zaterdag 10 september 2011

Venetië

Het échte Venetië

Heel leuk zijn de straten met hun winkeltjes vol typisch Venetiaanse producten.
Beperk je in Venetië niet alleen tot het drukke San Marco. Neem eens de waterbus en vaar naar een eilandje in de buurt. Ze zijn rustiger en je vindt er nog het échte en pure Venetië terug. Chioggia is de grootste verrassing van de lagune. Dit is Venetië in het klein, weliswaar zonder gondels, maar ook met veel minder toeristen.
Op Chioggia vind je geen gondels, alleen visserbootjes. Bijna iedereen leeft hier van de visserij.
Op Chioggia vind je geen gondels, alleen visserbootjes. Bijna iedereen leeft hier van de visserij.
Chioggia bestaat uit een netwerk van kanaaltjes, die door het Canale Vena verbonden zijn.
Chioggia bestaat uit een netwerk van kanaaltjes, die door het Canale Vena verbonden zijn.
Ponte Vigo, de brug over het hoofdkanaal.
Ponte Vigo, de brug over het hoofdkanaal.
Pellestrina, een langgerekt eiland dat op zijn smalst slecht een tien meter breed is, telt vier dorpjes.
Pellestrina, een langgerekt eiland dat op zijn smalst slecht een tien meter breed is, telt vier dorpjes.
Elk huis op Burano heeft zijn eigen kleurtje. Auto's rijden hier niet.
Elk huis op Burano heeft zijn eigen kleurtje. Auto's rijden hier niet.
Het kleine Venetië wordt het genoemd. 'Het échte Venetië', zeggen anderen over Chioggia, een schilderachtig eilandje van 30.000 inwoners op een dik uur varen en rijden van het bekende Venetië. Het aantal toeristen dat hier jaarlijks neerstrijkt, is maar een fractie van wat ze dagelijks bij de grote broer te verwerken krijgen. Bovendien lijkt dit visserseiland met zijn kanalen, bruggen en doorkijkjes op Venetië, alleen zijn de huizen nog ouder en veel minder gerestaureerd.

"Dit is geen openluchtmuseum, hier wordt wel degelijk nog geleefd", vertelt Dirk Messiaen uit Waregem, die al sinds zijn jeugd hier kind aan huis is. Vijftig jaar geleden leerde zijn tante in Brussel een inwoner van Chioggia kennen, zij ging met hem mee en ze trouwden. Sindsdien gaat Dirk meermaals per jaar naar Chioggia.

"Chioggia is de grote visleverancier van Italië", vervolgt Dirk. "De dagelijkse vismarkt onder de zonnewerende rode luifels is een bezienswaardigheid. Alle restaurants serveren hier spartelverse vis en zeevruchten uit de Adriatische Zee. Wie vlees wil, wordt scheef bekeken en moet vooraf bestellen. Je eet nergens betere vis dan in Chioggia en tienmaal goedkoper dan in Venetië. In het hoogseizoen moet je 's middags reserveren of je raakt er 's avonds niet binnen. Zowat iedereen werkt of leeft van de visvangst. Wie dat eens van dichtbij wil meemaken, kan 's ochtends vroeg meegaan met een vissersboot."

De hoofdstraat van Chioggia wordt geflankeerd door een kleurrijke mix van gothische palazzi, bars en osteria's.

"Loop eens de smalle zijstraatjes in, de calli", raadt Dirk aan. "Je vindt hier nog 17de-eeuwse toestanden. Wasgoed dat hangt te drogen over de steegjes heen, bewoners die hun eten buiten koken, winkeltjes die van een naald tot een Vespa verkopen, pensionnetjes met enkele kamers. Ook heel leuk zijn de arcaden, of 'portici', waar je winkeltjes vindt die typische Venetiaanse producten verkopen, en galerijtjes van plaatselijke kunstenaars.

Het oude Chioggia laat zich het best te voet verkennen, ook al rijden er auto's rond. Op de verkeersvrije Corso Popolo liggen niet minder dan zes kerken, waaronder een kathedraal, binnen een afstand van honderd meter en ze zijn allemaal het bezoeken waard."

"Ook het museum is een aanrader: het toont niet alleen de geschiedenis van de visvangst, maar ook het dagelijkse leven van Chioggia. Eigenlijk is het visserseiland in al die jaren dat ik het ken nauwelijks van aanblik veranderd."

Badplaats
Een autoweg vanuit Chioggia loopt naar de badplaats Sottomarina, met een 8 km lang strand, hotels, campings en zelfs een pretpark voor de kinderen. "'s Morgens komen de Italianen er zonnen en zijn ze er bijna alleen, 's namiddags de toeristen. Veel Nederlanders, die al langer Chioggia hebben ontdekt, omdat het er veel goedkoper is en ze van hieruit ook makkelijk naar Venetië kunnen", zegt Dirk.

Eén keer per jaar kan je in Chioggia op de koppen lopen, tijdens - hoe kan het anders - het feest van de vis, de Sagra del Pesce, dit jaar van 9 tot 18 juli. Er zijn optochten en bezoekers eten er vis uit een plastiek bordje, voor amper 8 euro.

Warmer
Voor wie voor het eerst naar Chioggia gaat, heeft Dirk nog deze tips: "In volle zomer zijn de muggen hier bijzonder actief, dus is een paardenmiddel nodig om ze van je af te houden. Chioggia is ook warmer dan Venetië, het kwik stijgt er makkelijk boven de 30 graden. Let dus op met zonnebaden."

"De meeste toeristen doen Chioggia als een daguitstap vanuit Venetië. Maar als je eenmaal van de sfeer op het eiland hebt geproefd, wil je hier wat langer blijven. Chioggia werkt verslavend, men weze gewaarschuwd."

Praktisch
ERHEEN: vanuit Venetië per vaporetto naar het Lido, dan per bus die op een veerboot rijdt, tot in Pellestrina. Daar de boot op naar Chioggia (1 uur 15 minuten). Of per bus vanaf de Piazzale Roma elk halfuur naar Chioggia en Sottomarina (50 minuten). De Linea Clodia vertrekt elke ochtend om 9.05 uur vanuit Chioggia rechtstreeks naar Venetië en vaart terug vanuit Venetië om 17 uur (www.actv.it).

Je kan ook per auto vanuit het vasteland Chioggia bereiken. Padua ligt op 30 km, Verona op 90 km. Chioggia is met het vasteland verbonden door de Strada Statale Romea.

ETEN & DRINKEN: visliefhebbers komen aan hun trekken in ristorante Bella Venezia, Calle Corona (www.ristorantebellavenezia.com). De prijzen zijn er heel schappelijk.

Ristorante Alle Baruffe Chiozzotte, aan de Rione San Andrea, is bekend voor inktvis. Het is er wel duurder.

EVENEMENTEN: naast de dagelijkse vismarkt vindt een antiekmarkt iedere tweede zondag van de maand plaats. Elke donderdag markt in de binnenstad. Van juni tot augustus nachtelijke stadswandeling met een gids door het historische centrum, op dinsdag-en donderdagavond.

INFO: www.actv.it - www.turismovenezia.it - www.chioggiaturismo.it - www.enit.be - www.tuttochioggia.it - www.sottomarina.net


Nog twee schitterende eilandjes vlak bij Venetië

Pellestrina
Pellestrina is amper 11 km lang en op sommige plaatsen slechts enkele meters breed. Het eiland wordt tegen het water en de stormen van de Adriatische Zee beschermd door de murazzi, die al in 1751 werden gebouwd. Van boord gaan in Pellestrina is net als ver terug in de tijd stappen. Er zijn vier piepkleine visserdorpjes: San Pietro in Volta, Porto Secco, San Antonio en Pellestrina. De hevig gekleurde huisjes liggen aan de rand van de lagune en in het water dobberen vissersbootjes. Iedereen zit buiten, te kletsen over voetbal en politiek, terwijl de vissers hun netten klaarmaken voor hun volgende uitstap in de lagune. Pellestrina heeft geen hotel of bed & breakfast.

In Bar Siciliano zitten vissers kaart te spelen en Spritz te drinken. Voor een hap kan je in trattoria al Campiello terecht. Maar eigenaardig genoeg, is het eiland ook twee toprestaurants rijk: Da Celeste en Da Nane. Dat laatste was het onderduikadres van de voormalige Franse president Mitterrand. Het uitzicht op de lagune is fenomenaal, vis en zeevruchten zijn er subliem, maar peperduur. Pellestrina heeft ook zijn eigen strand. Ca' Roman wordt afgeboord met duinen en sparren en heeft een grote vogelpopulatie. Pellestrina is per boot te bereiken vanuit Venetië via het Lido. Daar rijdt buslijn 11 naar Pellestrina.

Burano
Hoge, felgekleurde huizen en een scheefgezakte kerktoren: aan die twee opmerkelijke eigenschappen herken je Burano, een eilandje van 4.000 inwoners op 9 km van Venetië of zo'n 40 minuten varen. Elk huis van Burano heeft zijn eigen pastelkleurtje, een groot contrast met het monumentale uitzicht van de rest van Venetië. Burano was ooit een kunstenaarseiland, maar vandaag wereldberoemd om zijn kantwerk. Eeuwen geleden begonnen vrouwen kant te klossen terwijl hun mannen weg waren om te vissen. De traditie is gebleven, veel vissers zijn er niet meer, maar kant van Burano blijft gewild. Er is een museum met kant, het Museo del Consorzio Merletti di Burano. Voor een hapje kan je onder meer naar de idyllische Trattoria da Romano.

Ooit kwam koningin Beatrix op bezoek. In de weekends komen de Venetianen om te wandelen. In de week keert de rust weer. Burano kan je per boot bereiken vanuit Venetië (Piazza San Marco) met stops in Lido en Punta Sabbioni (lijnen 11 en 13). Er rijden geen auto's en er is amper groen. Je kan er ook logeren, in Locanda Al Rapso de Ua (www.alraspodeua.it).

Kijk voor foto's: meer foto's

(Bron: HLNBE)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten