Boetelingen
Om niet herkend gte worden, bedekken de boetelingen zich gewoonlijk met de bekende pij met hoge puntmuts. Zij willen boeten en vergiffenis vragen voor zonden die ze in het afgelopen jaar hebben begaan. Soms dragen ze zware houten kruisen, anderen geselen zich met touwen of kettingen, weer anderen lopen de hele weg blootsvoets of kruipen. Er zijn ook boetelingen die zware beelden op hun schouders dragen en in sommige delen van Spanje laten ze zich kruisigen. Wie meent dat het zichzelf geselen maar een soort show is, moet na afloop van de processie de rug van zo' n boeteling bekijken. Dat zijn geen blauwe plekken, het bloed druipt er af.
De Pasos
De processie van de Semana Santa wordt gevormd door de “ pasos”. Dit zijn levensgrote beelden, die taferelen voorstellen uit het Lijden, de Dood en de Verrijzenis van Jezus Christus. Sommige van deze beelden zijn al erg oud en heel bekend, zoals die van Salzillo. In Callosso del Segura, Orihuela en Torreviejja zijn er musea waar men deze pasos het hele jaar door kan bewonderen. Ze worden met bloemen versierd en op een draagstel gezet waarna ze door de straten van de wijk worden gedragen. Sommige van deze pasos wegen tonnen en er zijn er waarbij meer dan zestig mensen nodig zijn om ze te dragen.
Bij de zware beelden worden de dragers afgewisseld en bij het stilstaan worden de beelden ondersteund door zware houten stokken, om de dragers even een pauze te gunnen.
De oorsprong van de pasos vinden we in de middeleeuwen, toen de taferelen uit het Lijden en de Dood van Christus op wagens werden gespeeld. Het woord pasos is Spaans voor pas, en wordt gebruikt omdat de dragers in een bepaalde pas lopen, zodat de beelden op die manier heen en weer wiegen. De kleding van de beelden wordt tot in de puntjes verzorgd.
De Mariabeelden krijgen gewaden aan die vaak tot 50.000 euro kosten. Ze zijn geborduurd met gouddraad en vervaardigd uit satijn en fluweel.
De saeta
De stoet in het nachtelijk duister, met flakkerende kaarsen en de hoge puntmutsen van de boetedoeners, werkt nog beklemmender door de treurmuziek en het doffe dreunen van de rouwtrommels. De dragers staan stil wanneer door het nachtelijk duister een “ saeta” weerklinkt. Dit is een spontaan gezongen lied of een kort gezongen gebed, dat door iemand op het balkon of langs de weg wordt ingezet. De saeta moet als een pijl-saeta betekent pijl- recht uit het hart naar het beeld van Christus of Maria worden gevuurd. Zo' n gebed, met zijn korte, stijgende en dalende, iets melancholieke melodie, is een uiting van geloof, begeestering of godsvrucht. De dragers keren het beeld in de richting van de zanger en laten het even wiegen op hun schouders, zodat het lijkt te leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten