dinsdag 31 december 2013
maandag 23 december 2013
De geschiedenis herleeft in het Castillo de la Atalaya
In
het binnenland van de provincie Alicante ligt een groot aantal
indrukwekkende en interessante kastelen, die in vroeger eeuwen dienden
om de bevolking te beschermen en grenzen te bewaken. Het mooiste
voorbeeld van een dergelijk kasteel is het Castillo de la Atalaya in
Villena, met zijn machtige eretoren. Dit kasteel werd de afgelopen jaren
grondig gerestaureerd en het is sinds deze maand weer geopend voor
publiek.
Een bezoek aan het Castillo de la Atalaya betekent een duik in de geschiedenis van de provincie Alicante. Want het kasteel werd gebouwd door de Moren en meermalen uitgebreid door de christenen. Bovendien speelde het een rol bij grensoorlogen en internationale conflicten zoals de successieoorlog (begin 18e eeuw) en de onafhankelijkheidsoorlog (begin 19e eeuw). Dit soort geschiedenislessen kunt u natuurlijk in een boek lezen maar het gaat zoveel meer voor ons leven als we ondertussen over de kantelen van het kasteel kunnen lopen, de kogelgaten in de muren kunnen aanschouwen en de verschillen in bouwstijl tussen de Moorse en de christelijke gedeelten kunnen vergelijken.
Dit alles kan in het Castillo de la Atalaya. Het van oorsprong twaalfde-eeuwse gebouw onderging in de afgelopen vijftien jaar drie verschillende restauraties en de laatste restauratiefase werd vorige maand afgerond. Sinds begin december is het weer te bezichtigen voor publiek en dat is een mooie aanleiding om het ook verder heel boeiende Villena eens met een bezoek te vereren.Een bezoek aan het kasteel begint bij het bezoekerscentrum. Daar kunt u informatiefolders krijgen, een video zien en meer te weten komen over de geschiedenis en de bezienswaardigheden in Villena via moderne touchscreens. Deze informatie is beschikbaar in het Engels. Het kasteel is alleen te bezoeken onder leiding van een gids en sommige van de gidsen spreken ook (een beetje) Engels. Maar zelfs als dat niet zo is, is er geen man overboord want de zeer duidelijke informatieborden in het kasteel zelf zijn wel in het Engels.
Binnen vijf minuten loopt u van het bezoekerscentrum naar het kasteel, dat op het hoogste punt van het centrum ligt en omringd wordt door de oudste wijk van de stad. U gaat door een houten poort naar binnen en bevindt zich dan tussen twee muren. De buitenste muur is lager en van later datum dan de binnenste en één van de dingen die men tijdens de laatste restauratiefase heeft gedaan is het herstellen van het oude afwateringssysteem.
Omhoog kijkend naar de ronde torens ziet u in sommige torens flinke gaten. Dit zijn erfenissen van de onafhankelijkheidsoorlog, toen de troepen van Napoleon hun kanonnen op het kasteel afvuurden. Via trappen komt u terecht op de buitenste muren en u kunt nu in een binnenplaats kijken waar tijdens één van de restauratiefases een kapel werd blootgelegd. Hier is ook het waterreservoir, heel belangrijk in een kasteel waarin mensen soms belegeringen van weken moesten zien te overleven.Sommige delen van de muren en de toren zijn gerestaureerd en vertonen nu vreemde witte lijnen. De gids vertelt echter dat dit de oorspronkelijke bouwstijl is en dat nu aangebrachte elementen van kalksteen alleen nog wat moeten verkleuren om er net zo te gaan uitzien als het kasteel in vroeger eeuwen deed.
Via een poort bereikt u de binnenplaats van het kasteel. Toen ik het Castillo Atalaya vijftien jaar geleden bezocht was de binnenplaats een lege vlakte, er was nog niets blootgelegd. Tijdens de restauratie is echter veel archeologisch werk verricht en vooral op de binnenplaats zijn er resten van vertrekken uit diverse periodes ontdekt. Die resten kunnen goed worden bekeken vanaf de kantelen van de muur die de binnenplaats omringd. Vanaf dezelfde plek heeft u ook een goed uitzicht op de prachtige eretoren, de trots van het kasteel van Villena. Het is goed te zien dat de bovenste helft in een heel andere bouwstijl is uitgevoerd dat de onderste. Dat onderste deel is Moors, met de typerende kleine gaatjes in de muren. De bovenste helft is vijftiende-eeuws en gebouwd in opdracht van de markies van Villena.
Een bezoek aan het Castillo de la Atalaya betekent een duik in de geschiedenis van de provincie Alicante. Want het kasteel werd gebouwd door de Moren en meermalen uitgebreid door de christenen. Bovendien speelde het een rol bij grensoorlogen en internationale conflicten zoals de successieoorlog (begin 18e eeuw) en de onafhankelijkheidsoorlog (begin 19e eeuw). Dit soort geschiedenislessen kunt u natuurlijk in een boek lezen maar het gaat zoveel meer voor ons leven als we ondertussen over de kantelen van het kasteel kunnen lopen, de kogelgaten in de muren kunnen aanschouwen en de verschillen in bouwstijl tussen de Moorse en de christelijke gedeelten kunnen vergelijken.
Dit alles kan in het Castillo de la Atalaya. Het van oorsprong twaalfde-eeuwse gebouw onderging in de afgelopen vijftien jaar drie verschillende restauraties en de laatste restauratiefase werd vorige maand afgerond. Sinds begin december is het weer te bezichtigen voor publiek en dat is een mooie aanleiding om het ook verder heel boeiende Villena eens met een bezoek te vereren.Een bezoek aan het kasteel begint bij het bezoekerscentrum. Daar kunt u informatiefolders krijgen, een video zien en meer te weten komen over de geschiedenis en de bezienswaardigheden in Villena via moderne touchscreens. Deze informatie is beschikbaar in het Engels. Het kasteel is alleen te bezoeken onder leiding van een gids en sommige van de gidsen spreken ook (een beetje) Engels. Maar zelfs als dat niet zo is, is er geen man overboord want de zeer duidelijke informatieborden in het kasteel zelf zijn wel in het Engels.
Binnen vijf minuten loopt u van het bezoekerscentrum naar het kasteel, dat op het hoogste punt van het centrum ligt en omringd wordt door de oudste wijk van de stad. U gaat door een houten poort naar binnen en bevindt zich dan tussen twee muren. De buitenste muur is lager en van later datum dan de binnenste en één van de dingen die men tijdens de laatste restauratiefase heeft gedaan is het herstellen van het oude afwateringssysteem.
Omhoog kijkend naar de ronde torens ziet u in sommige torens flinke gaten. Dit zijn erfenissen van de onafhankelijkheidsoorlog, toen de troepen van Napoleon hun kanonnen op het kasteel afvuurden. Via trappen komt u terecht op de buitenste muren en u kunt nu in een binnenplaats kijken waar tijdens één van de restauratiefases een kapel werd blootgelegd. Hier is ook het waterreservoir, heel belangrijk in een kasteel waarin mensen soms belegeringen van weken moesten zien te overleven.Sommige delen van de muren en de toren zijn gerestaureerd en vertonen nu vreemde witte lijnen. De gids vertelt echter dat dit de oorspronkelijke bouwstijl is en dat nu aangebrachte elementen van kalksteen alleen nog wat moeten verkleuren om er net zo te gaan uitzien als het kasteel in vroeger eeuwen deed.
Via een poort bereikt u de binnenplaats van het kasteel. Toen ik het Castillo Atalaya vijftien jaar geleden bezocht was de binnenplaats een lege vlakte, er was nog niets blootgelegd. Tijdens de restauratie is echter veel archeologisch werk verricht en vooral op de binnenplaats zijn er resten van vertrekken uit diverse periodes ontdekt. Die resten kunnen goed worden bekeken vanaf de kantelen van de muur die de binnenplaats omringd. Vanaf dezelfde plek heeft u ook een goed uitzicht op de prachtige eretoren, de trots van het kasteel van Villena. Het is goed te zien dat de bovenste helft in een heel andere bouwstijl is uitgevoerd dat de onderste. Dat onderste deel is Moors, met de typerende kleine gaatjes in de muren. De bovenste helft is vijftiende-eeuws en gebouwd in opdracht van de markies van Villena.
Als u de 27 meter hoge toren betreedt, is het verschil nog beter te zien. De eerste twee ruimten hebben heel bijzondere gewelven. De steunberen voegen zich samen, zodat de geometrische figuren ontstaan die zo typisch zijn in de Moorse architectuur. Deze gewelven zijn, samen met die van het kasteel van Biar, de enige in heel Spanje in deze stijl, die bewaard zijn gebleven.De muren van de tweede verdieping vertonen bijzondere schilderingen. Deze werden aangebracht door gevangenen die hier tijdens de successieoorlog zaten opgesloten.
De derde verdieping heeft een blauw geschilderd, houten plafond. Men heeft dit gedaan zodat het heel duidelijk is dat dit niet het oorspronkelijke plafond is. De toren werd ernstig beschadigd door de kanonnenregen tijdens de onafhankelijkheidsoorlog en de derde verdieping leed twee jaar geleden nog eens ernstige schade toen de bliksem insloeg. Waar het plafond van de derde verdieping bij die gelegenheid sneuvelde, bleef het plafond van de vierde verdieping ongedeerd; het gaat hier om een origineel vijftiende-eeuws plafond van kleine baksteentjes.
En na het beklimmen van in totaal honderd treden komt u uit op het terras, boven op de toren. De metalen hekjes zijn hier verwijderd om herhaling van de blikseminslag te voorkomen en ze zijn vervangen door glazen panelen. Vanaf de acht torens heeft u schitterende uitzichten over de stad Villena, de daken van de oude buurt, de kerken Santiago en Santa María en de wijde omgeving. Het is een mooie afsluiting van een interessant bezoek.
Nu u toch in Villena bent, zou u eigenlijk via de trappen in de oude buurt naar beneden moeten lopen en een bezoekje brengen aan de sfeervolle Plaza Mayor, de schitterende veertiende-eeuwse Santiagokerk met haar gedraaide pilaren en het archeologisch museum José Maria Soler, waar de beroemde ‘Tesoro de Villena’ een plaatsje heeft: de Iberische schat van gouden en zilveren sieraden, kommen en bekers die vijftig jaar geleden werd gevonden.
Praktische informatie
Villena ligt 60 km ten noordwesten van Alicante en is gemakkelijk te bereiken via de A-31. Het is echter veel mooier om ter hoogte van Alicante de A-7 naar Alcoy te nemen en dan ter hoogte van Castalla/Ibi de CV-80 naar Sax en Villena. In dat geval rijdt u alleen de laatste 10 km over de drukke A-31. U neemt afrit 185, Villena/ Biar en volgt de weg tot deze eindigt in een T-splitsing met stoplicht. Hier slaat u linksaf richting ‘centro histórico’. U rijdt onder de snelweg door en komt meteen bij een rotonde, waar u rechtsaf omhoog rijdt, richting ‘Castillo’. Op de volgende rotonde gaan er twee wegen rechtdoor. U kiest de linker, gaat met een bocht naar links en komt na een paar seconden uit bij de parkeerplaats en het bezoekerscentrum van het kasteel, het ‘Centro de recepción de visitantes’. Dit is van dinsdag tot zaterdag van 10.00-14.00 en van 15.30-17.30 uur geopend, op zondag alleen van 10.00-14.00 uur. NB: op 25 december en 1 januari zijn centrum en kasteel gesloten.
In het centrum koopt u kaartjes voor het kasteel, die € 3,-. kosten (gepensioneerden en groepen krijgen korting). Ook wordt hier uw gids toegewezen. De rondleidingen beginnen om 11.00, 12.00, 13.00, 15.30 en 16.30 uur (zondag alleen ‘s ochtends).
Door: Bea Lutje Schipholt
(Bron: Weekblad de week)
zaterdag 21 december 2013
Sneeuwsculpturen
zondag 10 november 2013
Vreemde vondsten op vliegvelden
8 vreemde vondsten op vliegvelden
1. Schildpad vermomd als hamburger
Huisdieren zijn belangrijk. Dat vond ook mr. Li, een man die per se zijn schildpad mee wilde tijdens zijn reis. Hij hoopte langs de douane te komen door het diertje tussen een hamburgerbroodje in een kartonnetje van een bekende fastfoodketen bij zich te dragen. De schildpad werd ontdekt en mocht niet mee, maar gelukkig kon mr. Li nog snel een vriend opbellen om voor zijn huisdier te zorgen tijdens zijn reis.2. Kilo cocaïne in pruik
Als iets niet mee mag, word je vanzelf creatief. Zo blijkt. Een vrouw uit Suriname verstopte een kilo cocaïne in haar pruik, in de hoop dat ze het kostbare poeder in Nederland zou kunnen verkopen. Ze had het verpakt in hetzelfde materiaal dat bolletjesslikkers gebruiken. Het mocht niet baten. De haardracht van de vrouw viel op en nader onderzoek leidde tot ontdekking van de drugs.3. 500 lippenstiften en aanstekers met traangas
Tactisch roze en geel gekleurde buisjes, verstopt in lippenstiften en aanstekers. Niemand die het ziet, zou je zeggen. Gelukkig was de Zwitserse douane alert en ontdekte de buisjes met het gas. De producten zijn in beslag genomen en vernietigd.4. 10.000 zeldzame schildpadden
Ze kunnen toch niet snel wegrennen, moeten de mannen gedacht hebben toen ze de schildpadden inpakten. In Calcutta, India, trof de douane in drie tassen ruim 10.000 exemplaren aan, die ook nog eens met uitsterven bedreigd werden. De arme schepsels zijn uiteraard gered van hun ontvoerders: de mannen zijn gearresteerd, de schildpadden vrijgelaten.5. 105 kilo ivoor
De hoorns of slagtanden van olifant, walrus, neushoorn en narwal zijn veel geld waard. Twee Vietnamezen begrepen dit maar al te goed en probeerden 105 kilo ivoor in te checken op de luchthaven van Bangkok, Thailand. Een waarde van bijna € 400.000, verdeeld over vier koffers. Maar het fortuin ging aan hun neus voorbij: de douane nam alles in beslag.6. 94 kilo dode rupsen
‘Voor eigen consumptie’, was de verklaring van de 22-jarige man die op Gatwick Airport ten zuiden van Londen maar liefst 94 kilo dode rupsen bij zich bleek te hebben. Gedroogd en wel, klaar om opgegeten te worden. Hij probeerde de insecten die hij meegenomen had uit Burkina Faso, verpakt in jute zakken, langs de douane te krijgen. Helaas voor hem had hij die avond geen speciale croutons in de sla: de rupsen mochten niet mee naar huis.Op vliegvelden wordt niet alleen vóór het boarden gekke bagage aangetroffen. We kennen hem allemaal: die ene koffer die al zeker 20 keer voorbij is gekomen en door niemand wordt opgehaald. Wat zou erin zitten? Nou, misschien wel een..
7. Rijke barbiepop
Een Barbie met 500 dollar aan cash opgeslagen in haar hoofd, gevonden in een achtergelaten koffer. Dit kan twee dingen betekenen: het jonge eigenaartje van de pop heeft buitensporig veel zakgeld gehad en beschikte zelf nog niet over een portemonnee óf een volwassene zocht een plek om cash in te verstoppen. Om het vervolgens niet op te halen na de vlucht. Vreemd.8. 5.8 karaats diamant
Een diamanten ring in een sok. Waarschijnlijk was het katoenen of geitenwollen voetwarmertje bedoeld om de aandacht van het voorwerp, dat 46.000 Amerikaanse dollars waard bleek te zijn, af te leiden. Dit is waarschijnlijk zó goed gelukt, dat de eigenaar het sieraad zelf niet eens meer kon vinden.donderdag 31 oktober 2013
zondag 27 oktober 2013
Spaanse likeurtjes
Spaanse likeurtjes voor na de maaltijd
Veel
restaurants bieden u na het nuttigen van een uitgebreide lunch of diner
een likeurtje van het huis aan. Deze likeurtjes zijn er in veel soorten
en smaken en niet alle namen zijn bij ons noorderlingen bekend. Vandaag
stel ik er een aantal aan u voor.
De functie van een likeurtje na de maaltijd is meerledig. De restauranthouder drukt er zijn waardering voor uw bezoek mee uit en u krijgt de kans uw aangenaam verblijf nog eventjes te verlengen. Maar vele van deze chupito’s zijn heel goed voor de spijsvertering en het lekkere ‘afzakkertje’ heeft dus ook praktisch nut.
Twintig jaar geleden was het drankje van het huis aan de Costa Blanca vrijwel altijd een appellikeurtje, een mistela of een kruidenborreltje. Tegenwoordig is de variatie veel groter. Restaurants zonder veel fantasie haken in op de populariteit van de Italiaanse limoncello maar er zijn ook restaurants waar je kunt kiezen uit diverse huisgemaakte drankjes of streekspecialiteiten.Het drankje dat na de limoncello tegenwoordig het vaakst op tafel komt, is de orujo. Deze doorzichtige borrel wordt vervaardigd van wat er over is van de druiven na de wijnbereiding. Orujo betekent dan ook letterlijk droesem en het is juist dit bezinksel dat het kenmerk vormt voor de originele orujo, die vaak wordt verward met brandewijn. Orujo is oorspronkelijk afkomstig uit Cantabrië en Galicië maar heeft zich in de laatste decennia verspreid over heel Spanje. De druivenresten worden gedestilleerd en er ontstaat een drank met een alcoholpercentage van 40 tot 60 procent. Hetzelfde drankje wordt ook in Italië veel gefabriceerd, daar heet het grappa.Een variatie op de orujo is de orujo de hierbas. Aan de resten van de druiven worden in de natuur groeiende kruiden toegevoegd en het geheel krijgt na bereiding een lichtgroene of gele kleur. Tijm, rozemarijn, anijs, munt en salvia zijn de meest gebruikte kruiden voor dit drankje hoewel de samenstelling overal weer anders is.
De functie van een likeurtje na de maaltijd is meerledig. De restauranthouder drukt er zijn waardering voor uw bezoek mee uit en u krijgt de kans uw aangenaam verblijf nog eventjes te verlengen. Maar vele van deze chupito’s zijn heel goed voor de spijsvertering en het lekkere ‘afzakkertje’ heeft dus ook praktisch nut.
Twintig jaar geleden was het drankje van het huis aan de Costa Blanca vrijwel altijd een appellikeurtje, een mistela of een kruidenborreltje. Tegenwoordig is de variatie veel groter. Restaurants zonder veel fantasie haken in op de populariteit van de Italiaanse limoncello maar er zijn ook restaurants waar je kunt kiezen uit diverse huisgemaakte drankjes of streekspecialiteiten.Het drankje dat na de limoncello tegenwoordig het vaakst op tafel komt, is de orujo. Deze doorzichtige borrel wordt vervaardigd van wat er over is van de druiven na de wijnbereiding. Orujo betekent dan ook letterlijk droesem en het is juist dit bezinksel dat het kenmerk vormt voor de originele orujo, die vaak wordt verward met brandewijn. Orujo is oorspronkelijk afkomstig uit Cantabrië en Galicië maar heeft zich in de laatste decennia verspreid over heel Spanje. De druivenresten worden gedestilleerd en er ontstaat een drank met een alcoholpercentage van 40 tot 60 procent. Hetzelfde drankje wordt ook in Italië veel gefabriceerd, daar heet het grappa.Een variatie op de orujo is de orujo de hierbas. Aan de resten van de druiven worden in de natuur groeiende kruiden toegevoegd en het geheel krijgt na bereiding een lichtgroene of gele kleur. Tijm, rozemarijn, anijs, munt en salvia zijn de meest gebruikte kruiden voor dit drankje hoewel de samenstelling overal weer anders is.
Een ander dessertdrankje dat van druiven wordt gemaakt, is de vooral in het noorden van de provincie Alicante zeer populaire mistela. Mistela wordt gemaakt door aan druivensap zoveel alcohol toe te voegen dat het sap niet gaat fermenteren. Dat wordt bereikt bij een percentage van 15 of hoger. Aan de originele mistela wordt geen enkel ander ingrediënt toegevoegd maar in de loop der jaren zijn er talloze variaties op ontstaan, sommige alleen met honing of zoetstoffen, andere met koffiebonen, sinaasappelschillen of kruidnagel.
Een likeur die afkomstig is uit de provincie Alicante en vooral in restaurants in Elche veel als drankje wordt aangeboden, is de cantueso. Cantueso wordt van de gelijknamige plant gemaakt, een familielid van de tijm (thymus moroderi). Deze plant wordt gedestilleerd en er wordt suiker toegevoegd. Het resultaat is een lichtbruin drankje met een alcoholpercentage van 25 tot 30 dat behalve lekker ook goed is voor de spijsvertering.
In Monforte del Cid - in de binnenlanden van de provincie Alicante - is men trots op de anijslikeur die hier vandaan komt en die een kwaliteitserkenning (denominación de origen) heeft. Dit drankje, anís paloma, wordt gemaakt door wilde anijs en/of steranijs te distilleren in neutraal smakende alcohol van 40 tot 55 procent. Het resultaat is een doorzichtige, zoete drank met een aangename anijssmaak.Een specialiteit van de stad Alcoy is koffielikeur, café de Alcoy genaamd. Dit drankje wordt aangeprezen als aperitief maar in de praktijk wordt ze ook vaak bij de koffie na de maaltijd geserveerd. De koffielikeur wordt gemaakt door gemalen koffie te laten weken in smaakloze alcohol met een percentage van 15 tot 25 procent. Het resultaat is een donkerbruine, niet al te sterke drank.Afkomstig uit Baskenland maar al decennialang populair in heel Spanje is de pacharan, een likeur van sleedoornbessen en anijs. De bessen worden geweekt in brandewijn met anijssmaak en het resultaat is een zoete likeur met een alcoholpercentage van tussen de 25 en 30. Volgens de overlevering wordt pacharan vooral in de regio Navarra al sinds de Middeleeuwen gedronken maar zijn er in vrijwel heel Spanje recepten bekend van dranken die met behulp van de bes van de sleedoorn worden gebrouwen.
Behalve de sleebes worden ook veel andere vruchten- en notensoorten gebruikt voor het brouwen van likeurtjes. De bekendste is waarschijnlijk de appel maar ook sinaasappels, citroenen, perziken, kiwi’s, bananen, amandelen, hazelnoten, bramen, allerlei soorten bessen en zelfs de vruchten van de aardbeiboom worden gebruikt om alcoholische drankjes van te brouwen. In de meeste gevallen gebeurt dit door het fruit een maand in een liter brandewijn of alcohol te laten staan en vervolgens suiker toe te voegen. In sommige restaurants maakt men de aangeboden likeurtjes zelf of heeft men een kennis of familielid dat deze drankjes maakt. Zo hoeft de gift aan de klant niet zo duur uit te vallen en kan men ook nog af en toe van smaak of recept veranderen. Het hoeft u dan ook niet te verbazen als de flessen die na de maaltijd op tafel verschijnen vaak geen etiket hebben zodat u maar moet afwachten hoe sterk het vocht is dat u naar binnen gooit en waar het van gemaakt is. Maar minder lekker is het er zeker niet om!
Door: Bea Lutje Schipholt
(Bron: Weekblad de Week)
zaterdag 19 oktober 2013
vorige | foto 1 van 10 | volgende
Op deze foto: Angels Landing, vroeger de Temple of Aeolus genoemd, is een 454 meter hoge rotsformatie in Zion National Park, in de Amerikaanse staat Utah. Er loopt een in 1926 uitgekapt pad naar de top van Angels Landing, vanwaar bezoekers een spectaculair uitzicht hebben over de Zion Canyon. De wandeling wordt bestempeld als 'risicovol'. © creative commons - kwong yee cheng
Tien duizelingwekkende wandelpaden langs bergwanden
Wie de aardse schoonheid van op grote hoogte wilt aanschouwen, moet daarvoor wel enige moed en durf tentoonspreiden. Door de eeuwen heen zijn overal ter wereld prachtige wandelpaden en loopbruggen aangelegd langs bergwanden. Met de hulp van de collega's van de website io9 selecteerden we voor u tien sensationele, tja, klifhangers. Niet voor tere zieltjes!Op deze foto: Angels Landing, vroeger de Temple of Aeolus genoemd, is een 454 meter hoge rotsformatie in Zion National Park, in de Amerikaanse staat Utah. Er loopt een in 1926 uitgekapt pad naar de top van Angels Landing, vanwaar bezoekers een spectaculair uitzicht hebben over de Zion Canyon. De wandeling wordt bestempeld als 'risicovol'. © creative commons - kwong yee cheng
Wandeling aan de Costa Blanca
Aan de wandel met ‘de week’: de rivierbedding van Mutxamel
Soms hoef je niet ver van de kust weg te gaan om verrassende plekjes te vinden. Zo zijn er de zogenoemde ‘droge rivieren’, waarvan de beddingen vooral in de lente begroeid zijn met een rijke vegetatie. De rivierbedding van Mutxamel is een mooi voorbeeld. Ooit zorgde deze rivier met een systeem van kanalen, dammen en sluizen, voor de watervoorziening van een hele streek.
Praktische informatie Duur: circa 2,5 uur Moeilijkheidsgraad: gemakkelijk
Beginpunt: Het beginpunt van de wandeling is het recreatiegebied ‘La Sabateta’. Om daar te komen, kiest u iets ten noorden van Alicante de afslag Jijona/Mutxamel en rijdt de CV-800 op. U negeert de eerste afslag Mutxamel en ook de afslag Busot. U neemt echter de derde afslag, die u linksaf laat slaan richting Mutxamel/San Juan. U rijdt tot aan een rotonde. Aan deze rotonde liggen de gebouwen van de grote Bonnisa-tomatenproducent. U gaat de rotonde helemaal rond en rijdt dezelfde weg weer op als waar u vandaan komt. Na enkele tientallen meters slaat u schuin linksaf. Er staat hier al een bordje met ‘Sabateta’. Na enkele honderden meters slaat u rechtsaf en rijdt de brug over de snelweg over. Meteen na deze brug slaat u rechtsaf en een eindje verderop kunt u links van de weg de auto neerzetten op de parkeerplaats van het recreatiegebied.NB: Doe deze wandeling niet als het pas hard geregend heeft. Wandeling Recreatiegebied ‘La Sabateta’ kijkt uit over de rand van de rivierbedding van de ‘rio seco’, die in de diepte ligt. Er staat twee informatieborden over de rivier en de waterwerken aan de rand en hierop kunt u ook de wandelmogelijkheden bekijken. Naast deze borden is een trap. U daalt de trap af naar beneden en komt uit in de rivierbedding. Hoewel de wandeling die ik vandaag voorstel onderaan linksafslaat, is het interessant eerst even rechtsaf te slaan en een stukje door en langs het gebouwencomplex te lopen dat hier voor u ligt. Het gaat hier om de Assut de Mutxamel. Assut is Valenciaans voor Azud, wat waterkering betekent. Deze van oorsprong zestiende-eeuwse constructie vormde de kern van de waterverdeling die ervoor moest zorgen dat alle akkers tot aan de kust - de zogenoemde Huerta de Alicante - van het water uit de bergen werden voorzien. Dit water kwam uit het stuwmeer van Tibi en uit het riviertje Mon-negre. U kunt dammen onderscheiden, evenals pompmechanismen, sluizen en kanalen. Helaas zijn de gebouwen slecht onderhouden en beklad. De wandeling, die met groenwitte strepen is aangegeven, loopt aan deze kant verder naar andere waterwerken tussen El Campello, Bonalba en San Juan. Hoewel dat interessant is, loopt deze route vlakbij de snelweg en is er constant veel lawaai. Ik kies ervoor de rust op te zoeken en de andere kant uit te wandelen. U keert dus om en loopt terug naar de voet van de trap. Hier slaat u nu linksaf en u loopt meteen tussen het riet. Na een paar minuten moet u schuin rechtsaf en dan steil omhoog naar het groenwitte paaltje dat u bovenaan ziet staan. Boven gaat u linksaf. Hoewel deze rivier zelfs op officiële kaarten droge rivier genoemd wordt, is er het grootste deel van het jaar wel degelijk een stroompje water. Deze aanwezigheid van water zorgt ervoor dat er veel vegetatie is en dat er plantensoorten voorkomen die u niet veel ziet aan de Costa Blanca. Zo ziet u gedurende hele route ontelbare exemplaren van de tamarisk, een struik die doet denken aan een conifeer maar die prachtige roze bloemen heeft. Op een V-splitsing gaat u rechts en u loopt door een breder stuk van de bedding. Aan uw rechterhand ziet u de ruïnes van een molen, het is slechts één van de vele graanmolens die vroeger langs de rivier stonden. Vlak na de ruïne ziet u een bordje, u gaat hier links en meteen weer rechts. Er staan elke paar meters groenwitte strepen, dus u kunt niet echt fout lopen. U komt nu in een stuk met veel riet en indrukwekkende geërodeerde rotsen. Het gesteente is hier zacht dus de wind en het water hebben niet al te veel moeite gehad om de meest wonderlijke vormen te creëren in de rotswand. U houdt de groenwitte aanduidingen aan, wordt schuin links naar beneden geleid en passeert een stenen constructie die bedoeld is om het water te reguleren. Even later komt u langs een drietal waterreservoirs. Ze worden niet (meer) gebruikt maar u kunt zien hoe het water van het ene reservoir overliep in het volgende. Meteen na de reservoirs passeert u twee prachtige ‘valse peperbomen’ (Schinus molle) die bovenop een waterkanaal staan en dus over water niet te klagen hebben. Meteen na de grootste boom slaat u linksaf en moet u even flink klimmen. Daarna loopt u tussen twee geërodeerde muren door en heeft u een mooi uitzicht op een veel groener gedeelte van het landschap met zelfs een soort oasis met palmbomen. U daalt weer af en slaat rechtsaf. De aanwezigheid van water doet zich nu steeds meer gelden, er groeien zelfs waterplanten. U vervolgt het pad tot u een wegwijzer van de route bereikt. Hier gaat u rechtdoor en loopt een klein stukje over asfalt. Na enkele tientallen meters laat u echter al linksaf en steekt via een paar stenen het water over. Het pad gaat verder tussen het riet, de tamarisken en planten als rus en veldbies. Het is hier heel groen en stil. Vijf minuten later komt u uit bij een veldje met Johannesbroodbomen. Het pad gaat hier even steil omhoog tot aan een paaltje met groenwitte kop. Het is hier zo rustig dat ik tijdens de wandeling een vos zag wegrennen. U kunt ver kijken, naar de steengroeve aan de rechterkant en de Peña Roja en andere bergen in het binnenland. U slaat schuin rechtsaf en volgt de groenwitte strepen waar deze u langs de rand van de kloof leiden. Zoals u ziet is er hier een natuurlijke dam gevormd, die, als het hard geregend heeft, voor een waterval zorgt maar nu droog staat. U klimt weer een stukje omhoog en gaat bovenaan links. Op een V-splitsing neemt u het linkerpad en u komt bovenaan deze natuurlijke dam uit. Een mooi punt om even rond te kijken en de terugtocht in te zetten. De gemarkeerde route gaat nog een kwartier verder maar dat laatste stuk is lelijk, kaal en met een vermoeiende klim dus ik raad aan terug te gaan via dezelfde weg en alleen na het passeren van de ‘oase’ onderlangs de rotsen te gaan, zodat u een steile afdaling vermijdt. De paden komen even later weer samen. Door: Bea Lutje Schipholt
(Bron: Weekblad de Week) .
Soms hoef je niet ver van de kust weg te gaan om verrassende plekjes te vinden. Zo zijn er de zogenoemde ‘droge rivieren’, waarvan de beddingen vooral in de lente begroeid zijn met een rijke vegetatie. De rivierbedding van Mutxamel is een mooi voorbeeld. Ooit zorgde deze rivier met een systeem van kanalen, dammen en sluizen, voor de watervoorziening van een hele streek.
Praktische informatie Duur: circa 2,5 uur Moeilijkheidsgraad: gemakkelijk
Beginpunt: Het beginpunt van de wandeling is het recreatiegebied ‘La Sabateta’. Om daar te komen, kiest u iets ten noorden van Alicante de afslag Jijona/Mutxamel en rijdt de CV-800 op. U negeert de eerste afslag Mutxamel en ook de afslag Busot. U neemt echter de derde afslag, die u linksaf laat slaan richting Mutxamel/San Juan. U rijdt tot aan een rotonde. Aan deze rotonde liggen de gebouwen van de grote Bonnisa-tomatenproducent. U gaat de rotonde helemaal rond en rijdt dezelfde weg weer op als waar u vandaan komt. Na enkele tientallen meters slaat u schuin linksaf. Er staat hier al een bordje met ‘Sabateta’. Na enkele honderden meters slaat u rechtsaf en rijdt de brug over de snelweg over. Meteen na deze brug slaat u rechtsaf en een eindje verderop kunt u links van de weg de auto neerzetten op de parkeerplaats van het recreatiegebied.NB: Doe deze wandeling niet als het pas hard geregend heeft. Wandeling Recreatiegebied ‘La Sabateta’ kijkt uit over de rand van de rivierbedding van de ‘rio seco’, die in de diepte ligt. Er staat twee informatieborden over de rivier en de waterwerken aan de rand en hierop kunt u ook de wandelmogelijkheden bekijken. Naast deze borden is een trap. U daalt de trap af naar beneden en komt uit in de rivierbedding. Hoewel de wandeling die ik vandaag voorstel onderaan linksafslaat, is het interessant eerst even rechtsaf te slaan en een stukje door en langs het gebouwencomplex te lopen dat hier voor u ligt. Het gaat hier om de Assut de Mutxamel. Assut is Valenciaans voor Azud, wat waterkering betekent. Deze van oorsprong zestiende-eeuwse constructie vormde de kern van de waterverdeling die ervoor moest zorgen dat alle akkers tot aan de kust - de zogenoemde Huerta de Alicante - van het water uit de bergen werden voorzien. Dit water kwam uit het stuwmeer van Tibi en uit het riviertje Mon-negre. U kunt dammen onderscheiden, evenals pompmechanismen, sluizen en kanalen. Helaas zijn de gebouwen slecht onderhouden en beklad. De wandeling, die met groenwitte strepen is aangegeven, loopt aan deze kant verder naar andere waterwerken tussen El Campello, Bonalba en San Juan. Hoewel dat interessant is, loopt deze route vlakbij de snelweg en is er constant veel lawaai. Ik kies ervoor de rust op te zoeken en de andere kant uit te wandelen. U keert dus om en loopt terug naar de voet van de trap. Hier slaat u nu linksaf en u loopt meteen tussen het riet. Na een paar minuten moet u schuin rechtsaf en dan steil omhoog naar het groenwitte paaltje dat u bovenaan ziet staan. Boven gaat u linksaf. Hoewel deze rivier zelfs op officiële kaarten droge rivier genoemd wordt, is er het grootste deel van het jaar wel degelijk een stroompje water. Deze aanwezigheid van water zorgt ervoor dat er veel vegetatie is en dat er plantensoorten voorkomen die u niet veel ziet aan de Costa Blanca. Zo ziet u gedurende hele route ontelbare exemplaren van de tamarisk, een struik die doet denken aan een conifeer maar die prachtige roze bloemen heeft. Op een V-splitsing gaat u rechts en u loopt door een breder stuk van de bedding. Aan uw rechterhand ziet u de ruïnes van een molen, het is slechts één van de vele graanmolens die vroeger langs de rivier stonden. Vlak na de ruïne ziet u een bordje, u gaat hier links en meteen weer rechts. Er staan elke paar meters groenwitte strepen, dus u kunt niet echt fout lopen. U komt nu in een stuk met veel riet en indrukwekkende geërodeerde rotsen. Het gesteente is hier zacht dus de wind en het water hebben niet al te veel moeite gehad om de meest wonderlijke vormen te creëren in de rotswand. U houdt de groenwitte aanduidingen aan, wordt schuin links naar beneden geleid en passeert een stenen constructie die bedoeld is om het water te reguleren. Even later komt u langs een drietal waterreservoirs. Ze worden niet (meer) gebruikt maar u kunt zien hoe het water van het ene reservoir overliep in het volgende. Meteen na de reservoirs passeert u twee prachtige ‘valse peperbomen’ (Schinus molle) die bovenop een waterkanaal staan en dus over water niet te klagen hebben. Meteen na de grootste boom slaat u linksaf en moet u even flink klimmen. Daarna loopt u tussen twee geërodeerde muren door en heeft u een mooi uitzicht op een veel groener gedeelte van het landschap met zelfs een soort oasis met palmbomen. U daalt weer af en slaat rechtsaf. De aanwezigheid van water doet zich nu steeds meer gelden, er groeien zelfs waterplanten. U vervolgt het pad tot u een wegwijzer van de route bereikt. Hier gaat u rechtdoor en loopt een klein stukje over asfalt. Na enkele tientallen meters laat u echter al linksaf en steekt via een paar stenen het water over. Het pad gaat verder tussen het riet, de tamarisken en planten als rus en veldbies. Het is hier heel groen en stil. Vijf minuten later komt u uit bij een veldje met Johannesbroodbomen. Het pad gaat hier even steil omhoog tot aan een paaltje met groenwitte kop. Het is hier zo rustig dat ik tijdens de wandeling een vos zag wegrennen. U kunt ver kijken, naar de steengroeve aan de rechterkant en de Peña Roja en andere bergen in het binnenland. U slaat schuin rechtsaf en volgt de groenwitte strepen waar deze u langs de rand van de kloof leiden. Zoals u ziet is er hier een natuurlijke dam gevormd, die, als het hard geregend heeft, voor een waterval zorgt maar nu droog staat. U klimt weer een stukje omhoog en gaat bovenaan links. Op een V-splitsing neemt u het linkerpad en u komt bovenaan deze natuurlijke dam uit. Een mooi punt om even rond te kijken en de terugtocht in te zetten. De gemarkeerde route gaat nog een kwartier verder maar dat laatste stuk is lelijk, kaal en met een vermoeiende klim dus ik raad aan terug te gaan via dezelfde weg en alleen na het passeren van de ‘oase’ onderlangs de rotsen te gaan, zodat u een steile afdaling vermijdt. De paden komen even later weer samen. Door: Bea Lutje Schipholt
(Bron: Weekblad de Week) .
vrijdag 11 oktober 2013
zaterdag 24 augustus 2013
maandag 19 augustus 2013
Griekenland; Symi
vorige | foto 1 van 29 | volgende
Het eiland is makkelijk per boot te bereiken vanaf Rhodos, maar voor bezoekers heeft het relatief weinig accommodatie. © photo news
(Bron: HLN.be)
Zo schilderachtig is het Griekse eiland Symi
Symi is een klein Grieks eiland ten noordwesten van Rhodos. Het is bergachtig met een groot aantal valleien en een rotsachtige kust met daartussen paradijselijke stranden, die in een aantal gevallen alleen per boot te bereiken zijn. Ook de gelijknamige hoofdstad Symi is erg schilderachtig. Kortom, het ontdekken waard.Het eiland is makkelijk per boot te bereiken vanaf Rhodos, maar voor bezoekers heeft het relatief weinig accommodatie. © photo news
(Bron: HLN.be)
donderdag 15 augustus 2013
Spanje; Xabia(Javea)
De vuurtoren van Cap de la Nao en de 9 stranden van Javea (Xàbia)
En dat daar 9, voor velen onbekende, strandjes met een aantal specifieke plezierigheden bijhoren, was voor ons ook nieuw.
En natuurlijk moest ook hier have en goed beschermd worden tegen diegenen die daar ook aanspraak op wilden maken, maar in die tijd helemaal niet in Spanje hoorden en er om die reden, in 1855, een pracht vuurtoren werd neergezet, die nu als baken voor de scheepvaart er mede voor zorgt dat de schepen veilig de haven kunnen bereiken, hebben we hiermee ook uitgelegd.
Dus hierbij een aanvulling op deze voor vele buitenlanders zo populaire verblijfplaats.
Het stadje is gebouwd rondom de Gotische Middeleeuwse vestingkerk, de Iglesia de San Bartolomé, waar ook ooit een ommuurde Iberische nederzetting stond. Zaken die je terug vindt in het kleine mooie museum aan de boulevard. Ook toen maakte men al gebruik van de Tosca-zandsteen die je nu nog in veel gebouwen terug ziet.
Er zijn nog resten van 17de en 18de-eeuwse windmolens te zien, die nu uitkijken over de stranden en boulevards waar je op een heldere dag ook Ibiza en het kleinere Formentera op ruime afstand (90 km) kan zien liggen.
Aan de Noordkant beschermt de Montgo, ca. 750 hoog, met haar grillige pieken Javea tegen de stormen uit het noorden en zorgt er daarmee voor dat het zgn. microklimaat, wat de Costa Blanca klimatologisch ook zo aantrekkelijk maakt, ook Javea in veel opzichten verwarmt.
Van de vele kapen is de Cabo de La Nao (Kaap van het Schip) in geografische zin de belangrijkste. Door haar lengte is zij het meest oostelijke punt van de Provincie Valencia en markeert zij het meest zuidelijke deel van de Golf van Valencia. Daarboven op staat dus de vuurtoren en daartussen en daaraan vind je de 9 stranden (strandjes) van Javea.
Daar gaan we van noord naar zuid
-
Playa El Pope de Javea (Playa del Tango)
Een klein zand-, kiezels- en grind strand aan de Kaap San Antonio. Ideaal om te duiken. -
Playa La Grava de Javea
Sluit aan op de bedrijvigheid van de haven. Kiezels en zand. -
Playa El Muntanyar de Javea
Hier beginnen restaurants, terrassen en bars en dus de bedrijvigheid. Ook leuk als je gek bent van boten en actieve douanefunctionarissen. -
Playa El Arenal de Javea
Het meest bezochte en meest toeristische deel. Hier vind je de de meest swingende chiringuitos maar ook het lekker lopende hardloop- en wandelparcours, terwijl de rivier Jalón o Gorgos, die het stadje doorkruist, hier de zee bereikt met op het eind een prachtig stukje wandelboulevard.
De Playa El Arenal wordt afgesloten door de Parador de Javea met haar feeërieke Afternoon Tea-tuin en regelmatige Jazz concertjes, ook op zondagmiddag. (kijk voor meer info op: Paradores-spain.com) -
Cala Blanca (Playa)
Cala Blanca (Playa)
Een stenen strand. Maar wel een prachtige baai, die alleen te voet bereikt kan worden. Het uitzicht op de kliffen van de witte rotspartijen is op zijn minst zeer speciaal te noemen. Hier wordt door beginners en gevorderden stevig gevist. -
Cala Sardinera de Javea (Playa)
Een kleine baai bij Cabo Blanco en San Martin bereikbaar via een pad, dat loopt door en langs een dennebos(je). De ingang van dit pad is bij de Mirador van Portixol op de weg naar Cabo de La Nao. -
La Playa del Portichol (La Barraca)
Smal, niet echt ontwikkeld strand van grof zand en stenen, helder water, stevige golven, dicht bij de Urbanisatie Portichol. -
Playa Ambolo de Javea
Een natuurlijke kleine baai met heel helder water, ten zuiden van Cabo de la Nao en in de richting van het eiland Isla del Descrubridor. Heerlijke zwem- en prima snorkelplaats. -
Playa La Granadella de Javea
Dankt haar naam aan een klein in de achttiende eeuw gebouwd fort, waarvan de resten nog zichtbaar zijn, op de “neus” van de kaap waarvan je een mooi zicht hebt over de hier eindigende Golf van Valencia. De meest rustige van de baaien. Een ideale plek om te duiken. Wel een beetje moeilijk te bereiken via een weg dwars door een dennenbos.
(Bron: Costa Blanca voor jou)
Brussel
vorige | foto 1 van 10 | volgende
Meer dan veertig Belgische artiesten lieten hun creativiteit de vrije loop rond het thema 'colours of life'. Centrale plant is dit jaar de azalea.
Op de Grote Markt komt er een relaxtuin waar de bezoekers even op adem kunnen komen.
Floraliëntime zal om de twee jaar plaatsvinden, afgewisseld met het Bloementapijt. Tickets voor het bezoek aan het stadhuis kosten vijf euro. © photo news
(Bron: HLN.be)
Brusselse Grote Markt omgetoverd in idyllische wandeltuin
Voor het evenement Floraliëntime wordt het Brusselse stadhuis omgetoverd tot "een paradijselijke wandeltuin vol bloemen". Internationale landschapsarchitecten en bloemenkunstenaars versieren de ingang, schepenkabinetten en ontvangstzalen van het gebouw.Meer dan veertig Belgische artiesten lieten hun creativiteit de vrije loop rond het thema 'colours of life'. Centrale plant is dit jaar de azalea.
Op de Grote Markt komt er een relaxtuin waar de bezoekers even op adem kunnen komen.
Floraliëntime zal om de twee jaar plaatsvinden, afgewisseld met het Bloementapijt. Tickets voor het bezoek aan het stadhuis kosten vijf euro. © photo news
(Bron: HLN.be)
woensdag 14 augustus 2013
20 fraaiste wegen van Amerika
vorige | foto 1 van 20 | volgende
Hier: De Highway 89 naar Jackson Hole, in Wyoming. © thinkstock
(Bron: HLN.be)
De 20 fraaiste wegen van Amerika
Amerika is een prachtig land om al cruisend te ontdekken, schilderachtige 'routes' en highways genoeg. Voor wie inspiratie zoekt voor een heuse roadtrip over de plas, verzamelden wij de twintig mooiste wegen van de Verenigde Staten.Hier: De Highway 89 naar Jackson Hole, in Wyoming. © thinkstock
(Bron: HLN.be)
natuurbestemmingen
vorige | foto 1 van 13 | volgende
Hier: Bhutan, het kleine Himalaya-land geprangd tussen India en China, mag niet alleen rekenen op een prachtige natuur, ook op cultureel vlak heeft het heel wat te bieden. © Wikimedia Commons
(Bron: HLN.be)
13 minder bekende, maar niet minder prachtige natuurbestemmingen
Ecotoerisme zit in de lift. Sommige bestemmingen, zoals Kenia en Costa Rica, hebben al sinds jaar en dag een reputatie voor hun prachtige natuur. Maar er zijn er meer. We selecteerden op deze 13de augustus evenveel minder bekende, maar daarom niet minder mooie groene vakantiebestemmingen voor u.Hier: Bhutan, het kleine Himalaya-land geprangd tussen India en China, mag niet alleen rekenen op een prachtige natuur, ook op cultureel vlak heeft het heel wat te bieden. © Wikimedia Commons
(Bron: HLN.be)
vrijdag 9 augustus 2013
Kroatie
De 7 must sees van Kroatië
Toegegeven: in Kroatië vind je de meest fantastische stranden. Maar
als je er alleen met de voeten in het zand blijft zitten, mis je een
heleboel. Want het land bulkt van de mooie plekjes. Wij gingen op zoek
naar dé zeven must sees.
- Oude stadsmuren
- Uitstekend klimaat
- Heerlijke wijnen
Ooit was Dubrovnik een even belangrijke stadstaat als Venetië en Genua en dat zie je in het straatbeeld. Tientallen kerken, paleizen en andere gebouwen wedijveren er om je aandacht maar dé attracties zijn de stadsmuren die Dubrovnik haar typische aanblik geven. Een volledige wandeling over de borstwering neemt al snel 2 uur in beslag maar biedt prachtige uitzichten over de daken van de oude stad, de forten, de verborgen binnenpleintjes, de trapsteegjes, de met bloemen versierde terrassen en de massieve wachttorens. De hoofdstraat van het oude centrum (Stradun of Placa) is een drooggelegd kanaal. Vandaag is de voetganger er koning en kan je al slenterend genieten van de mooie gevels. Een tip om de toeristenmassa te ontlopen: het zuiden van de stad telt enkele minder bezochte wijken. Er zijn minder winkels en bars, maar je hebt er de straten voor jou alleen.
ERHEEN: in het hoogseizoen vliegt Jetairfly op woensdag en zaterdag rechtsreeks van Brussel naar Dubrovnik (enkele vlucht vanaf 49,99 euro). Thomas Cook Airlines heeft wekelijkse vluchten op dinsdag en zaterdag (H/T vanaf 198 euro). Wie dicht tegen de Duitse grens woont, kan vanuit Keulen vliegen met Germanwings. Croatia Airlines biedt de optie om met een tussenlanding naar Dubrovnik te vliegen. Expair Tours legt vanaf 29 april een tweewekelijkse charter in naar Dubrovnik voor de eigen tours.
- 16 groene en azuurblauwe meren
- Uniek natuurfenomeen
De Plitvicemeren vormen het mooiste nationale park van Kroatië. Het bestaat uit 16 opeenvolgende meren die worden gevormd door natuurlijke kalkstenen dammen. Als de zon schijnt, zorgen de mineralen en algen in het kristalheldere water voor groene en azuurblauwe tinten. De meren werden al in 1949 erkend als nationaal park maar ze raakten pas bekend in de jaren 70 toen er verschillende verfilmingen van Karl May-boeken werden opgenomen. De typische fauna laat zich zelden opmerken rond de meren, maar in dit park zitten beren, wolven, wilde katten, herten, everzwijnen, dassen, marters en bunzings.
Fotoliefhebbers, opgelet: de mooiste waterval ligt in de namiddag helemaal in de schaduw. Begin je tocht 's morgens vroeg aan ingang 1 en doe eerst de benedenmeren.
ERHEEN: Ryanair vliegt vanuit Charleroi naar Zadar, op 130km van Plitvice. Tickets zijn er al vanaf 31 euro. Van daaruit rijden er bussen of je kan er een auto huren. Ook vanuit de badplaats Split, op 250 km, zijn er busverbindingen.
- Grootste archipel van de Middellandse Zee
- Watertemperatuur: 25°C
Aan eilanden heeft Kroatië geen gebrek. Sommigen zijn uitgegroeid tot populaire strandbestemmingen waar je 's morgens een handdoek moet uitrollen om je plekje in de zon te reserveren. Kies daarom voor de Kornati-eilanden, de meest ongerepte en dunst bevolkte eilandengroep van Kroatië. Die bestaat uit 147 eilanden, meestal kale rotsen. Ze zijn allemaal in privéhanden en op veel eilanden vind je een of twee hutjes waar je kan logeren. Een ferry is er niet maar de meeste verhuurders brengen je met plezier naar 'jouw' eiland.
ERHEEN: Vanuit Zadar, Sali, Biograd, Murter en Sibenik zijn er excursies of je kan eigen transport regelen.
- Middeleeuwse straatjes
- Prachtige stranden
Trogir is bij ons veel minder bekend dan Split, Sibenik of Dubrovnik en toch moet deze havenstad daar nauwelijks voor onderdoen. Het stadje, op een eiland in de Adriatische Zee, werd gesticht door de Grieken en is bijgevolg al 2.300 jaar onafgebroken bewoond. De omwalling is bewaard gebleven en erbinnen vind je de mooiste middeleeuwse stad van Centraal-Europa. Er zijn tientallen 13de-eeuwse gebouwen en ook tien kerken. Niet te missen is de kathedraal en dan vooral het prachtige romaanse portaal.
Ga zeker ook eens langs het schiereiland Ciovo. Ooit werden gevangenen verbannen naar deze dorre heuvel maar nu is het een buitenwijk van Trogir met tal van vakantiehuizen. Opgelet: helaas heeft het massatoerisme ook Trogir ontdekt. Ga bij voorkeur 's morgens vroeg en maak van de gelegenheid gebruik om ook de vismarkt te bezoeken. Die start al om 6.30 uur.
ERHEEN: Trogir ligt op enkele kilometers van de luchthaven van Split.
- Best bewaarde Romeinse paleis ter wereld
- Werelderfgoed
Het Paleis van Diocletianus is het meest intacte Romeinse paleis dat ons is overgeleverd. Het werd gebouwd in de vierde eeuw in opdracht van keizer Diocletianus die uiteindelijk troonsafstand deed om zich hier terug te trekken. Na de val van het Romeinse rijk raakte het indrukwekkende paleizencomplex in verval maar in de 7de eeuw namen hier opnieuw mensen hun intrek.
Zo ontstond de stad Split. Tientallen winkels, restaurants, bars en huizen zijn gevestigd in de oude Romeinse gebouwen en overal vind je nog Romeinse overblijfselen (en twee Egyptische sfinxen).
ERHEEN: Vanuit België zijn er geen rechtstreekse vluchten naar Split, maar Transavia vliegt wel vanuit Rotterdam en Germanwings vanuit Keulen/Bonn. Met Croatia Airlines kan je met een tussenlanding vanuit Brussel naar Split.
- Autovrij stadje op schiereiland
- Geboorteplaats van Marco Polo
De stad Korcula, op het gelijknamige eiland, gaat er prat op dat Marco Polo hier is geboren. Of dat klopt, kan niemand met zekerheid zeggen maar het is wel hier dat de ontdekkingsreiziger werd gevangengezet en zijn beroemde memoires dicteerde. Het autovrije stadje ligt op een schiereiland, helemaal omringd door de zee. Verdwalen is onmogelijk door het ingenieuze visgraatmotief van het stratenplan. Bezoek zeker de Sint-Marcuskathedraal met zijn indrukwekkende kerkschat en de Allerheiligenkerk met zijn iconen.
ERHEEN: De gemakkelijkste manier om naar Korcula te reizen is via Dubrovnik. Je kan dan vanuit Drvenik (nabij Makarska) de ferry nemen. Er is ook een overzetboot vanuit Split maar die doet er langer over.
- Unieke fauna en flora
- Vlak tegen de grens met Hongarije
Het Kopacki Rit Nationaal Park ligt op de samenvloeiing van de Drava en Donau en was ooit het favoriete jachtterrein van de Oostenrijk-Hongaarse vorsten en later van dictator Tito. Nergens anders liepen er zo veel edelherten rond als hier. Vandaag staat het park vooral bekend als een van de rijkste vogelreservaten van Europa. Het moerassige landschap doet soms denken aan de 'bayou' in het zuiden van de Verenigde Staten en herbergt meer dan 260 vogelsoorten. En verder meer dan 400 plantensoorten, 60 vlindersoorten, 54 zoogdiersoorten en 44 vissoorten. Je kan hier boottochten doen. Maak ook van de gelegenheid gebruik om het mooie kasteel van Tikves te bezoeken. Het dorpje Kopacevo bestaat grotendeels uit Hongaren die hier onderdak hebben gevonden. De architectuur en gastronomie verschilt volledig van de Kroatische tradities.
ERHEEN: Velen gaan om met de auto naar Kopacki Rit. Met het vliegtuig is Zagreb de dichtstbijzijnde luchthaven. Croatia Airlines vliegt rechtstreeks tussen Brussel en Zagreb. Tickets vanaf 224 euro.
Steeds meer touroperators ontdekken Kroatië en net als Frankrijk of Italië vind je hier tegenwoordig een aanbod voor elk type reiziger en elk budget. Wij geven een paar prijsvoorbeelden onder voorbehoud van beschikbaarheid.
Camping: Kroatië positioneert zich steeds vaker als een kampeerbestemming. De campings zijn van uitstekende kwaliteit en het klimaat leent zich perfect voor deze manier van reizen. Op de website van de Kroatische toeristische dienst vind je een heleboel adressen. Ook in het Nederlands trouwens. Onder meer Thomas Cook biedt huurtenten aan vanaf 92 euro per persoon. Eurocamp heeft voorlopig maar één camping in Kroatië.
Vakantiehuis: De voorbije jaren hebben ook steeds meer aanbieders van vakantiehuizen het land toegevoegd aan hun aanbod. Belvilla heeft 267 adressen in Kroatië. Dat gaat van eenvoudige chalets tot luxueuze villa's met privézwembad. Ook Thomas Cook, Interhome en Novasol hebben een ruim aanbod. Bij die laatste vonden wij in Starigrad al een huurhuis voor vier personen vanaf 243 euro per week.
Hotels: Hotels zijn er in Kroatië in alle maten en prijsklassen. Bij Neckermann vind je in de brochure bijvoorbeeld Hotel Croatia, vlakbij Dubrovnik. Een 8-daagse vliegvakantie in kamer met ontbijt heb je al vanaf 587 euro per persoon.
Ook als autovakantie zijn Kroatische hotels erg in trek. Jetair biedt bijvoorbeeld Hotel Alan aan, in Starigrad aan de Dalmatische kust. Je kan in dit driesterrenhotel al all-in verblijven vanaf 55,20 euro per persoon en per nacht. In Istrië en Kvarner Baai vind je nog goedkoper.
Exclusive Destinations biedt in zijn brochure verschillende luxehotels aan in Dubrovnik en op het eiland Hvar maar bijvoorbeeld ook in de minder bekende badplaats Rovinj, niet ver van Pula en op 1.330km van Brussel. Een tweepersoonskamer met ontbijt in het Excelsior Hotel & Spa in Dubrovnik heb je al vanaf 116 euro. Ook bij Pegase en Vip Selection vind je enkele tophotels terug.
Tours zonder begeleiding: Caractère biedt elf verschillende beleefreizen aan in Kroatië. Zo is er de 14-daagse rondreis 'De magie van de Dalmatische eilanden' waarbij je verschillende eilanden (Pag, Hvar, Sipan, Lopud...) combineert met Dubrovnik, Split en Korcula. 1.350 euro per persoon inclusief 13 hotelovernachtingen in een standaard tweepersoonskamer en huurwagen voor 13 dagen. Deze reis kan ingekort worden tot 9 dagen/8 nachten.
Tours met begeleiding: Bij Expair Tours kan je verschillende begeleide reizen boeken vanaf 629 euro per persoon. Er is bijvoorbeeld een achtdaagse rondreis van alle grote Werelderfgoedsites voor 1.109 euro per persoon (+99 euro luchthaventaks). Je vliegt met de eigen charter naar Dubrovnik en verblijft tijdens de rondreis in vol pension. Opgelet: Franstalige begeleiding.
Anders Reizen biedt verschillende wandelvakanties aan in Kroatië. Op 19/7 en 2/8 vertrekt bijvoorbeeld de achtdaagse gezinsreis Multisport in Istrië. Je reist met de eigen wagen naar Buje (1.300 km) en bent vervolgens 4 à 5 uur per dag actief bezig. Personen vanaf 12 jaar betalen voor deze reis 720 euro.
Vaarvakantie: Kroatië is ook dé vaarbestemming bij uitstek. Wie een vaarbewijs heeft, kan er gemakkelijk een boot huren of je kan opteren voor een privécruise. Het Nederlandse ID Riva werpt zich op als Kroatië-specialist en positioneert zich steeds sterker op de Belgische markt. Zij bieden al een 8-daagse vaarvakantie vanuit Rijeka (Istrië) aan vanaf 299 euro per persoon in halfpension. Hoe verder naar het zuiden (Dalmatië en Adriatische eilanden) hoe duurder de vaarvakanties over het algemeen worden.
van Istrië
Istrië is dé strandbestemming van Kroatië omdat je hier de meeste zandstranden aantreft. Het mooiste strand van de populaire badplaats Rovinj ligt op Crveni Otok, het Rode Eiland dat je met de watertaxi in 15 minuten kan bereiken.
van Dalmatië
De mooiste stranden van Dalmatië vind je op de eilanden of rond de stad Biograd na Moru. Het populairste strand is ongetwijfeld Drazica Beach, vlakbij het stadscentrum. Wie de massa wil ontlopen, kan terecht op Crvena Luka, op 5km van Biograd. Dit strand ligt aan een inham met ondiep water.
van Dubrovnik
Banje Beach is het populairste strand van Dubrovnik omdat het een mooi uitzicht biedt op de oude stad. Hier komt de Kroatische beau monde om te kijken en gezien te worden. Wie meer rust zoekt, kan terecht op Lokrum Island Beach. Vanuit de haven van Dubrovnik varen er taxiboten naar dit eilandje. Ook hier heb je een enig uitzicht op Dubrovnik en op Cavtat.
van de eilanden
Op Hvar zijn de stranden (Milna, Dubovica) naast de gelijknamige havenstad mooi maar druk. Wie rust wilt, kiest beter voor Zavala of Sveta Nedjelja. Het mooiste strand van het eiland Krk is Vela Plaza, een groot zandstrand vlakbij de stad Baska. Wie het iets rustiger zoekt, kan aan de zuidkust terecht op allerlei afgelegen kiezelstranden. Zlatni Rat Beach wordt beschouwd als het mooiste strand van Brac. De naam (Gouden Hoorn) heeft betrekking op de vorm van het strand: een halfronde witte zandtong waar je kan genieten van zon, zee en watersporten.
(Naar artikel in HLN.be)
zaterdag 27 juli 2013
Alleen handbagage meenemen
Eén week op vakantie met enkel handbagage: zo doe je dat
Door: Ellen Provoost23-7-13 - 12:38 bron: Nina.be
Tegenwoordig moet bij heel wat low cost luchtvaartmaatschappijen
extra worden betaald om bagage in te checken, waardoor steeds meer
mensen met een minimum aan kleding op vakantie vertrekken. Je haalt het
meeste uit je kleine koffertje met deze inpaktips.
- Het beste kledingstuk om rechtstreeks van het strand naar het
restaurant te gaan, is een elegante lichte kaftan. Kies een stof die
makkelijk droogt en niet te veel kreukt. - De enige die je nodig hebt, is een zijden hemdje. Dit geeft elk onderstuk een glamoureuze toets. Zijde is niet makkelijk op te vouwen, dus doe dit voorzichtig en stop het onderin in je koffer om kreukels te voorkomen.
- Een apart tasje voor je lingerie bespaart plaats en is erg praktisch. Je kan je lingerie hier plat in bewaren, waardoor het beter op zijn plaats blijft.
- Zorg ervoor dat je een transparant, plastic zakje hebt en speciale kleine flacons. Hier giet je wat van je eigen je shampoo, zeep en gezichtscrème uit grote flessen in over. Stop dit bovenin in je koffer zodat je het bij de veiligheidscontrole makkelijk kan bovenhalen.
- Je hebt slechts een broek en een short nodig. Kies voor neutrale kleuren, zodat je een fel gekleurde top kunt dragen. Eentje van een licht materiaal is verstandig, maar vermijd linnen, aangezien dit meteen kreukt.
- Zeul geen rokjes mee, maar wel drie multifunctionele jurken. Opteer voor een nonchalant model, een comfortabele maxi en een glamoureuze avondjurk voor een chique diner. Makkelijke materialen als chiffon en jersey kreuken niet en besparen je zo heel wat zorgen. Rol de jurken op in cilindervorm, zo kun je hiermee de gaten in je koffer opvullen. Leg een jurk uit chiffon aan de onderkant, deze stof neemt weinig ruimte in.
- Aan twee paar schoenen heb je genoeg. Je zit gebeiteld met platte sandalen en sleehakken. Het eerste paar neemt weinig plaats in; kies voor een chiquere stijl, zodat je er 's avonds ook een terrasje in kan doen. Door je bikini in je schoenen te proppen, bespaar je plaats.
- Twee bikini's en een badpak moeten volstaan. Kies voor een eenvoudig model met een bandeautop, die kan ook als topje onder je transparante blouse dienen. Met het andere exemplaar mag je modestatement maken. Eentje met fijne touwtjes kun je makkelijk opvouwen tot een klein propje.
- Je hebt slechts twee accessoires nodig: een zonnebril en een opvallende ketting. Het eerste is essentieel om je ogen tegen de zon te beschermen, stop deze in het midden van je bagage om schade te voorkomen. Een opvallende ketting maakt je outfit meteen trendy.
- Als laatste is het belangrijk na te denken over je reisoutfit. Trek de zwaarste kledingstukken aan en beperk je tot neutrale stukken die je met alles kunt combineren.
zondag 21 juli 2013
Hitte duurt voort
Parkeerplaatsen strand Hoek van Holland al vol
Vanaf vandaag loopt de temperatuur in het binnenland op tot boven de
dertig graden. Het wordt drie dagen tropisch warm. Regionaal levert dit
een hittegolf op. 'De hitte moeten we vanaf dinsdagavond bekopen met
regen- en onweersbuien', is te lezen op de website van Weeronline.
Morgen doet het zomerweer er nog een schepje bovenop. 'Het binnenland moet zich opmaken voor tropische hitte, met lokaal maxima rond 34 graden'.
Goed nieuws voor barbecuefanaten, want volgens Weeronline staat ons een zwoele zomeravond te wachten. De temperatuur ligt om tien uur vanavond overal nog rond of boven 20 graden. De minima komen vannacht uit tussen 20 en 14 graden.
Weeronline waarschuwt wel voor de gevaren die de hitte met zich mee kunnen brengen. 'Drink voldoende en mijdt de volle zon op het warmste moment van de dag. Zeker voor onze oudere medemens zijn dit zware dagen. Migrainepatiënten moeten rekening houden met een grote kans op klachten'.
Dinsdag nog warmer
Ook dinsdag wordt een tropische dag. Het wordt in het zuidoosten bij voldoende zon, lokaal 35 of 36 graden. De zon zal zich veelvuldig laten zien, maar gedurende de dag trekt sluierbewolking binnen. In de avond en nacht die volgen neemt vanuit het zuidwesten de kans op enkele regen- en onweersbuien toe.
Onweer
Woensdag wordt de hitte verdreven door regen- en onweersbuien. De dagen daarna verlopen wisselvallig. 'De kans op regen- en onweersbuien is groot en de temperatuur zal steeds een stapje verder terugdoen, maar de eerste dagen is het nog wel zomers warm en zal het broeierig aanvoelen'.
(Bron: AD)
donderdag 11 juli 2013
Virgin del Carmen
Virgen del Carmen: beschermheilige van de zee
De
visserij is van oudsher een belangrijke bron van inkomsten in de
kustplaatsen van de provincie Alicante. Het is dan ook niet raar dat in
een land waar naamdagen van heiligen nog altijd volop worden gevierd,
uitgebreid wordt stilgestaan bij de naamdag van de beschermheilige van
de zee, de vissers en de zeevaarders: de Virgen del Carmen.
16 juli is de naamdag van de Vírgen del Carmen. In plaatsen met een vissershaven benut men die dag om uitgebreid feest te vieren: met folkloristische dansen, met een optocht en een bloemenofferande en vooral met een spectaculaire processie, waarin het beeld van de heilige Maagd wordt geplaatst op een met bloemen versierde boot en deze boot vervolgens een rondje door de baai vaart, omringd door tientallen andere bootjes en boten.
De Virgen del Carmen is één van de vele verschijningsvormen van de Maagd María. In dit geval gaat het om de Heilige Maagd Maria van de berg Karmel in Israël. De berg Karmel is een plek die een aantal keren voorkomt in de Bijbel en waar de profeet Elia een verschijning van de Maagd Maria zou hebben gezien. In de twaalfde eeuw vestigde een groep gelovige christenen die een onderzoek verrichtten naar het leven van de profeet Elia, zich op de berg en ze richtten er een kapel voor Maria op. Ze stichtten er het begin van de Karmelietenorde. In eerste instantie was de Karmelietenorde een groep van kluizenaars die er zeer strenge regels op na hielden, ze leefden in aparte cellen, in armoede en met zelfkastijding.
Toen het Heilige Land langzaam maar zeker werd overheerst door de Islam, vluchtten een aantal van de Karmelieten naar Europa en daar stichtten ze hun eigen ordes. De groei van de Karmelieten nam een vlucht toen op 16 juli 1251 de Maagd van de berg Karmel aan de Engelse abt Simon Stock verscheen en hem een scapulier overhandigde. Deze Simon werd vervolgens één van de leiders van de karmelietenorde in Europa en hij zou later heilig verklaard worden. Hij zorgde ervoor dat de orde minder kluizenaarsachtig en streng werd. Er werden karmelietenkloosters gesticht en de monniken mochten zich bezighouden met werkzaamheden zoals het hoeden van schapen en het verzorgen van mensen. De monniken en - vanaf de vijftiende eeuw - nonnen droegen een eenvoudige bruine pij die leek op de scapulier die Simon Stock in ontvangst had genomen. In de vijftiende eeuw bereikte de karmelietenorde Zuid-Amerika, waar ze ook heel populair werd.
Al in 1386 werd 16 juli uitgeroepen tot feestdag van de Karmelietenorde. Tot op de dag van vandaag is de hele Rooms-katholieke kerk doorgegaan met het vieren van deze dag, hoewel het vooral Spanje en Chili zijn waar de dag belangrijk is.
16 juli is de naamdag van de Vírgen del Carmen. In plaatsen met een vissershaven benut men die dag om uitgebreid feest te vieren: met folkloristische dansen, met een optocht en een bloemenofferande en vooral met een spectaculaire processie, waarin het beeld van de heilige Maagd wordt geplaatst op een met bloemen versierde boot en deze boot vervolgens een rondje door de baai vaart, omringd door tientallen andere bootjes en boten.
De Virgen del Carmen is één van de vele verschijningsvormen van de Maagd María. In dit geval gaat het om de Heilige Maagd Maria van de berg Karmel in Israël. De berg Karmel is een plek die een aantal keren voorkomt in de Bijbel en waar de profeet Elia een verschijning van de Maagd Maria zou hebben gezien. In de twaalfde eeuw vestigde een groep gelovige christenen die een onderzoek verrichtten naar het leven van de profeet Elia, zich op de berg en ze richtten er een kapel voor Maria op. Ze stichtten er het begin van de Karmelietenorde. In eerste instantie was de Karmelietenorde een groep van kluizenaars die er zeer strenge regels op na hielden, ze leefden in aparte cellen, in armoede en met zelfkastijding.
Toen het Heilige Land langzaam maar zeker werd overheerst door de Islam, vluchtten een aantal van de Karmelieten naar Europa en daar stichtten ze hun eigen ordes. De groei van de Karmelieten nam een vlucht toen op 16 juli 1251 de Maagd van de berg Karmel aan de Engelse abt Simon Stock verscheen en hem een scapulier overhandigde. Deze Simon werd vervolgens één van de leiders van de karmelietenorde in Europa en hij zou later heilig verklaard worden. Hij zorgde ervoor dat de orde minder kluizenaarsachtig en streng werd. Er werden karmelietenkloosters gesticht en de monniken mochten zich bezighouden met werkzaamheden zoals het hoeden van schapen en het verzorgen van mensen. De monniken en - vanaf de vijftiende eeuw - nonnen droegen een eenvoudige bruine pij die leek op de scapulier die Simon Stock in ontvangst had genomen. In de vijftiende eeuw bereikte de karmelietenorde Zuid-Amerika, waar ze ook heel populair werd.
Al in 1386 werd 16 juli uitgeroepen tot feestdag van de Karmelietenorde. Tot op de dag van vandaag is de hele Rooms-katholieke kerk doorgegaan met het vieren van deze dag, hoewel het vooral Spanje en Chili zijn waar de dag belangrijk is.
Het woord Karmel is overigens Hebreeuws voor tuin. Mensen die wel eens in Granada zijn geweest, hebben misschien opgemerkt dat de binnentuinen in het oude centrum daar ‘Carmen’ worden genoemd.
Deze hele geschiedenis verklaart nog altijd niet waarom de Virgen del Carmen wordt beschouwd als de beschermvrouw van de zeevaarders. Dit zou te maken hebben met het feit dat men in de Middeleeuwen dacht dat het woord María afgeleid was van ‘Stella Maris’, ‘ster van de zee’. Ook Simon Stock zou bij het zien van de Maagd hebben uitgeroepen: ‘Dat u al uw kinderen zult beschermen, Stella Maris’.
In de havens werden kapelletjes opgericht met de beeltenis van de Virgen del Carmen en het werd een gewoonte voor zeevaarders om voor hun vertrek tot de maagd te bidden voor een behouden thuiskomst. Toch was tot ver in de achttiende eeuw San Telmo de officiële beschermheilige van de zeevaarders. Dit veranderde door toedoen van de admiraal Antonio Barceló Pont de la Terra, die onder zijn bemanning de verering van de Virgen del Carmen instelde. Beetje bij beetje verving de marine San Telmo voor de Virgen del Carmen en ook de vissers werden aangestoken. Zij hadden zelf San Pedro maar de Virgen del Carmen werd ook voor hen elk jaar belangrijker.Vanaf het einde van de achttiende eeuw begon men in diverse kustplaatsen met het organiseren van processies op zee. Deze gewoonte, die in Catalonië begon, zakte langzaam maar zeker af naar het zuiden en tegenwoordig wordt in alle plaatsen met een vissershaven in meer of mindere mate het feest van de Virgen del Carmen gevierd. In de provincie Alicante zijn vooral de feesten in El Campello, Santa Pola, Altea en het eiland Tabarca een bezoek waard, hoewel u ook in Calpe, Benidorm, Villajoyosa, Jávea en Torrevieja terecht kunt voor de traditionele processie op zee.
De feesten gaan vaak gepaard met sportwedstrijden en veel activiteiten voor jongeren. Van oudsher was het ook een dag waarop vissers op zoek gingen naar een partner en de folkloristische dansen die in sommige plaatsen op het feestprogramma staan, hadden die achtergrond. Als gevolg van het toerisme zijn er allerlei nieuwe elementen aan de feesten toegevoegd, zoals het optochten met karren, dans en muziek. Maar het belangrijkste is en blijft de verering van de Virgen del Carmen.
In Santa Pola heeft de Maagd een prachtig eigen kapelletje in de haven. Op de ochtend van de 16e juli is daar een speciale mis en later op de dag wordt het beeld van de Maagd in processie naar een speciaal voor de gelegenheid uitgekozen boot gebracht. In de vroege avond begeeft iedereen die een bootje in de haven heeft zich naar de haven. De boot met het beeld van de Maagd gaat voorop en omringd door ontelbare versierde vissersboten en kleinere bootjes wordt er een rondtocht gemaakt door de baai, een prachtig gezicht.
In Altea wordt de Virgen del Carmen vergezeld door de traditionele beschermheilige van de vissers, San Pedro (Petrus). Hij mag ook mee op de boot, die door de hele baai vaart. In El Campello vertrekt de stoet met bootjes uit de haven en vaart een stuk richting san Juan, zodat de processie vanaf het strand en boulevard goed te zien is.
Als de Maagd weer veilig aan land is, en weer is teruggebracht naar haar eigen onderkomen, barst boven zee het siervuurwerk los. Een mooie afsluiting van één van de vele aantrekkelijke tradities die Spanje rijk is.
Voor zover bekend bij sluiting van de redactie, vindt u programma’s van de feesten in de culturele kalender.
Door: Bea Lutje Schipholt
(Bron: Weekblad De Week)
De zomer wereldwijd
vorige | foto 1 van 19 | volgende
Een zonsondergang ten tijde van de zomerzonnewende bij het observatorium van Kokino, ongeveer dertig kilometer ten noordoosten van Kumanovo in Macedonië - volgens NASA het vierde belangrijkste megalithisch observatorium uit de oudheid. © afp
De zomer wereldwijd
Zomer in MacedoniëEen zonsondergang ten tijde van de zomerzonnewende bij het observatorium van Kokino, ongeveer dertig kilometer ten noordoosten van Kumanovo in Macedonië - volgens NASA het vierde belangrijkste megalithisch observatorium uit de oudheid. © afp
woensdag 3 juli 2013
Nog enkele foto's
Imca stuurde nog enkele foto's.
Heerlijk gegeten bij de Chinees in Albir. Voor €24,- met zijn vieren elk een loempia, babi pangang o.i.d.,
nassi, bami of rijst, ijs, flan of koffie, incl. drankjes. En een Chinees likeurtje met snoepjes als toetje. Onvoorstelbaar. En het is nog lekker ook.
Heerlijk gegeten bij de Chinees in Albir. Voor €24,- met zijn vieren elk een loempia, babi pangang o.i.d.,
nassi, bami of rijst, ijs, flan of koffie, incl. drankjes. En een Chinees likeurtje met snoepjes als toetje. Onvoorstelbaar. En het is nog lekker ook.
Laatste dag een afscheidsdronk bij de benedenburen. Tot volgend jaar.
En dan is het gebeurd en zitten we in het vliegtuig.
dinsdag 2 juli 2013
De laatste vakantiedag
Een zonnige warme dag als afscheid. We hadden allemaal geen zin om naar hjuis te gaan maar aan alle leuke dingen komt een eind.
Jan en Imca namen nog een duik in de zee.
Het vliegtuig ging pas om half 10 ' s avonds. Om 5 uur moesten we de auto inleveren. Het was dus wachten op het vliegveld.
Jan en Imca hebben ons geweldig geholpen met de koffers en de assistentie op het vliegveld was weer grandioos. We zaten weer als eerste in het vliegtuig.
De vlucht ging voorspoedig. Het was heel helder weer waardoor de plaatsen aan de Costa Blanca onder je voorbij gleden evenals Brussel, Gent, Scheveningen, Katwijk, Noordwijk, Scheveningen en Amsterdam.De crew vertelde steeds waar we waren . We vlogen met een snelheid van 800 km. per uur. Op Schiphol kregen we gelukkig ook assistentie. Jan en Imca zorgden voor de koffers. Wij werden naar de hal gereden waar een taxi klaar stond om ons naar Amersfoort te brengen, waar we om 2uur aankwamen. Daar hebben wij de nacht ook doorgebracht.Gistermorgen naar huis gereden waar de was wacht en stapels post (en rekeningen). Het feest is voorbij. Bedankt voor de belangstelling.
Jan en Imca namen nog een duik in de zee.
Het vliegtuig ging pas om half 10 ' s avonds. Om 5 uur moesten we de auto inleveren. Het was dus wachten op het vliegveld.
Jan en Imca hebben ons geweldig geholpen met de koffers en de assistentie op het vliegveld was weer grandioos. We zaten weer als eerste in het vliegtuig.
De vlucht ging voorspoedig. Het was heel helder weer waardoor de plaatsen aan de Costa Blanca onder je voorbij gleden evenals Brussel, Gent, Scheveningen, Katwijk, Noordwijk, Scheveningen en Amsterdam.De crew vertelde steeds waar we waren . We vlogen met een snelheid van 800 km. per uur. Op Schiphol kregen we gelukkig ook assistentie. Jan en Imca zorgden voor de koffers. Wij werden naar de hal gereden waar een taxi klaar stond om ons naar Amersfoort te brengen, waar we om 2uur aankwamen. Daar hebben wij de nacht ook doorgebracht.Gistermorgen naar huis gereden waar de was wacht en stapels post (en rekeningen). Het feest is voorbij. Bedankt voor de belangstelling.
zaterdag 29 juni 2013
Laatste verslag uit Spanje
Ja, helaas weer het laatste verslag uit Spanje. Morgen gaan we weer naar
Nederland. We komen na 12 uur aan en gaan dan eerst bij Imca de nacht
doorbrengen. Tot ziens zullen we maar zeggen. Jan heeft onze auto netjes gemaakt voor de reis
Gisteravond was een hectische avond. We zaten eerste rang bij een toneelstuk dat beneden ons werd opgevoerd. Maar omdat we geen Spaans kennen hebben we het niet kunnen volgen. Wel de helicopter die de zee afzocht met een zoeklicht bij een bootje. Duidelijke beelden zijn het niet helaas.
Gisteravond was een hectische avond. We zaten eerste rang bij een toneelstuk dat beneden ons werd opgevoerd. Maar omdat we geen Spaans kennen hebben we het niet kunnen volgen. Wel de helicopter die de zee afzocht met een zoeklicht bij een bootje. Duidelijke beelden zijn het niet helaas.
Abonneren op:
Posts (Atom)