezoeken. De kaart kent twee varianten. De 48-uurs-HarzCard én de 4-dagen-HarzCard. Kinderen tot en met 4 jaar krijgen, in combinatie met een volwassene, een gratis Bambino-HarzCard.
Maar dankzij het Waldrestaurant,het binnenzwembad, de sauna’s en het goed uitgeruste fitnesscentrum is het ook binnen heerlijk toeven! Het wellness-hotel biedt ’wellness al la carte’ met ondermeer achttien ’Balans’-behandelingen, achttien ’Verwennerij’-behandelingen en zestien ’Opbouwende’ behandelingen.
Het Schindelbruch natuurresort is aangesloten bij Wellness Hotels & Resorts International. Via de website is een gratis catalogus aan te vragen van de aangesloten hotels.
Zie voor meer informatie: www.schindelbruch.de
(Bron: Telegraaf)

De Brabantse Wal

Foto: Joop Duijs.

Streekpad De Brabantse Wal

Langs de steilrand

door Joop Duijs
Is het u wel eens opgevallen als u uit België of Zeeland komt, hoe groot het hoogteverschil is in de buurt van Bergen op Zoom? Alsof je tegen een muur oprijdt. Sinds kort ligt er het 112 km lange streekpad De Brabantse Wal. Wij proefden van bijna twintig kilometer bij Hoogerheide en Woensdrecht.

Je wandelt ècht naar beneden als je vanuit het fraaie buurtschap Calfven, vlakbij de Belgische grens, de Noordpolder inloopt. Een paar eeuwen geleden klotste hier de Noordzee nog tegen de Brabantse Wal aan, nu liggen er akkers zwartglanzend klaar voor de winter. De polder is in dit jaargetijde helemaal leeg, de wind is er de baas. Aan de horizon zien we grote aantallen windmolens, de enorme kranen van de Antwerpse havens en de kerncentrale in Doel, die o.a. de Belgische havenstad van elektriciteit voorziet.

Op de schop

De polder, die op de overgang ligt van lage klei- en hoge zandgronden, gaat de komende jaren volledig op de schop. Eigenlijk is de Noordpolder veel te drassig, niet echt geschikt voor landbouw dus en daarom wordt dit eeuwen geleden al op de zee gewonnen gebied grotendeels teruggegeven aan de natuur. Natuurmonumenten laat nu het kwelwater dat het boeren zo moeilijk maakt, vanuit de hoge wal gewoon naar de lage polder stromen. Om vervuild water uit de omgeving buiten te houden, plaatst men stuwtjes in de afwateringssloten. Zo ontstaan natte graslandjes die geweldig in trek zijn bij weidevogels. Voor libellen en amfibieën zijn zelfs speciale poelen aangelegd.

Bruine Kiekendief

Aan het einde van de half verharde Calfvenseweg beklimmen we de Schenkeldijk die in de 17e eeuw werd aangelegd. Vanaf de dijk, die de natuurlijke grens vormt tussen het katholieke Brabant en het protestante Zeeland, is goed te zien hoe de Brabantse Wal uit het landschap omhoog rijst. Terwijl een bruine kiekendief over de velden scheert, zien we twintig meter hoger het Koepelbos liggen , waar vroeger een uitzichtkoepel stond en boven het verkleurende gebladerte pronkt de Onze Lieve Vrouw Hemelvaartkerk in Hoogerheide uit. Het godshuis is gebouwd in neogotische stijl en dateert uit 1888.
Van Hoogerheide pakken we maar een heel klein stukje. Het dorp kreeg in 1934 een zweefvliegveld voor de luchtmacht, dat later zou uitgroeien tot Vliegbasis Woensdrecht. De vliegbasis zorgde ervoor dat Hoogerheide flink groeide. Bij Stork-Fokker worden nog altijd onderhouds- en reparatiewerkzaamheden voor vliegtuigen uitgevoerd.

Strategische ligging

In de Tweede Wereldoorlog is door de strategische ligging, vlakbij de Antwerpse havens en het militaire vliegveld, enorm om Hoogerheide gevochten. Na zware gevechten werd het bijna verwoeste dorp op 4 oktober 1944 door Canadese troepen bevrijd. Wij wandelen verder naar Woensdrecht waar we vanaf de Rijzende Weg een prachtig uitzicht hebben over de lager gelegen Prins Karel Polder. Bij café Non Plus Ultra, latijn voor tot hier en niet verder, gaan we onder de snelweg door om even verder de bossen van landgoed Lindonk in te wandelen. Het landgoed is 71 hectare groot en sinds 2006 eigendom van de Stichting Brabants Landschap. Lindonk heeft enorme hoogteverschillen: het hoogste punt ligt 13,7 m boven NAP, terwijl het laagste punt ruim elf meter lager ligt.
Verderop passeren we de neoclassicistische villa van landgoed Mattemburgh. De witte villa heeft een park met een Engelse en Franse tuin, waarin zich een Orangerie bevindt. Via een statige beukenlaan en na het oversteken van de spoorlijn Bergen op Zoom-Vlissingen zien we het Markiezaatsmeer dat een deel is van de Oosterschelde.

Wetlandgebied

Het inmiddels zoetwater-moerasgebied is na de Waddenzee en het IJsselmeer het grootste wetlandgebied van Nederland. Jaarlijks strijken er honderdduizenden trekvogels neer en komen 125 soorten er tot broeden. zoals de lepelaar, grauwe gans, wintertaling, strandplevier, kluut, visdiefje, geoorde fuut, oeverzwaluw en velduil. Aan de oevers van het meer zijn moerassen, riet en wilgenbosjes te vinden die door runderen en paarden worden begrazen. Als u een kijkje wilt nemen, moet u bij de Fianestraat aangekomen niet de spoorwegovergang oversteken maar naar linksaf slaan. In de buurt van het bezoekerscentrum op de Kraaijenberg bevindt zich een dertien meter hoge uitkijktoren, die niet alleen uitzicht over het Markiezaat biedt, maar ook op de Brabantse Wal.
Wij gaan echter rechtsaf de spoorlijn over naar het eindpunt. De hond is bekaf van al dat dalen en stijgen. Non Plus Ultra dus. En daar is geen woord latijn bij, want hij gaat gewoon liggen*.
MARKIEZENSTAD
De Brabantse Wal is ontstaan doordat de Schelde hier in de laatste ijstijd in zee uitmondde en daardoor de oever afsleet. De wal wordt al eeuwenlang bewoond. Rond de Grote Markt van Bergen op Zoom zijn bij opgravingen voorwerpen gevonden uit de Romeinse en Keltische tijd. Bergen op Zoom ontstond in de 11e eeuw en groeide uit tot de Markiezenstad. Die naam dankt de stad aan de Heren van Bergen die de titel van markies kregen van Karel V. Eén van hen, Jan II van Glymes liet in 1485 een paleis bouwen in Bergen op Zoom. De stad werd tijdens de Tachtigjarige Oorlog diverse keren belegerd, maar nooit ingenomen.

WANDELWIJZER

18 km, honden toegestaan.
 70% onverhard. Horeca in Hoogerheide, Woensdrecht en Bergen op Zoom.
(Bron:Telegraaf)

Steenwijk

Foto: De Telegraaf

Steenwijk


Poort van het Noorden

door Joop Duijs
De Friezen moeten er natuurlijk niet aan denken, maar stel dat de plannen van het nieuwe kabinet voor het fuseren van provincies doorgaan…. Dan zou Steenwijk wel eens hoog kunnen scoren om de hoofdstad van Noord-Nederland te worden! De vestingstad heeft namelijk niet alleen een groots, roemrucht verleden, maar ligt ook centraal en op de grenzen van Overijssel, Friesland, Drenthe en Flevoland.
Een hoge voetgangersbrug verbindt het oude en nieuwe Steenwijk. Daar ligt niet alleen een treinrails tussen, maar ook ruim 800 jaar, want de stad stamt al uit de twaalfde eeuw. Op de brug naar de nieuwbouwwijk legt een wat oudere Steenwijker, hijgend van het klimmen, uit waarom er geen voetgangerstunnel onder het spoor is aangelegd. „We mochten kiezen, maar als de tunnelvariant er was gekomen, was de grondprijs voor de nieuwbouw flink hoger uitgevallen. En met een tunnel moet je ook klimmen en dalen hè”, is het nuchtere commentaar in Nedersaksisch accent, dat zo typerend is voor de mensen die in dit deel van Nederland wonen.

Stuwwal

En wat wonen die mensen in een mooie omgeving! Daar komen we al snel achter als we aan de overkant richting de Woldberg wandelen. De ’berg’ is een zesentwintig meter hoge stuwwal die is ontstaan tijdens het Saalien, toen gletsjers het land voor zich uitduwden. De paden van deze heuvel in het verder zo vlakke land zijn verhard met het puin van de Duitse bombardementen op Rotterdam in de meimaanden van 1940.
Dit puin bevatte de nodige kalk waardoor er hier plantensoorten zijn verschenen die eigenlijk alleen groeien op kalkrijkere gronden. Van die verharding merken we overigens maar weinig, want de paden zijn op sommige plaatsen enorme modderpoelen. Goede, waterdichte en hoge schoenen aan dus als het heeft geregend!
Foto: De Telegraaf
 Bij Tuk’s T-huis gaan we het groen in. Een bezoek meer dan waard dit theehuis, waar o.a. overblijfselen worden tentoongesteld van een mammoet die hier in 1987 werd gevonden, maar ook musketkogels van het zoveelste beleg van Steenwijk. Iets verderop kunt u de omgeving verkennen vanaf een uitkijktoren.
De moeite waard, want Steenwijk wordt omringd door een prachtig landschap met bossen, heidevelden, vennetjes, glooiende akkers en holle wegen. Al eeuwen trekken mensen hier van noord naar zuid en omgekeerd. Die reizigers gebruikten doorgaans steeds dezelfde paden, die ze bereisden met zwaar beladen karren. Als het karrenspoor te diep en daardoor onbruikbaar werd, ging men ernaast gewoon weer verder. Zo sleten in de loop van vele honderden jaren de holle wegen zich in het landschap. Ze zijn ongetwijfeld ook gebruikt door de legers van de Spanjaarden en prins Maurits tijdens de Tachtigjarige Oorlog, toen Steenwijk meerdere malen werd belegerd.
Via een grasdijk die ons langs weilanden en boomkwekerijen leidt, komen we bij een mooi vennetje, dat is ontstaan door turfwinning. Bij de boswal spotten we een aantal reetjes die in alle rust nog wat vet op de botten eten om straks de wintermaanden te kunnen overleven. Als we verderop in het bos dreigen verkeerd te lopen, helpt een aardige amazone ons op het goede pad door even een stukje op haar paard mee te rijden. Waar vind je nog zoveel hulpvaardigheid?

Huis Eese

Bij het verlaten van het bos lopen we een stukje door de tuinen van Huis Eese, een havezathe die behoort tot de Heerlijkheid De Eese, dat in 1923 werd gekocht door jonkheer Van Karnebeek, destijds minister van Buitenlandse Zaken. De Heerlijkheid stamt uit de dertiende eeuw en was een soort koninkrijkje in een koninkrijk, want de eigenaar bepaalde alles zelf en mocht zelfs recht spreken.
Van Karnebeek richtte een landbouwbedrijf op om het landgoed, waarvan de aandelen nog altijd in handen zijn van zijn familie, te kunnen exploiteren. Door de slechte toekomstperspectieven in de akkerbouw is men vanaf 2004 bezig het bedrijf meer een natuurfunctie te geven. Rond de havezathe zijn nog het voormalige jachthuis St Hubert, een oude Saksische boerderij met koetshuis en een landbouwschuur te bewonderen. De uit Scandinavisch hout opgetrokken gebouwen worden met een speciaal soort poedercoating behandeld, waardoor ze de aparte rode kleur behouden.
Verderop gaan we de bossen weer in van de Heerlijkheid, dat drie provincies bestrijkt: Overijssel, Drenthe en een klein stukje Friesland. Op het landgoed komen zo’n 85 soorten broedvogels voor, waarvan de meest bijzondere de appelvink, fluiter en zomertortel zijn. Ook reeën, eekhoorntjes, de das en steenmarters dribbelen door het groen.
Na het onderdoor steken van de snelweg komen we terug in Steenwijk, eeuwenlang kruispunt op de handelsroute van en naar het noorden. Met de treinverbinding en snelweg is de stad, met liefst 62 rijksmonumenten, dat natuurlijk nog steeds. Steenwijk, misschien straks de hoofdstad, maar voor altijd de Poort van het Noorden!

Wandelwijzer:


16 km, 80% onverhard, honden toegestaan. Horeca in Steenwijk, onderweg bij Tuk’s Theehuis en Bungalowpark de Eese.
(Bron: Telegraaf)

Kerstmarkten


Foto: Wikimedia

Mooie Duitse kerstmarkten dichtbij

De Kersttijd brengt altijd veel gezelligheid, eten, cadeautjes maar ook tal van kersttradities, zoals verlichte kerstbomen en kerststerren met zich mee. De kersttradities zoals we die vandaag kennen, deden al in de 16e eeuw hun intrede, toen men speciaal met kerst overal in Europa bijzondere gerechten ging eten.
kerstmarkten die er worden gehouden zijn dan ook beslist de moeite van een bezoek waard. Maar welke Duitse kerstmarkten, die niet te ver reizen van onze grens liggen bovendien, springen er nu uit? De Reiskrant geeft hier een kleine selectie, en laat u een sfeerbeeld zien van de kerstmarkten in Duitsland:        

1. Keulen

De%20entree%20van%20de%20kerstmarkt%20in%20Keulen. De entree van de kerstmarkt in Keulen. Foto: Wikimedia Commons.
In Keulen zijn op maar liefst zes plaatsen kerstmarkten te vinden. De Neumarkt, de Altermarkt en Rudolfplatz genieten een geweldige reputatie.Ook de drijvende kerstmarkt op de Rijn is beslist een bezoek waard, bovendien kun je er prima van de lokale culinaire specialiteiten genieten. De kerstmarkt in Keulen is geopend van 26 november tot en met 23 december.
Een%20beeld%20van%20de%20kerstmarkt%20in%20Keulen. Een beeld van de kerstmarkt in Keulen. Foto: Wikimedia Commons.
 

2. Düsseldorf

Een%20beeld%20van%20de%20kerstmarkt%20in%20de%20Altstadt%20in%20Düsseldorf.%20 Een beeld van de kerstmarkt in de Altstadt in Düsseldorf. Foto: Wikimedia commons
Jaarlijks vinden er in Düsseldorf sfeervolle kerstmarkten plaats. Onder andere op de Marktplatz, Sternchenmarkt en Heinrich-Heine-Platz. De kerstmarkten zijn tussen 22 november en 23 december geopend.


3. Oberhausen

Een%20beeld%20van%20de%20kerstmarkt%20in%20Oberhausen. Een beeld van de kerstmarkt in Oberhausen. Foto: Wikimedia Commons.
Ieder jaar is er in het Duitse Oberhausen een uitgebreide kerstmarkt waar ruim honderd blokhutten staan. Maar ook de Altstadt, de oude binnenstad van Oberhausen, is tussen 16 november en 23 december prachtig versierd.


4. Dortmund

Foto: Wikimedia commons
In Dortmund torent een 45 meter hoge kerstboom hoog boven het stadscentrum uit. Aan de voet van deze fantastische kerstboom zijn zo'n 300 kraampjes te vinden waar je heerlijk langs kunt kuieren. De kerstmarkt wordt in Dortmund voor de 114e keer gehouden, en is van 22 november tot en met 23 december geopend.


5. Bremen

De%20kerstmarkt%20in%20Bremen%20in%202009. De kerstmarkt in Bremen in 2009. Foto: Wikimedia Commons
Ook in de mooie oude hanzestad Bremen in Noord-Duitsland kun je kerstmarkten bezoeken. Het gaat hier om een prachtig verlichte markt langs de rivier de Wezer. Van 29 november tot en met 23 december is de 'Bremer Weihnachtsmarkt' geopend en is het gezang van diverse kerstkoren in de binnenstad te horen.

6. Osnabrück

Een%20beeld%20van%20de%20kerstmarkt%20in%20Osnabrück. Een beeld van de kerstmarkt in Osnabrück. Foto: Wilkimedia Commons.
Vanuit met name Twente is Osnabrück heel eenvoudig en snel te bereiken. Ook hier vindt jaarlijks een bijzonder smaakvolle kerstmarkt plaats. Dit jaar is de markt er van  26-11 t/m 23-12.

7. Aken

De%20kerstmarkt%20in%20Aken. De kerstmarkt in Aken. Foto: Wikimedia Commons.
Ook Aken is een geweldige plaats om de kerssfeer zoals onze oosterburen die beleven op te snuiven. Hier is de grote kerstmarkt gevestigd nabij de grote Dom in het centrum van de stad. Deze kerstmarkt start 23 november en duurt tot 23 december.
(Bron: Telegraaf)

Amsterdam Light Festival

Foto: Lucia

Amsterdam Light Festival

AMSTERDAM -  Nog twee weken en dan licht Amsterdam 44 dagen op tijdens de eerste editie van Amsterdam Light Festival. Onze historische hoofdstad zal tijdens dit evenement letterlijk in de schijnwerpers worden gezet. Lichtsculpturen zijn gratis te bewonderen en bruggen zijn kunstzinnig of juist feeëriek verlicht. Donkere dagen rond Kerstmis? Welnee!
Amsterdam Light Festival is de eerste feestelijke gebeurtenis in een reeks van vele. Volgend jaar wordt namelijk een jaar vol hoogtepunten; het zogenaamde Amsterdamse Jubeljaar 2013. Zo bestaan de grachten 400 jaar, het Concertgebouw 125 en stadsdierentuin Artis 175 jaar. Bovendien zal het Rijksmuseum na een jarenlange verbouwing 13 april 2013 opnieuw worden geopend door koningin Beatrix. Al met al zal 2013 een feestjaar worden met een hoop bijzondere activiteiten. Het startsein voor al deze hoogtepunten wordt gegeven door Amsterdam Light Festival.
„Een lichtfestival biedt kunst voor een zeer breed publiek. En als er één stad is waar dat prachtig kan, is het Amsterdam, want het spel van licht en water in deze stad is uniek”, legt Felix Guttmann, voorzitter Stichting Amsterdam Light Festival, uit.
Het evenement concentreert zich rond de Amstel. Kunstenaars uit acht landen en vier continenten zorgen tussen 17.00 en 22.00 uur voor een waar lichtspektakel in dit deel van de stad. Zo ligt er een ponton in de Amstel met een zeven meter hoge constructie in de vorm van een ei, OVO, een kunstwerk van Koert Vemeulen, Pol Marchandise, Mostafa Hadi en Marco Viñals Bassols. Door het spel van licht (in 22 minuten komen er 724 verschillende lichtstanden voorbij), geluid en water (reflecties in het water en mist die danst in de wind) lijkt OVO een bovennatuurlijke ervaring. De toeschouwer wordt deel van het kunstwerk wanneer hij de gracieuze, prachtige structuur binnen gaat. Het ei symboliseert geboorte, transformatie en perfectie.
De curator van het festival, Rogier van der Heide: „Van alle kunstvormen is de lichtkunst wellicht het meest geschikt voor een openbare ruimte. Zo is het er en zo is het er niet… Licht staat niemand in de weg. Overal ter wereld investeren overheden in lichtfestivals. Ze geven meer betekenis aan de openbare ruimte, laten de schoonheid van eenvoud zien en, dat is wellicht het belangrijkste, brengen mensen bij elkaar. Of het nu in Singapore, Lyon, Gent, Eindhoven of in Sydney is: lichtfestivals maken een feest van de openbare ruimte.”
Het festival is verdeeld in vier onderdelen: Boulevard of Light, Illuminade, Christmas Canal Parade en Socialight. Natuurlijk haken Amsterdamse musea, theaters, restaurants, winkels, stadsdelen en het bedrijfsleven in op deze thema’s.
Foto: Alfhons Nieuwenhuis
De ’Boulevard of Light’ vormt zes weken lang de basis van het festival. Diverse panden van culturele instellingen met een publieksfunctie aan de Amstel (tussen Munt en Amstel Hotel) worden van 7 december tot 20 januari 2013 op een bijzondere of kunstzinnige wijze aangelicht. Op bruggen en de sluis spelen kunstenaars ook met bijzonder (led)licht. De bekende Nederlandse lichtkunstenares Titia Ex heeft de eer een kunstwerk te maken van de iconische Magere Brug. Van 14 tot en met 30 december kan er een bijzondere avondwandeling worden gemaakt, dwars door Amsterdam. Tijdens het onderdeel Illuminade kunnen bezoekers op verschillende plekken lichtkunstwerken bekijken. Een wandelroute waarin lichtkunstenaars en licht als kunstvorm centraal staan. Werken van zowel gevestigde namen als nog onbekend talent zijn te zien.
Tijdens de Christmas Canal Parade, 15 december, zal onze hoofdstad in kerstsfeer worden gebracht. Tientallen boten met prachtige verlichting zullen door de grachten varen. Verspreid langs de route zorgen zangkoren voor een compleet winters plaatje.
Socialight benadrukt het Amsterdamse karakter van het festival. Verschillende projecten betrekken Amsterdammers van alle leeftijden en verschillende stadsdelen bij de invulling van het festival. Zo maken onder andere basisschoolleerlingen hun eigen lampenkappen. Deze worden tijdens het festival op een van de pleinen opgehangen en tentoongesteld. En er is een wedstrijd georganiseerd door studenten uit de stad: wie versiert het mooist zijn fiets met lichtjes?
(Bron: Telegraaf)

vrijdag 23 november 2012

Spanje; Costa Blanca

Aan de wandel met ‘de week’: het stuwmeer van Relleu

 


Het voormalige stuwmeer van Relleu is een verborgen en vrij onbekend plekje waar het door de absolute rust en het aparte landschap fijn wandelen is.
 
Bovendien ligt achter de oude stuwdam een spectaculaire kloof en kunt u, na een fik­se klim, ook genieten van schitterende uitzichten.

Praktische informatie

Duur: 1uur of 3,5 uur, twee opties

Moeilijkheidsgraad: Eenvoudig tot middel

Beginpunt: U kunt Relleu bereiken door vanaf de AP-70 de afslag Villajoyosa te nemen of van de N-332 de afslag Sella. U neemt de CV-770 richting Sella en slaat na het passeren van het dorp Orcheta linksaf richting?Relleu. Als u in El Campello of zui­delijker woont, kunt u ook ten noorden van El Campello de weg naar Aigües ne­men en na het passeren van deze plaats de prachtige A-181 naar Relleu nemen. In het eerste geval nadert u Relleu aan de zuidoostkant en aan de rand van het dorp slaat u schuin linksaf alsof u om het dorp heenrijdt. Na enkele honderden meters gaat er een weg scherp linksaf met een geel bordje ‘Pantano d’Amadorio’. Deze weg neemt u. Komende uit Aigües neemt u aan de rand van Relleu een weg scherp rechtsaf waar ‘Circunvalación’ staat. Deze volgt u tot u smalle asfaltweg bereikt die rechtsaf gaat en waar het genoemde gele bord staat. U volgt de smalle asfaltweg gedurende 2,5 km en ziet dat er net na een scherpe bocht naar rechts linksaf een grindweg afslaat. Op de hoek staat een informatiebordje. U slaat de grindweg in en parkeert aan de rechterkant van de weg. Tip: Omdat er veel gejaagd wordt, is het verstandig dit gebied tot 6 december niet op zondag te betreden.

Wandeling

U loopt het brede grindpad op en houdt rechts aan bij de V-splitsing die al snel volgt. U loopt langs een groepje loofbomen die hersft­kleuren hebben en merkt dat het pad door de regen van de afgelopen week op een paar plekken wat drassig is. U negeert een paar grindwegen die linksaf lopen en volgt het doorgaande pad. Links van u loopt de vroegere rivier. De aanwezigheid van water is merkbaar door rietpluimen in het landschap.

Na ruim tien minuten maakt het pad een bocht naar rechts en u komt in een bijzonder landschap. Als u goed om u heenkijkt zult u merken dat u in het voormalige stuwmeer loopt. Op de grond groeien nu lage planten waar een smal maar duidelijk zichtbaar pad doorheen voert. U houdt een beetje rechts aan en komt op een verhoging in het stuwmeer uit. Op een open plek slaat u linksaf en loopt naar de enige hoge boom die hier staat en buigt dan rechtsaf naar een smal rotspad. Aan uw linkerhand ziet u een huisje en een muur liggen.

Dit is de dam van het voormalige stuwmeer van Amadorio, een stuwmeer dat in de achttiende eeuw werd aangelegd maar halverwege de twintigste eeuw werd vervangen door het bij Villa­joyosa gelegen Amadorio-stuwmeer. Het rotspad splitst zich en u kiest de linkerarm en loopt over een rotsmuurtje in de richting van de dam. Vlak voor de dam daalt u af naar de bodem van het stuwmeer en u loopt naar de dam toe. U kunt onder een boog in de muur doorlopen en de dam aan de linkerkant be­klimmen, dat zijn slechts een paar stappen. Eenmaal boven krijgt u een grote verrassing, aan de andere kant ligt namelijk een indrukwekkende en heel diepe kloof. Hier kunt u zien dat de stuwdam dertig meter hoog is!

Als u dit fascinerende uitzicht een poosje hebt bewonderd, kunt u kiezen uit twee op­ties: u keert om en loopt door het stuwmeer weer terug naar de auto. Óf u knoopt er nog een wandeling van 2,5 uur aan vast, die niet moeilijk is maar wel behoorlijk steil omhoog gaat. De beloning is een schitterend uitzicht op de kust en de bergwereld.

In het laatste geval loopt u over de dam heen en neemt het pad dat hier door een struik heen loopt naar de traptreden die aan de rechterkant van de dam omhoog lopen. Beklim deze treden voorzichtig, ze bevinden zich niet alle in even goede staat en ze zijn steil.

Boven aangekomen ziet u dat er een smal paadje verder de heuvel oploopt. U volgt dit pad en moet even later een paar meter omlaag. Dit wordt vereenvoudigd door enkele in de rots uitgehouwen traptreden. Onze route gaat verder rechtsaf omhoog maar u kunt eerst nog een paar passen rechtdoorlopen om naar een tweede, veel kleinere dam te kijken die een zijtak van de kloof afsluit. De route gaat, zoals gezegd, verder omhoog en u loopt over de kam van de lage heuvel die hier naast het stuwmeer ligt en van waaraf nu u, terugkijkend, een prachtig uitzicht over het droge stuwmeer heeft. Na vijf minuten gaat het smalle rotspad over in een breder grindpad. Er volgt al snel een V-splitsing waar u het linkerpad kiest. Het pad gaat nu op en neer en maakt veel bochten. Het loopt door een mooi landschap met veel dennenbomen en rozemarijn. Het is ook een populair jachtgebied en als u goed oplet ziet u bij een stilstaand watertje tussen de rotsen enkele hekjes opgesteld die dienen om zich achter te verschuilen.

U passeert aan de linkerkant van de weg een oude, ronde put en even later nog een jacht­hut. Kort daarna passeert u weer een V-splitsing en opnieuw neemt u het linkerpad. Het pad gaat nu steeds steiler omhoog en na een vermoeiende klim van twintig minuten bereikt u een T-splitsing van grindwegen. U slaat hier linksaf en begint aan een nieuwe klim. Vergeet niet af en toe achterom te kij­ken en te genieten van het uitzicht op het dorp Relleu met haar (weliswaar minder fraaie) nieuwbouwwijken en vooral op de met dennen begroeide heuvels.

Het steilste stuk is tot het laatst bewaard en na opnieuw twintig minuten klimmen komt u op het hoogste punt. Op een open plek met een splitsing ligt de berg Puig Campana vlak voor u. U slaat linksaf en loopt nog tien mi­nuten over een glooiend pad dat over de bergkam Sierra de Pantano loopt. Aan het einde van dit pad heeft u een onvergetelijk uitzicht over de kust bij Villajoyosa, het stuwmeer Amadorio, Sella, de Puig Cam­pana en de Sierra de Aitana. De vermoeiende klim is zo toch de moeite waard geweest en het is een ideale plek voor een lange pauze.

U daalt via dezelfde weg weer af. Let bij de steile stukjes goed op want het grind kan zorgen voor gevaarlijke schuivers. Vlak voordat u de trappen bij het stuwmeer bereikt, kunt u ook schuin linksaf slaan en via een smal pad terugkeren naar het droge stuwmeer.?Op die manier vermijdt u de traptreden die in de diepte kijkend misschien een beetje eng zijn.

Door: Bea Lutje Schipholt

(Bron: Weekblad De Week)