De Efteling knipoogt met de naam echter naar de Kikkerkoning, één van de tien eerste sprookjes die het sprookjesbos rijk was in 1952, het jaar dat het park in alle bescheidenheid opende. Wie kent die kikkerkoning niet? De tijd vervloog, tientallen miljoenen mensen trokken voorbij, het park dijde uit en werd één van Europa’s succesvolste ’dagje uit’, een plek waar leeftijden geen rol spelen.
„Aquanura is dus ook een symbool van ons zestigjarige bestaan”, zegt directeur Bart de Boer (61) terwijl vlammen uit de sprookjesstad Raveleijn bijna aan zijn kantoorraam likken. Buiten zit een actrice in een kooi terwijl vijf ruiters haar komen bevrijden uit de klauwen van graaf Olaf Grafhart. Het publiek is in vervoering, kinderen kirren van plezier.
Crisis
„Dit is een prachtige baan. Hier kun je het kind in jezelf blijven ontdekken.” De man die ooit directeur van vliegveld Eindhoven was en in zijn ’regeringsperiode’ het aantal passagiers zag groeien van 200.000 naar 1,5 miljoen, heeft het duidelijk naar zijn zin. „We groeien nog jaarlijks. Ja, ook ondanks de crisistijden. Wij zijn wat bioscopen waren in de jaren dertig. Hier vergeet je even wat er buiten allemaal speelt. Maar wij vergeten natuurlijk de werkelijkheid niet. Het blijft een bedrijf met een omzet, met winst en met een constante zoektocht naar nieuwe attracties. Daar moet je goed over nadenken. Aquanura is een mooi voorbeeld. Kosten noch moeite zijn gespaard. We hebben het over een investering van zeventien miljoen. Dan kun je bij aanschaf niet zeggen: ’We zien wel of het een succes wordt’. Dat weet je.”
Zuidelijke hoffelijkheid
Succes kun je de Efteling inderdaad niet ontzeggen en dan hebben we het niet alleen over de werkgelegenheid die de toeristische trekpleister in Brabant met 2200 contracten, waaronder 1200 vaste medewerkers, oplevert. De Boer wil daar toch dit over kwijt: „Juist die zuidelijke hoffelijke kwaliteiten van onze mensen hebben dit park tot een succes gemaakt. Ik betwijfel of dat in het westen zou zijn gelukt.”
Misschien is het de magie van de plek, de energie die er hangt; alle gevoel voor tijd lost hier op. Het ene moment staat het verleden met Anton Pieck centraal en het volgende moment alle toekomstverwachtingen. De anekdotes over de tekenaar zijn avant la lettre. Hij wilde dat zijn sprookjesachtige creaties goed tot hun recht kwamen en scheen metselaars een borrel te geven zodat de huisjes wat scheef kwamen te staan.
Aquanura. Het woord gonst nog na op deze zomerse dag. Maar liefst 200 fonteinen, verdeeld in negen verschillende typen, zullen bezoekers een waardig einde van hun bezoekersdag gaan bieden. In de Vonderplas zullen vier kikkers het imposante waterballet ontsteken.
Er zal rook zijn, vuur, spetterend licht en muziek. De Telegraaf kreeg de
primeur om het wereldwonder tot in al zijn technische details te bekijken.
Achter de schermen zullen 900 lampen, 1420m³ beton, 4500 meter leidingwerk
en Amerikaanse compressors hun werk doen. Voor de schermen zal het
wereldwonder diep tot bezoekers doordringen. Daar is over nagedacht.
(De Telegraaf)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten