Costa Blanca; Spanje
Door de hoge temperaturen van deze winter bloeien er aan de kust al overal amandelbomen.
Wandeling
U loopt naar de ingang van het Palau en vervolgt de weg die met een bocht naar links langs de school les Rotes en even later langs de begraafplaats loopt. Altea heeft een mooie begraafplaats, met diverse familiegraftombes en veel bloemen. Het is de moeite waard er een kijkje te nemen.U laat de begraafplaats achter u en blijft rechtdoor lopen. De weg wordt smaller en gaat naar beneden. U negeert alle zijwegen. Er volgt een smal stukje langs een witte muur waar u goed langs de kant moet lopen. Doorgaand verkeer heeft hier namelijk weinig zicht. Na het passeren van nog een paar huizen en afwegen, komt u na tien minuten wandelen in de natuur terecht.
Nísperosplantages, een prachtige olijfboom en de altijd vrolijk makende gele klavers in de velden zorgen voor een landelijke aanblik. In vroeger tijden stonden de terrassen hier vol met amandelbomen maar deze zijn in de loop der tijd meer en meer verdwenen en we moeten het nu doen met hier en daar een roze of witte bloeiende boom.
U negeert ook de volgende weg naar links en blijft rechtdoor lopen tussen de boomgaarden door. Het zijn rustige asfaltwegen die echter door de omwonenden wel gebruikt worden dus u moet toch alert zijn op auto’s, vooral in de knik in de weg, die hier eventjes naar links buigt. De weg loopt vervolgens in dezelfde richting verder als waar u al de hele tijd naartoe loopt.
U komt nu in sinaasappelland. Vanaf hier hangen aan beide kanten de oranje bollen aan de bomen, en op een enkele plaats is er zelfs al oranjebloesem waar te nemen. Deze witte bloesem ruikt u vaak eerder dan u hem ziet, de geur van ‘Azahar’ is verrukkelijk. Even later, bij een verkeersspiegel en een betonnen telefoonpaal, negeert u de zijwegen naar rechts en het grindpad naar links. U blijft dus de doorgaande weg volgen, die ‘Los Arcos’ of ‘Els Arcs’ in het Valenciaans, heet en genoemd is naar resten van een Romeins aquaduct verwijzen. Deze resten liggen overigens een stuk terug en zijn nauwelijks het bekijken waard omdat ze omringd worden door onkruid en vuilniscontainers.U passeert weer een paar huizen maar verder dit is voor de zo druk bebouwde kuststreek een opvallend rustig en landelijk gebied. Na een bocht naar rechts komt er een plantage met ongelooflijk veel citroenbomen die boordevol hangen met vruchten.
Erachter ligt een dennenbos. Na ruim een half uur
gewandeld te hebben, bereikt u een kruising, waar een groen bordje van
de gemeente Alfaz del Pi staat. U gaat hier rechtdoor en loopt over een
prachtig, smal weggetje dat tussen de sinaasappelbomen doorloopt. Tien
minuten later bereikt u een T-splitsing. Rechtsaf gaat het naar de
urbanisatie Foya Blanca maar u slaat linksaf. Er komt nu een stukje dat
langs een wat drukkere weg loopt, kijk dus uit voor verkeer.
De weg maakt een bocht naar rechts en even later slaat u rechtsaf de Cami d’Altea in en verlaat de drukkere weg weer. U heeft nu, al wandelend naar alle kanten toe een enorm weids uitzicht. De Puig Campana was de hele wandeling al te zien maar nu ziet u terugkijkend ook de Sierra de Bernia, Altea en de zee.
De weg maakt een bocht naar links, passeert enkele huizen en eindigt in een T-splitsing. U gaat hier rechtsaf en loopt de Cami del Alguers op, ook weer een wat drukkere weg. Even is zelfs het lawaai van de snelweg te horen. Maar u loopt maar kort langs deze weg. Meteen na de eerste bocht volgt een afslag naar links, de Camí de L’Almassera. Hier loopt u in. Even later bereikt u een viersprong. U gaat hier rechtsaf de Camí Pla de Nadala in en meteen daarna linksaf de Camí Barranc del Devesa in. De gemeente Alfaz heeft enkele jaren geleden prachtige straatnaambordjes op witte zuilen laten neerzetten dus u kunt niet verdwalen.
U loopt nog steeds door sinaasappelland maar het is jammer dat in dit gedeelte de laatste jaren veel hekken zijn neergezet, al dat gaas langs de weg doet toch een beetje afbreuk aan de schoonheid van het landschap.
Na ruim een uur lopen begint de weg te dalen en u komt uit in de Barranco de Devesa. Het landschap is plotseling wat anders, er zijn dennenbomen en agaves en u hoort water stromen. Het water is overigens niet te zien. Met een bocht naar links gaat de weg aan de andere kant van de barranco weer omhoog. Het is zowaar even heel steil.
Aan het einde van de klim verandert de straat van naam en wordt Carrer Serra Bernia. Precies op dit punt slaat u linksaf, de Camí del Devesa in. Er volgt een stuk met al gedeeltelijk bloeiende amandelbomen en even later bereikt u een V-splitsing. U gaat rechtsaf langs een schilderachtig, oud huis waar veel zwerfkatten rondhangen. De smalle weg maakt nog een bocht, passeert een ruïne een paar prachtige Johannesbroodbomen. U ziet Alfaz del Pi nu voor u liggen en na nog vijf minuten wandelen bereikt u een halve rotonde naast de sportvelden. Recht voor u ligt het centrum, met diverse gelegenheden om iets te drinken.
Als u uitgerust en opgefrist bent, is de keuze aan u. Of u loopt langs dezelfde weg terug of u neemt de bus, die vanuit het centrum naar Albir en Altea gaat.
Bea Lutje Schipholt
De weg maakt een bocht naar rechts en even later slaat u rechtsaf de Cami d’Altea in en verlaat de drukkere weg weer. U heeft nu, al wandelend naar alle kanten toe een enorm weids uitzicht. De Puig Campana was de hele wandeling al te zien maar nu ziet u terugkijkend ook de Sierra de Bernia, Altea en de zee.
De weg maakt een bocht naar links, passeert enkele huizen en eindigt in een T-splitsing. U gaat hier rechtsaf en loopt de Cami del Alguers op, ook weer een wat drukkere weg. Even is zelfs het lawaai van de snelweg te horen. Maar u loopt maar kort langs deze weg. Meteen na de eerste bocht volgt een afslag naar links, de Camí de L’Almassera. Hier loopt u in. Even later bereikt u een viersprong. U gaat hier rechtsaf de Camí Pla de Nadala in en meteen daarna linksaf de Camí Barranc del Devesa in. De gemeente Alfaz heeft enkele jaren geleden prachtige straatnaambordjes op witte zuilen laten neerzetten dus u kunt niet verdwalen.
U loopt nog steeds door sinaasappelland maar het is jammer dat in dit gedeelte de laatste jaren veel hekken zijn neergezet, al dat gaas langs de weg doet toch een beetje afbreuk aan de schoonheid van het landschap.
Na ruim een uur lopen begint de weg te dalen en u komt uit in de Barranco de Devesa. Het landschap is plotseling wat anders, er zijn dennenbomen en agaves en u hoort water stromen. Het water is overigens niet te zien. Met een bocht naar links gaat de weg aan de andere kant van de barranco weer omhoog. Het is zowaar even heel steil.
Aan het einde van de klim verandert de straat van naam en wordt Carrer Serra Bernia. Precies op dit punt slaat u linksaf, de Camí del Devesa in. Er volgt een stuk met al gedeeltelijk bloeiende amandelbomen en even later bereikt u een V-splitsing. U gaat rechtsaf langs een schilderachtig, oud huis waar veel zwerfkatten rondhangen. De smalle weg maakt nog een bocht, passeert een ruïne een paar prachtige Johannesbroodbomen. U ziet Alfaz del Pi nu voor u liggen en na nog vijf minuten wandelen bereikt u een halve rotonde naast de sportvelden. Recht voor u ligt het centrum, met diverse gelegenheden om iets te drinken.
Als u uitgerust en opgefrist bent, is de keuze aan u. Of u loopt langs dezelfde weg terug of u neemt de bus, die vanuit het centrum naar Albir en Altea gaat.
Bea Lutje Schipholt
(uit "De Week")
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten