Om nog even terug te komen op de treinreis. In Duitsland volgde de route de Rijn van Koblenz tot Mainz. Onze vroegere fietstochten langs de Rijn gingen weer helemaal leven. Daarna werd het donker tot het weer licht begon te worden. We reden door de prachtige Provence waar wij ook veel herinneringen aan hebben. Tussen Sete en Narbonne konden we nog vele flamingo's zien. Al met al dus een prachtige reis.
En het appartement is zoals gezegd perfect.
L'Escala
L'Escala was vroeger een heel klein vissersdorpje. Het is vergeleken met andere plaatsen aan de Costa Brava nog een klein dorpje, maar door het toerisme enorm uitgegroeid zoals op de
foto's is te zien. Er zijn prachtige havens gemaakt: voor de vissers en voor de pleziervaart
met rondom appartementgebouwen, restaurants enz. Alles ruim opgezet, zeer ordentelijk en
schoon.
Het achterland van Roses.
Het was prachtig weer: onbewolkt, strakblauwe lucht. We reden door een uitzonderlijk berglandschap van Roses
naar een heel mooi plaatsje Cadaqués,
waar we een kopje koffie hebben gedronken en bijna niet weg konden komen
waar de familie Dali de zomermaanden doorbracht. De plek waar Dali's vader werd geboren en Salvador en zijn vrouw Gala vanaf 1930 een vissershutje van 22 vierkante meter in zo'n vijftig jaar uitbouwden tot een labyrinth-achtig wooncomplex. Elke zoveel jaar werd er weer een aanpalend hutje of stuk grond geconfisqueerd. Alleen tussen 1936 en 1948 lag deze vorm van landjepik stil. Het stel vluchtte in die periode voor de Spaanse Burgeroorlog naar de V.S.
Helaas kunnen wij het allemaal van een afstand waarnemen want er moeten te veel trappetjes en hoogteverschillen genomen worden en dat is voor ons niet haalbaar. We hebben echter genoten van de blik op het idyllische plaatsje..
We zijn doorgereden door het ruige landschap naar de Cap de Creus,
het meest oostelijk stukje Spanje, het niemandsland. Dali omschreef dit natuurreservaat ooit als een geografisch delirium.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten